Snel werkende schildklier

John
15 Min Read

Snel werkende schildklieris het gevolg van een abnormaal hoge productie van hormonen door de schildklier. Deze laatste, gelegen aan de basis van de nek, reguleert het metabolisme van de lichaamscellen.

Definitie

” Hyperthyreoïdie ” wordt gedefinieerd als een complex syndroom dat wordt gekenmerkt door een duidelijke overproductie van schildklierhormonen : de schildklier die wordt gebruikt voor de synthese van T3 en T4 is overactief, bijgevolg is er een aanzienlijke versnelling van het metabolisme , vooral in termen van zuurstofverbruik en productiewarmte .

Snel werkende schildklier : Oorzaken

De meest voorkomende oorzaken zijn:

De ziekte van Graves, de meest voorkomende oorzaak van hyperthyreoïdie, is een auto-immuunziekte. Bij een auto-immuunziekte maakt het immuunsysteem antilichamen aan die de lichaamseigen weefsels aanvallen. Over het algemeen beschadigen antilichamen cellen en verminderen ze hun vermogen om te functioneren. Bij de ziekte van Graves-Basedow stimuleren de antilichamen echter de schildklier, die overtollige schildklierhormonen in het bloed produceert en afscheidt. Deze oorzaak van hyperthyreoïdie is vaak erfelijk en veroorzaakt bijna altijd een vergroting van de schildklier.

Bij toxisch multinodulair struma (ziekte van Plummer) zijn veel knobbeltjes (kleine massa’s) aanwezig en kunnen een of meer knobbeltjes overtollig schildklierhormoon gaan produceren en afscheiden. Deze aandoening komt vaker voor bij het ouder worden, en komt niet vaak voor bij adolescenten en jonge volwassenen.

Een toxische (overactieve) schildkliernodus (goedaardige tumor of adenoom) is een gebied van abnormale lokale weefselgroei in de schildklier. Dit abnormale weefsel produceert schildklierhormonen, zelfs zonder stimulatie door thyroïdstimulerend hormoon (TSH, een hormoon geproduceerd door de hypofyse dat de productie van schildklierhormonen door de schildklier stimuleert). De giftige knobbel produceert, door te ontsnappen aan het mechanisme dat normaal gesproken de schildklier aanstuurt, schildklierhormonen in grote hoeveelheden.

De thyreoïditis is een ontsteking van de schildklier. Ontsteking kan worden veroorzaakt door een virale infectie (subacute thyreoïditis), auto-immuunontsteking van de schildklier die optreedt na de bevalling (stille lymfatische thyreoïditis) en, veel minder vaak, chronische auto-immuunontsteking (thyroïditis). Hashimoto). Allereerst veroorzaakt de ontsteking hyperthyreoïdie door de afgifte van hormonen die zijn opgeslagen in de ontstoken klier. Dan ontstaat vaak hypothyreoïdie, vanwege de uitputting van de voorraad hormonen. Meestal keert de klier uiteindelijk terug naar de normale functie.

Andere oorzaken van Snel werkende schildklier zijn:

  • Bepaalde medicijnen, waaronder een teveel aan schildklierhormoon dat via de mond wordt ingenomen
  • In zeldzame gevallen hyperstimulatie als gevolg van een overactieve hypofyse

Van drugs en jodium kan hyperthyreoïdie veroorzaken. Geneesmiddelen omvatten amiodaron, interferon-alfa, remmers van geprogrammeerde dood ligand 1 (PD-1; zoals nivolumab en pembrolizumab), alemtuzumab en in zeldzame gevallen lithium. Te veel jodium, dat van invloed is op mensen die bepaalde slijmoplossers gebruiken, of op jodium gebaseerde contrastmiddelen die voor röntgenfoto’s worden gegeven, kunnen hyperthyreoïdie veroorzaken. Te veel schildklierhormoon via de mond innemen kan ook leiden tot hyperthyreoïdie.

Een overactieve hypofyse kan een overmatige hoeveelheid schildklierstimulerend hormoon produceren, wat op zijn beurt een overproductie van schildklierhormonen veroorzaakt. Het is echter een uiterst zeldzame oorzaak van hyperthyreoïdie.

