Alcohol beïnvloedt de meeste functies in uw lichaam. Incidentele consumptie van een alcoholische drank is voor de meeste mensen veilig, maar als u een schildklieraandoening heeft, kunt u andere effecten hebben.
Alcohol en schildklierfunctie
Er is momenteel geen unanieme consensus over de rol die alcohol speelt in de schildklierfunctie. Laten we beginnen met te wijzen op de mogelijke negatieve effecten bij misbruik.
Een studie gepubliceerd in Drug and Alcohol Dependence analyseerde de schildklierwaarden van 39 chronische alcoholisten. De resultaten wezen op een neiging tot hypothyreoïdie die normaliseert na een week van onthouding.
De auteurs van dit onderzoek suggereren dat hypothyreoïdie moet worden beschouwd als een kenmerkende marker van alcoholisme, vooral in de chronische stadia ervan.
Sommige onderzoekers theoretiseren dat de stemmingsstoornissen die vaak gepaard gaan met een ongeordende alcoholinname, kunnen worden veroorzaakt, of op zijn minst versterkt, door de daling van schildklierhormonen. Depressie, woede en angst, om er maar een paar te noemen, zijn veelvoorkomende manifestaties bij patiënten met hypothyreoïdie.
Er zijn ook aanwijzingen voor een complexe interconnectiviteit, dieper dan eerder werd gedacht, tussen de schildklier en de lever. Kleine veranderingen in de eerste kunnen leiden tot negatieve reacties in de tweede en vice versa.
Leverschade als gevolg van de consumptie van alcoholische dranken kan daarom episodes van hyperthyreoïdie veroorzaken.
Om deze reden raden sommige onderzoeken aan om schildkliertesten uit te voeren voor iedereen die verslaafd is aan alcohol. Het is een goedkope, snelle en nauwkeurige test om te bepalen of de klier met de juiste waarden functioneert.
Lees ook :- Vocht in longen en buik
Alcohol en de schildklier
Alcoholgebruik kan een aanzienlijke invloed hebben op de werking van uw schildklier, bijvoorbeeld door de activiteit ervan te blokkeren of door de T3- en T4-hormoonspiegels te verlagen.
Van alcohol is ook bekend dat het schildkliercellen vernietigt, die af en toe worden gebruikt om schildklierknobbeltjes te behandelen. Na verloop van tijd kan alcohol de schildklier doen krimpen, hoewel het deze aanvankelijk vergroot. Dit betekent dat de schildklier minder cellen heeft om T4 en T3 te produceren. Het is echter positief dat elke struma is gekrompen.
Voortdurende alcoholconsumptie kan leiden tot euthyroid sick syndrome (ESS), waarbij rT3 wordt verhoogd en T3 wordt verlaagd.
Mogelijke voordelen van alcohol op de schildklierfunctie
Net zoals specialisten een negatieve relatie tussen alcohol en schildklierfunctie hebben gevonden, lijken er ook enkele positieve aspecten te zijn aan een matige inname.
De ziekte van Graves is de belangrijkste oorzaak van hypothyreoïdie en veroorzaakt de meest karakteristieke symptomen van een verstoorde schildklierfunctie: gevoeligheid voor warmte, onregelmatige hartslag, prikkelbaarheid, angst, meer zweten, vermoeidheid en meer. Volgens de resultaten van deze onderzoeken worden de voordelen van gemiddeld alcoholgebruik waargenomen, ongeacht leeftijd of geslacht.
Het onderzoek, het meest uitgebreide tot nu toe, duurde zeven en een half jaar. De resultaten suggereerden een afname van 0,57% onder degenen die twee drankjes per dag dronken.
Hoewel het percentagebereik misschien niet zo breed lijkt, ondersteunt het in feite de veronderstellingen van andere kleinere onderzoeken. Daarom is het goed om de effecten van alcoholconsumptie te interpreteren vanuit de context. Alcoholconcentratie, -frequentie en eventuele eerdere onevenwichtigheden kunnen de voordelen of gevolgen ervan op de middellange en lange termijn beïnvloeden.
Lees ook :- Bloedarmoede herkennen ogen
Zelfs met schildklieralcohol in gevaar?
Er is geen hard bewijs over de effecten van alcohol op de schildklierfunctie. Sommige auteurs hebben echter benadrukt hoe in de fasen van onthouding de circulerende niveaus van schildklierhormonen veranderen, wat wijst op een mogelijk direct effect van alcohol op de schildklier.
Matige consumptie voor de gezondheid
Overmatig alcoholgebruik is contraproductief voor de schildklierfunctie. Patiënten die een ongecontroleerde inname aanhouden, moeten zich hiervan bewust zijn, vooral als bij hen eerder een schildklieraandoening is vastgesteld of er vatbaar voor is.
om auto-immuunziekten te voorkomen Een korte uitleg: In het geval van een auto-immuunziekte (zoals Hashimoto’s thyroïditis of psoriasis) keren antilichamen zich tegen de lichaamseigen cellen – soms zelfs zo dat ze weefsel en organen volledig vernietigen.
Omdat te veel jodium de schildklier kan beschadigen en de vorming van een struma kan bevorderen. De symptomen worden dan echter niet veroorzaakt door een gebrek aan jodium, maar door een overdosis.
Met zijn hormonen beïnvloedt de schildklier vitale stofwisselingsprocessen. Als de schildklier niet goed werkt, raken deze processen uit balans. Hierdoor kunnen ziekten zoals hyperthyreoïdie, schildklierkanker, de ziekte van Graves of hypothyreoïdie optreden.
Om de traag werkende schildklier te compenseren, helpen alleen hormoontabletten. Ze moeten levenslang worden ingenomen, omdat het schildklierweefsel normaal niet kan regenereren.
U kunt zelf niets doen aan een vergrote schildklier en uzelf behandelen. Voor de ziekte van Graves is er een verband tussen roken en het verloop van de ziekte. Medicamenteuze therapie mag alleen worden voorgeschreven door een internist of een endocrinoloog.
