Trombose been omhoog

bloedstolsels in veneuze bloedvaten die leiden tot gedeeltelijke of volledige afsluiting van de aangetaste ader. Het komt het vaakst voor Diepe veneuze trombose (flebotrombose).

Diepe veneuze trombose blijft soms onopgemerkt doordat de trombus weer wordt opgelost door lichaamseigen stoffen of het veneuze bloed via andere aderen uit het been kan stromen. Als de veneuze drainage niet via andere aderen werkt, zwelt het aangedane been ernstig op, wordt heet en pijnlijk.

Als de veneuze kleppen van de getromboseerde diepe aderen vernietigd blijven, dreigt er later een posttrombotisch syndroom (PTS) met chronische veneuze insufficiëntie en beenulcera. Een andere complicatie is de verspreiding van delen van het bloedstolsel, b.v. B. als een levensbedreigende longembolie.

Diepe veneuze trombose wordt voornamelijk behandeld met anticoagulantia en compressietherapie; in bijzondere gevallen is het ook mogelijk om de trombus operatief of met behulp van een katheter te verwijderen.

Trombose been omhoog : Definitie

Ook wel bekend als flebotrombose, weerspiegelt diepe veneuze trombose een ernstige pathologische aandoening, waarbij we getuige zijn van de obstructie van een ader als gevolg van een trombus , ongeacht de aanwezigheid van een ontstekingsproces. Als het bloedstolsel scheurt, neemt het risico op overlijden toe, omdat diepe veneuze trombose kan degenereren tot longembolie (het bloedstolsel reist naar de longen).

Lees ook :- Allergische reactie symptomen

Trombose been omhoog : Oorzaken en risicofactoren

Leeftijd en flebitis

Leeftijd is de belangrijkste risicofactor. Vanaf de leeftijd van 60 jaar neemt het risico op flebitis exponentieel toe en zelfs meer na de leeftijd van 75 jaar. Dit neemt niet weg dat het ook jongeren treft. Vaak is een enkele risicofactor niet verantwoordelijk voor flebitis, maar eerder de combinatie van verschillende factoren. Dus als er al trombose in de familie is geweest, is er een groter risico om er een te krijgen (genetische factor). Vrouwen die vatbaar zijn voor zware benen of veneuze insufficiëntie hebben ook een gunstige reden voor flebitis.

Veneuze insufficiëntie

Flebitis is het gevolg van de vorming van een bloedstolsel in een ader, een trombus genaamd. De factoren die het risico op het ontstaan ​​van flebitis vergroten, zijn zeer talrijk. We kunnen onder hen veneuze insufficiëntie noemen met het bestaan ​​van spataderen , bijvoorbeeld langdurige immobilisatie van de ledematen (bed in bed, gips), kanker, stollingsstoornissen, bepaalde pathologieën zoals een hartaanval of chronisch ademhalingsfalen. , zwangerschap of recente operatie.

Lees ook :- Wat te doen bij koortslip

Trombose been omhoog : Symptomen

Het aposttrombotisch syndroom kan leiden tot individuele, vrij milde klachten, maar ook tot veel of uitgesproken symptomen. Typisch zijn:

• Vochtretentie (oedeem) in de enkels of onderbenen
• Zwaarte en pijn in het been, vooral in het onderbeen
• Huiduitslag en verkleuring

Pijn en zwelling nemen vaak toe bij langdurig staan of zitten. Door de zwelling kan de huid op het onderbeen verstevigen. Andere mogelijke ongemakken zijn tintelingen, jeuk, gevoelloosheid, spierspasmen en spataderen.

Huiduitslag en verkleuring kunnen zich in de loop van de tijd ontwikkelen: de huid kan ontstoken en rood worden. Het kan uitdrogen en schilferen, maar het kan ook sijpelen en korstjes vormen. Soms ontstaat later pijngevoelige, bruinrode verharding. De huid kan ook littekens veroorzaken en dan lichter worden.

Lees ook :- Aften in mond en keelpijn

Hoe gevaarlijk is een trombose in het been?

Er bestaat een risico op een longembolie, vooral als de diepliggende beenaders zijn aangetast. “Als in die aderen een trombus afbreekt, komt die met het bloed in de longen en kan daar een vat afsluiten”, legt aderexpert Greiner uit. Als daarentegen een oppervlakkige beenader ontstoken raakt, wat artsen tromboflebitis noemen, is dit meestal minder riskant. Dit komt doordat deze aderen kleiner zijn en verder weg van de diepe aderen. Als een plug losraakt van de oppervlakkige aderen, moet deze eerst migreren naar de diepe aderen van de benen. Dit is mogelijk, vooral in een groter oppervlakkig vat. Een trombus kan ook groeien.