Lees ook :- Branderig gevoel vagina

Snel werkende schildklier : Symptomen

In subklinische vormen is de Snel werkende schildklier niet symptomatisch.

Wanneer de schildklierhormoondeficiëntie voorbij is, verschijnen de symptomen die consistenter zullen zijn naarmate de hypothyreoïdie sneller is begonnen.

Dit zijn de meest voorkomende symptomen:

  • vermoeidheid en gemakkelijke vermoeidheid;
  • koud hebben;
  • slaperigheid tot gevoelloosheid;
  • moeite met concentreren, geheugenverlies en neiging tot depressieve stemming;
  • gewichtstoename en een opgeblazen gevoel;
  • droge huid, haaruitval, broze nagels, dunner worden van schaam-, oksel- en wenkbrauwhaar;
  • constipatie;
  • spierkrampen ;
  • uiterlijk van struma;
  • veranderingen in de menstruatiecyclus (tot het verdwijnen van dezelfde) en verminderde vruchtbaarheid, grotere abortus;
  • verminderd libido en erectiestoornissen;
  • psycho-fysieke dwerggroei;
  • variatie van het vocale timbre (“gemengde” stem).

Snel werkende schildklier : Complicaties

Hyperthyreoïdie kan invloed hebben op vele delen van uw lichaam. Verschillende systemen, variërend van uw bloedvatenstelsel (hart) tot uw skeletstelsel (botten) kunnen allemaal worden aangetast als u een overactieve schildklier heeft.

  • Hart

Als u hyperthyreoïdie heeft, kan het lijken alsof uw hart heel snel klopt. Deze snelle hartslag is een symptoom van de aandoening die wordt veroorzaakt door uw snelle stofwisseling. Het lichaam loopt sneller dan normaal als u hyperthyreoïdie heeft, waardoor u het gevoel heeft dat uw hart sneller gaat kloppen. Het hebben van een onregelmatige hartslag kan het risico op verschillende medische aandoeningen verhogen, waaronder een beroerte.

  • Botten

De botten zijn de ondersteunende structuur van je lichaam. Wanneer u hoge niveaus van schildklierhormonen niet heeft gecontroleerd, kunnen uw botten zelfs broos worden. Dit kan leiden tot een aandoening die osteoporose wordt genoemd.

  • Ogen en huid

Hyperthyreoïdie kan worden veroorzaakt door een medische aandoening die de ziekte van Graves wordt genoemd. Deze ziekte kan zowel uw ogen als uw huid aantasten. Het kan ertoe leiden dat u verschillende oogproblemen heeft, waaronder:

  • Uitpuilende ogen.
  • Zicht verlies.
  • Dubbelzien en lichtgevoeligheid.
  • Roodheid en zwelling van de ogen.

De ziekte van Graves kan er ook voor zorgen dat uw huid rood en gezwollen wordt. Dit is vooral merkbaar aan de voeten en schenen.

Een andere complicatie van hyperthyreoïdie is een zogenaamde schildklierstorm (thyrotoxische crisis). Dit is een plotselinge en dramatische toename van uw symptomen. Wanneer dit gebeurt, kan uw hart zelfs sneller kloppen dan normaal en kunt u koorts krijgen. Een schildklierstorm is een noodsituatie.

Snel werkende schildklier : Diagnose

De diagnose is gebaseerd op gegevens van laboratorium:

  • in de vorm van openlijke hypothyreoïdie lage waarden van schildklierhormonen met verhoogde TSH. Als alleen de TSH hoog is, is het een subklinische vorm;
  • in de vorm van centrale hypothyreoïdie lage of ongepast normale TSH;
  • bij auto-immuun hypothyreoïdie zijn auto-antilichamen zoals AbTg en/of AbTPO aanwezig;
  • verhoogd cholesterol.

Klinische gegevens

Naast de symptomen die we hebben besproken, zal de arts op zoek gaan naar tekenen van de ziekte: lage hartslag, soms verhoogde bloeddruk, vertraagde neurologische reflexen, bleke/gele huid, vergrote en verdikte schildklier, vergrote tong, gezwollen en kleine ogen , facies amimica.

