Puisten achter oor

De perichondritis is een ‘ontsteking van de laag bindweefsel (perichondrium) die een groot deel van het kraakbeen in ons lichaam bedekt en voedt.

Wanneer we het hebben over perichondritis, wordt meestal verwezen naar het ontstekingsproces waarbij de kraakbeencomponenten van de oorschelp betrokken zijn.

Perichondritis van het buitenste deel van het oor is vaak secundair aan ontsteking van de omliggende weefsels (bijv. Otitis, trauma, dermatitis enz.) En, indien verwaarloosd, kan het gecompliceerd zijn in een chondriet en/of resulteren in ontsierende littekens.

De therapie van perichondritis maakt in wezen gebruik van medicijnen die gericht zijn op het oplossen van de veroorzakende oorzaak.

Puisten achter oor : Oorzaken

In feite moet worden gespecificeerd dat in de meeste gevallen een enkel puistje achter het oor verschijnt dat ongemak en soms pijn veroorzaakt.

De oorzaken die leiden tot het ontstaan en ontstaan van puistjes achter de oren komen vaak voort uit fouten die dagelijks worden gemaakt.

Een slechte of onnauwkeurige hygiëne leidt bijvoorbeeld tot het ontstaan ​​en dus het verschijnen van puistjes achter de oren.

Het is daarom noodzakelijk om het gebied achter de oren dagelijks te wassen, vooral als u ’s ochtends uw gezicht wast.

Wij leggen het beter uit!

Vaak bevorderen zeepresten of de productie van talg of zweet de ophoping van vuil, wat op zijn beurt leidt tot het verschijnen van puistjes.

Daarom kunt u door gewoonlijk het gebied achter de oren in de buurt van de oorlel te wassen met een niet-agressieve neutrale zeep, de vorming van puistjes behandelen en vooral voorkomen.

Dus vergeet niet om het gebied achter je oren elke keer dat je je gezicht wast te wassen.

Een andere handige truc om de vorming van puistjes achter de oren te voorkomen, is door de oren en oorlellen na het douchen goed af te drogen om water- of zeepresten te verwijderen.

Een andere oorzaak die kan leiden tot het verschijnen van puistjes achter de oren, is een belangrijke talgproductie die in dat gebied is gelokaliseerd, wat vaak het verschijnen van puistjes achter de oren bevordert.

Juist om deze reden is het toepassen van een natuurlijke en delicate remedie die de eliminatie van puistjes achter de oren en hun terugkeer bevordert, zeker de juiste manier om dit probleem voor eens en altijd op te lossen.

Lees ook :- Wondvocht stinkt

Puisten achter oor : Symptomen en complicaties

Perichondritis: Hoe manifesteert het zich?

Over het algemeen manifesteert perichondritis zich met hyperemie, pijn en zwelling van het betrokken deel. Vervolgens kan er koorts en pusvorming optreden tussen het kraakbeen en de bindweefsellaag (ie het perichondrium).

Als het verzamelen van etterig materiaal de bloed- en voedingstoevoer naar het kraakbeen vermindert of onderbreekt, kan het perichondrium aan beide zijden loskomen van het kraakbeenweefsel. Dit fenomeen kan binnen enkele weken leiden tot avasculaire necrose, dwz de vernietiging en vervorming van het gebied dat is aangetast door perichondritis.

Perichondritis van het uitwendige oor

Perichondritis van het uitwendige oor begint meestal met:

• Diffuse zwelling (let op: zwelling van het oor kan de reliëfs uitwissen);
• Zeer intense en aanhoudende pijn van het oor en periauriculaire weefsels;
• Roodheid ;
• Koorts (vaak hoog).

In sommige gevallen manifesteert de ontsteking zich als een etterig abces, dat de neiging heeft zich te vormen tussen het perichondrium en het onderliggende kraakbeen.