Na een stolsel in het been kan ook een zogenaamd posttrombotisch syndroom (PTS) ontstaan. Het manifesteert zich soms in de vorm van vaak gezwollen benen, spataderen of huidveranderingen. “In het enkelgebied kan de huid ontstoken raken of bruin worden”, zegt de fleboloog. Deze huidveranderingen kunnen leiden tot beenzweren (ulcus cruris).

Diagnose van diepe veneuze trombose

Een snelle diagnose en behandeling van diepe veneuze trombose is noodzakelijk om longembolie te voorkomen. Onderzoek van de pijnlijke plek en metingen van een specifieke bloedparameter in het laboratorium ondersteunen de diagnose van trombose. De arts voert een Doppler en een echografie uit om de diepe veneuze trombose precies te lokaliseren voordat deze wordt behandeld.

Trombose been omhoog : Risicofactoren

Het risico op aposttrombotisch syndroom is verhoogd

• na trombose in de knieholte, dij en vooral in het bekkengebied,
• bij terugkerende trombose, of
• als een trombose niet adequaat is behandeld met anticoagulantia.

Bijkomende risicofactoren zijn:

• ernstig overgewicht
• roken
• andere aderziekten zoals spataderen
• oudere leeftijd

Trombose been omhoog : Behandeling

Bij diepe veneuze trombose wordt het been eerst van buitenaf samengedrukt met strakke elastische zwachtels en later met een compressiekous. Dit vermindert zwelling en pijn in het been en verlaagt het risico op embolie en later posttrombotisch syndroom. De compressie verhoogt ook de bloedstroom in het diepe adersysteem en voorkomt zo verdere trombosegroei.

In tegenstelling tot vroeger schrijven artsen geen bedrust voor bij longembolie.

Farmacotherapie

Elke diepe veneuze trombose in het been wordt behandeld met anticoagulantia. Deze therapie is van het grootste belang om de bloedstolsels op te lossen en longembolie te voorkomen.

• Initiële antistolling. De patiënt krijgt gewoonlijk de eerste 5 dagen antistollingstherapie, hetzij als een continue veneuze infusie via een zogenaamde perfusor (heparine) of dagelijks onder de huid geïnjecteerd (bijv. dalteparine, enoxaparine of fondaparinux).
• Een alternatief voor initiële antistolling is onmiddellijke systemische lysistherapie. De artsen dienen via een infuus in de armader stoffen toe die een fibrinolytische werking hebben in het gehele vaatstelsel (dus systemisch). Het is waarschijnlijker dat een bloedstolsel oplost dan heparine of fondaparinux. Levensbedreigende bloedingen kunnen echter ook gemakkelijker optreden. Om deze reden wordt systemische lysistherapie slechts zelden gebruikt bij diepe veneuze trombose in het been, b.v. B. in het geval van een longembolie met instabiele circulatiecondities (voor lokale lysistherapie, zie hieronder).
• Onderhoudstherapie met anticoagulantia. Naast de initiële antistolling introduceren de artsen een langdurige antistollingstherapie met coumarines zoals fenprocoumon (bijv. Marcumar®) of warfarine. De patiënt moet dit minimaal drie maanden volhouden. Vervolgens wordt gekeken of de behandeling kan worden afgebouwd.
• Als alternatief voor het innemen van coumarines kan de arts ook een direct oraal anticoagulans (DOAC) voorschrijven, zoals apixaban, rivaroxaban of dabigatran. Het belangrijkste voordeel is de eliminatie van de constante laboratoriumcontroles zoals bij coumarines, hoewel dit niet onomstreden is. DOAK is goedgekeurd voor zowel initiële antistollings- als onderhoudstherapie.

Hoe diepe veneuze trombose te voorkomen (tromboseprofylaxe)

De combinatie van medicamenteuze en fysieke maatregelen is de standaard voor trombosepreventie in Duitsland. Uw arts beslist over het soort geneesmiddel, de toedieningsvorm, de dosis en de duur van de behandeling.

• Het doel van alle fysieke maatregelen is het verbeteren van de veneuze terugkeer (circulatoire factor). Verschillende benaderingen en verschillende middelen maken het mogelijk om dit doel te bereiken:
• Tromboseprofylaxe medische kousen (gestandaardiseerde compressie)
• Circulaire zwachtels (niet-gestandaardiseerde compressie)
• Compressiesysteem onderbeenwikkel

Andere voorbeelden van fysieke profylactische maatregelen zijn vroege mobilisatie, mobilisatiebehandeling en elevatie van de benen

Uw contactpersoon bij diepe veneuze trombose

• Huisarts
• fleboloog
• Dienstdoende arts en verplegend personeel als u in het ziekenhuis bent opgenomen