Schildklier echografie

Bij auto-immune thyreoïditis vertoont echografie een typisch patroon (inhomogeen weefsel met een honingraat-uiterlijk), bij patiënten die een thyreoïdectomie hebben ondergaan, lege schildklierlodges, terwijl het veranderingen in de vorm en/of locatie van de schildklier in aangeboren vormen benadrukt.

Schildklierscintigrafie

Het is niet aangegeven in de diagnose, behalve in de vormen van aangeboren Snel werkende schildklier.

Lees ook :- Bultjes achter op tong

Snel werkende schildklier : Behandeling

  • Behandeling van de oorzaak
  • Bètablokkers om de effecten van schildklierhormonen te remmen
  • Soms medicijnen om de afscheiding van schildklierhormonen te remmen
  • Soms een operatie om de schildklier geheel of gedeeltelijk te verwijderen

Behandeling voor Snel werkende schildklier hangt af van de oorzaak. In de overgrote meerderheid van de gevallen kan de oorzaak van Snel werkende schildklier worden genezen en kunnen de symptomen verdwijnen of aanzienlijk verminderen. Indien onbehandeld, veroorzaakt hyperthyreoïdie echter overstimulatie van het hart en vele andere organen.

Medische behandeling

De bètablokkers zoals propranolol of metoprolol helpen veel symptomen van hyperthyreoïdie onder controle te houden. Deze medicijnen vertragen de hartslag, verminderen het trillen en beheersen angst. Artsen vinden bètablokkers daarom bijzonder nuttig bij het beheersen van symptomen van hyperthyreoïdie totdat mensen op andere behandelingen reageren. Bètablokkers verminderen echter niet de overmatige productie van schildklierhormonen. Daarom worden andere behandelingen toegevoegd om de productie van hormonen te normaliseren.

Methimazol en propylthiouracil zijn de meest voorkomende geneesmiddelen die worden gebruikt om hyperthyreoïdie te behandelen. Ze verminderen de productie van hormonen door de schildklier. Ze worden oraal ingenomen, aanvankelijk in een hoge dosis, daarna aangepast aan de resultaten van de bloedonderzoeken. Deze medicijnen kunnen de schildklierfunctie gewoonlijk binnen 6 tot 12 weken onder controle houden. Hogere doses werken mogelijk sneller, maar verhogen het risico op bijwerkingen. Methimazol heeft over het algemeen de voorkeur omdat propylthiouracil de lever bij jonge mensen kan beschadigen. Zwangere vrouwen die propylthiouracil of methimazol gebruiken, worden nauwlettend gevolgd omdat deze geneesmiddelen de placenta passeren en bij de foetus struma of hypothyreoïdie kunnen veroorzaken. . Carbimazol, een medicijn dat veel wordt gebruikt in Europa, wordt in het lichaam omgezet in methimazol.

Het jodium, oraal toegediend, wordt soms gebruikt om hyperthyreoïdie te behandelen. Het is gereserveerd voor mensen die een snelle behandeling nodig hebben, zoals mensen met thyreotoxicose. Het kan ook worden gebruikt om hyperthyreoïdie onder controle te houden vóór ablatie van de schildklier. Het wordt niet voor lange periodes gebruikt.

Het radioactief jodium kan oraal worden ingenomen om een ​​deel van de schildklier te vernietigen. De radioactiviteit wordt voornamelijk afgegeven aan de schildklier, omdat deze jodium opvangt en concentreert. Het is zelden nodig om mensen in het ziekenhuis op te nemen. Na de behandeling mogen deze laatste 2 tot 4 dagen niet in nauw contact komen met baby’s en kinderen en moeten ze in een apart bed slapen op ten minste 2 meter van hun partner. Deze behandeling vereist geen speciale voorzorgsmaatregelen op de werkplek. Zwangerschap moet ongeveer 6 maanden worden vermeden. Mensen die een behandeling met radioactief jodium hebben ondergaan, kunnen enkele weken na de behandeling stralingsalarmen laten afgaan op luchthavens en andere plaatsen; dus,

