Symptomen soa vrouw

Seksueel overdraagbare aandoeningen zijn geen probleem voor kwetsbare randgroepen, maar een medisch massaverschijnsel in de reguliere samenleving. Ondanks seksuele voorlichting stijgt het aantal besmettingen elk jaar. De verschillende seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s) kunnen zich manifesteren door verschillende symptomen, zoals pijn of huiduitslag en roodheid. In zeldzamere gevallen kan een infectie lange tijd symptoomvrij zijn.

Symptomen soa vrouw : Oorzaken

SOA’s of SOA’s kunnen worden veroorzaakt door:

• bacteriën. Gonorroe, syfilis en chlamydia zijn voorbeelden van soa’s die door bacteriën worden veroorzaakt.
• parasieten. Trichomoniasis is een soa die wordt veroorzaakt door een parasiet.
• Virussen. SOA’s die door virussen worden veroorzaakt, zijn onder meer HPV, genitale herpes en HIV.

Andere soorten infecties – hepatitis A-, B- en C-virussen, shigella-infectie en Giardia-infectie – kunnen worden verspreid door seksuele activiteit, maar het is mogelijk om besmet te worden zonder seksueel contact.

Lees ook :- Wat is huisstofmijt

Symptomen van seksueel overdraagbare aandoeningen

De symptomen van een seksueel overdraagbare aandoening kunnen heel divers zijn, maar ze kunnen ook helemaal afwezig zijn (bijvoorbeeld bij chlamydia). Tekenen van ziekte op de geslachtsdelen, zoals een onaangenaam ruikende, ongebruikelijke afscheiding uit de vagina wijzen op een seksueel overdraagbare infectie en moeten worden opgehelderd. Maar ook pijn of een branderig gevoel bij het plassen, jeuk en veranderingen in de (slijm)huid of buikpijn en bloedingsstoornissen kunnen symptomen zijn van een seksueel overdraagbare aandoening bij vrouwen. Algemene ziekteverschijnselen, zoals B. constante vermoeidheid, koorts, verlies van eetlust en keelpijn kunnen optreden in verband met een seksueel overdraagbare aandoening.

In een vroeg stadium kunnen alle seksueel overdraagbare aandoeningen met een goede kans van slagen worden behandeld. Sommige zijn te genezen, andere – vooral virale ziekten – kunnen niet worden genezen, maar kunnen worden gestopt.

Tijdige en succesvolle behandeling van seksueel overdraagbare aandoeningen wordt vaak bemoeilijkt omdat de getroffenen de vroege symptomen niet opmerken of zich schamen en terugschrikken voor medische opheldering.

Gezondheidsautoriteiten bieden ook de mogelijkheid om gratis advies te krijgen – voor velen is het aanbod vertrouwelijk en anoniem. Dat betekent dat je je naam niet hoeft op te geven. Bij sommige infectieziekten dient ook de partner behandeld te worden zodat een nieuwe infectie (pingpongeffect) niet kan optreden. Bovendien moeten eerdere partners worden geïnformeerd over de kans op een eerdere infectie.

De meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoeningen zijn HPV-infecties, chlamydia-infecties, gonorroe (klap), herpes, AIDS en syfilis.

Typische symptomen van een SOA

• Afscheiding uit de urethra of het rectum (darmen)
• Brandend of pijnlijk plassen, jeuk
• Zweren, blaren, knobbels of wratten op de geslachtsdelen, op of in de mond, in de anale regio of op andere delen van het lichaam
• Roodheid of witachtige tot gelige aanslag in de mond, op de geslachtsdelen of in de anale regio
• Pijn en zwelling in de geslachtsorganen
• gezwollen lymfeklieren in de lies of rond zweren
• ongewone huidveranderingen, b.v. huilen, huiduitslag, roodheid.

Seksueel overdraagbare aandoeningen kunnen ook gepaard gaan met niet-specifieke symptomen zoals aanhoudende uitputting of vermoeidheid, koorts met onbekende oorzaak of een algemeen gevoel van ziekte.

In het geval van seksueel overdraagbare aandoeningen, die voornamelijk het maagdarmkanaal aantasten, bloed of slijm in de ontlasting, verkleuring of verkleuring van urine of ontlasting, terugkerende diarree, mogelijk afgewisseld met constipatie, of een langdurig drukkend gevoel in de buik, buikpijn en verlies van eetlust optreden.

Lees ook :- Opbouw van de huid

Hoe worden seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s) gediagnosticeerd?

Als u seksueel actief bent, moet u met uw zorgverzekeraar praten over uw risico op soa’s en of u getest moet worden. Dit is vooral belangrijk omdat veel soa’s meestal geen symptomen veroorzaken.

Sommige SOA’s kunnen worden gediagnosticeerd tijdens een lichamelijk onderzoek of door microscopisch onderzoek van een zere of vloeistof die uit de vagina, penis of anus is afgeveegd. Bloedonderzoek kan andere soorten SOA’s diagnosticeren.

Wat zijn de behandelingen voor seksueel overdraagbare aandoeningen (soa’s)?

Antibiotica kunnen soa’s behandelen die worden veroorzaakt door bacteriën of parasieten. Er is geen remedie voor SOA’s veroorzaakt door virussen, maar medicijnen kunnen vaak helpen bij de symptomen en het risico op verspreiding van de infectie verkleinen.