Sommige artsen proberen de dosis radioactief jodium aan te passen om voldoende schildklier te vernietigen om de normale hormoonproductie te herstellen, zonder schildklierinsufficiëntie te veroorzaken. Anderen gebruiken grotere doses om de hele schildklier te vernietigen. In de meeste gevallen zullen mensen die deze behandeling ondergaan levenslange substitutietherapie met schildklierhormoon nodig hebben. De angst voor het verschijnen van tumoren veroorzaakt door radioactief jodium is nooit bevestigd. Radioactief jodium wordt niet gegeven aan zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven, aangezien het de placenta passeert, in de moedermelk terechtkomt en daarom de schildklier van een foetus of pasgeboren baby die borstvoeding krijgt kan vernietigen.

Andere behandelingen

De chirurgische verwijdering of gedeeltelijke schildklier, thyreoïdectomie genaamd, is een therapeutische optie voor jonge mensen met hyperthyreoïdie. Chirurgie is ook een optie om te overwegen of u een groot struma, allergie of ernstige bijwerkingen heeft van de geneesmiddelen die worden gebruikt om hyperthyreoïdie te behandelen. Snel werkende schildklier geneest bij ruim 90% van de mensen die voor een operatie kiezen definitief. Snel werkende schildklier komt vaak voor na een operatie en schildklierhormoonvervangingstherapie is levenslang nodig. Complicaties van de operatie zijn zeldzaam: verlamming van de stembanden en schade aan de bijschildklieren (kleine klieren achter de schildklier die het calciumgehalte in het bloed regelen).

Voor de ziekte van Graves-Basedow kan een aanvullende behandeling nodig zijn voor oog- en huidsymptomen. Oogsymptomen kunnen worden verbeterd door het hoofdeinde van het bed op te tillen, oogheelkundige oplossingen toe te passen, de oogleden tijdens de slaap af te sluiten en soms selenium of diuretica (geneesmiddelen die de uitscheidingsvloeistoffen verhogen) in te nemen. Dubbel zien kan worden verbeterd door het gebruik van prismatische corrigerende lenzen. Orale corticosteroïden, bestralingstherapie of orbitale chirurgie kunnen nodig zijn als de ogen ernstig zijn aangetast. Corticosteroïden, crème of zalf, worden gebruikt om jeuk en verharding van een abnormale huid te behandelen. Vaak verdwijnt de aandoening binnen enkele maanden of jaren zonder behandeling.

Snel werkende schildklier : Preventie

In de meeste gevallen kan hyperthyreoïdie niet worden voorkomen. Het kan worden doorgegeven via een familie (ziekte van Graves) of optreden wanneer er een toename is in de hoeveelheid schildklierhormoon die uw lichaam aanmaakt (tijdens of na de zwangerschap). Als uw familieleden de ziekte van Graves hebben, overleg dan met uw arts om u te laten testen.

Snel werkende schildklier video :-

Hoe weet ik of ik iets in mijn schildklier heb?

Vermoeidheid, lusteloosheid, constipatie, gewichtstoename, dit kunnen allemaal symptomen zijn van een traag werkende schildklier (hypothyreoïdie). In dit geval worden er te weinig schildklierhormonen aangemaakt. De arts kan bepalen of er sprake is van een hypofunctie.

Hoe lang duurt het voordat schildkliertabletten werken?

Bloedonderzoek (TSH-spiegels) is belangrijk tijdens de therapie en wanneer de dosis langzaam wordt verhoogd. Zodra de schildklierniveaus zijn genormaliseerd, kan de dosering worden gehandhaafd. Met de juiste dosering verbeteren de symptomen meestal binnen twee tot drie weken.

Kan ik mijn schildklier zelf testen?

Iedereen kan met een sliktest voor de spiegel zelf zijn schildklier controleren en vergrotingen in een vroeg stadium ontdekken.

Hoe lang zonder schildkliertabletten?

Een enkele weglating van de schildkliertablet heeft normaal gesproken geen effect op de schildklierfunctie; het T4-depot in het bloed heeft een halfwaardetijd van acht dagen. Het is dus geen probleem dat er bij uitzondering ’s ochtends op de dag van bloedafname geen schildklierhormonen worden ingenomen.

Share This Article
Leave a comment