Correct gebruik van latexcondooms vermindert het risico op het krijgen of verspreiden van soa’s aanzienlijk, maar elimineert dit niet volledig. De meest betrouwbare manier om infectie te voorkomen, is door geen anale, vaginale of orale seks te hebben.

Er zijn vaccins om HPV en hepatitis B te voorkomen.

Lees ook :- Schimmel baby billen

Soa vrouw : Preventie

Er zijn verschillende manieren om het risico op soa’s of soa’s te vermijden of te verminderen.

• Onthouden. De meest effectieve manier om soa’s te voorkomen, is door geen seks te hebben (zich te onthouden van).
  Blijf bij één niet-geïnfecteerde partner. Een andere betrouwbare manier om soa’s te vermijden, is door een langdurige relatie aan te gaan waarin beide mensen alleen seks met elkaar hebben en geen van beide partners besmet is.
  Wacht en test. Vermijd vaginale en anale omgang met nieuwe partners totdat jullie allebei op soa’s zijn getest. Orale seks is minder riskant, maar gebruik een latex condoom of tanddam om huid-op-huidcontact tussen de orale en genitale slijmvliezen te voorkomen.
  Laat je vaccineren. Vroeg vaccineren, vóór seksuele blootstelling, is ook effectief bij het voorkomen van bepaalde soorten soa’s. Er zijn vaccins beschikbaar om het humaan papillomavirus (HPV), hepatitis A en hepatitis B te voorkomen.
• De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) beveelt het HPV-vaccin aan voor meisjes en jongens van 11 en 12 jaar, hoewel het al op 9-jarige leeftijd kan worden gegeven. Als het niet volledig is gevaccineerd op de leeftijd van 11 en 12, raadt de CDC aan om het vaccin te krijgen tot 26 jaar.
• Het hepatitis B-vaccin wordt meestal aan pasgeborenen gegeven en het hepatitis A-vaccin wordt aanbevolen voor 1-jarigen. Beide vaccins worden aanbevolen voor mensen die nog niet immuun zijn voor deze ziekten en voor mensen met een verhoogd risico op infectie, zoals mannen die seks hebben met mannen en IV-drugsgebruikers.
• Gebruik condooms en tandmoeders consequent en correct. Gebruik voor elke seksuele handeling een nieuw latexcondoom of een nieuwe tanddam, of dit nu oraal, vaginaal of anaal is. Gebruik nooit een glijmiddel op oliebasis, zoals vaseline, met een latex condoom of tanddam.
• Condooms gemaakt van natuurlijke membranen worden niet aanbevolen omdat ze niet effectief zijn in het voorkomen van soa’s. Houd er ook rekening mee dat latexcondooms weliswaar het risico op blootstelling aan de meeste soa’s verminderen, maar dat ze minder bescherming bieden tegen soa’s met blootgestelde genitale zweren, zoals HPV of herpes.
• Ook beschermen niet-barrièrevormende vormen van anticonceptie, zoals anticonceptiepillen of spiraaltjes (IUD’s), niet tegen soa’s.
• Drink niet te veel alcohol en gebruik geen drugs. Als u onder invloed bent, is de kans groter dat u seksuele risico’s neemt.
  Communiceren. Communiceer vóór elk serieus seksueel contact met uw partner over veiliger vrijen. Zorg ervoor dat u specifiek afspreekt welke activiteiten wel en niet in orde zijn.
  Denk aan mannenbesnijdenis. Voor mannen zijn er aanwijzingen dat besnijdenis het risico op hiv van een vrouw met hiv met maar liefst 60% kan verminderen. Besnijdenis bij mannen kan ook de overdracht van genitale HPV en genitale herpes helpen voorkomen.
  Overweeg het gebruik van pre-expositie profylaxe (PrEP). De Food and Drug Administration (FDA) heeft het gebruik van twee combinatiegeneesmiddelen goedgekeurd om het risico op HIV-infectie te verminderen bij mensen met een zeer hoog risico. Het zijn emtricitabine plus tenofovirdisoproxilfumaraat (Truvada) en emtricitabine plus tenofoviralafenamidefumaraat (Descovy).
• Uw arts zal deze medicijnen alleen voorschrijven voor hiv-preventie als u nog geen hiv heeft. U heeft een hiv-test nodig voordat u PrEP gaat gebruiken en daarna elke drie maanden, zolang u PrEP gebruikt.
• Uw arts zal ook uw nierfunctie testen voordat u Truvada voorschrijft en deze elke zes maanden blijven testen. Als u hepatitis B heeft, moet u worden onderzocht door een infectieziekte- of leverspecialist voordat u met de behandeling begint.
• Deze medicijnen moeten elke dag worden ingenomen, precies zoals voorgeschreven. Als u Truvada dagelijks gebruikt, kunt u volgens de Amerikaanse centra voor ziektebestrijding en -preventie het risico op hiv door seks met ongeveer 99% verlagen en door het gebruik van injectiedrugs met meer dan 74%. Onderzoek suggereert dat Descovy even effectief is in het verminderen van het risico op hiv door seks. Descovy is echter niet onderzocht bij mensen die receptieve vaginale seks hebben. Het gebruik van aanvullende preventie, zoals condooms, kan uw risico nog meer verlagen en andere soa’s voorkomen.