Indien niet goed behandeld, kan perichondritis evolueren naar avasculaire necrose, wat leidt tot deformatie van het kraakbeenskelet van de oorschelp; deze aandoening staat in het gewone jargon ook wel bekend als “bloemkooloor”.

Mogelijke complicaties van perichondritis

• Ontsteking van het perichondrium kan zich ontwikkelen tot chondritis (ontsteking van het kraakbeen), wat het klinische beeld bemoeilijkt.
• Perichondritis kan destructief zijn: kraakbeennecrose kan het deel dat betrokken is bij het pathologische proces vervormen.
• De ontsteking van het perichondrium kan ook terugkeren en lang aanhouden.

Lees ook :- Puist onder huid

Puisten achter oor : Diagnose

De symptomen van de patiënt zijn de eerste diagnose van mastoïditis door de behandelend arts.

Een bacteriologisch monster gekoppeld aan een antibiogram maakt het vervolgens mogelijk om de bacteriën die de infectie veroorzaken te identificeren en het juiste antibioticum te bepalen.

Andere onderzoeken kunnen worden uitgevoerd om de diagnose te voltooien:

• Een CT-scan van het laterale deel van de schedel net ter hoogte van het oor;
• Een otoscopie (visualisatie van het trommelvlies en de uitwendige gehoorgang) om de oorzakelijke otitis op te sporen.

Wat kan uw arts doen?

Acute mastoïditis is een ernstige infectie die ziekenhuisopname vereist. U zult antibiotica moeten nemen. Er wordt een kleine incisie in het trommelvlies gemaakt om de pus te laten wegvloeien en daar wordt een drain geplaatst om het trommelvlies open te houden. Als de koorts niet binnen 48 uur afneemt, is een operatie nodig om het middenoor en bot te openen en schoon te maken.

Lees ook :- Ontstoken haarvaatjes

Puisten achter oor : Behandeling en remedies

Perichondritis mag nooit worden onderschat, omdat ontstekingen zich kunnen verspreiden en omliggende structuren kunnen beschadigen.

In het geval van het uitwendige oor kan bijvoorbeeld een ontsteking van het perichondrium belangrijke littekens veroorzaken, zoals sluiting van de gehoorgang of vervormingen van de oorschelp. Het is daarom niet uitgesloten dat perichondritis het gehoor kan aantasten.

Farmacologische therapie van perichondritis

Als perichondritis wordt veroorzaakt door een infectie, kan de arts orale therapie voorschrijven op basis van antibiotica , gekozen op basis van de ernst van de ziekte en de bacteriën die erbij betrokken zijn. De behandeling moet zo vroeg mogelijk worden gestart om de ontwikkeling van ontsteking tot kraakbeennecrose te voorkomen; dit voorval vereist een chirurgische behandeling met verwijdering van necrotische weefsels en correctie van littekens. Daarom zouden patiënten met een diffuse ontsteking van de gehele oorschelp in eerste instantie op empirische basis met antibiotica kunnen worden behandeld (bijv. fluoroquinolonen). De keuze van het antibioticum wordt dan aangepast aan de uitkomst van de kweektest en het antibiogram.

Om ontsteking van het perichondrium te verlichten, kunnen ook systemische corticosteroïden geïndiceerd zijn. De pijnstillers zijn echter nuttig om pijn te verlichten.

Andere therapeutische opties

Afhankelijk van de oorzaak kan een ontsteking van het perichondrium verschillende therapeutische maatregelen met zich meebrengen. Als er bijvoorbeeld vreemde voorwerpen aanwezig zijn, zoals oorbellen, piercings of splinters, kan de arts deze verwijderen en het gebruik van warme kompressen aanbevelen om eventuele abcessen te verhelpen.

Perichondritis: kan een operatie nodig zijn?

Behandeling van perichondritis kan een operatie omvatten, indien nodig voor:

• Tap eventuele verzamelingen etterend materiaal af: als u een perichondriaal abces heeft (pusophoping), kan uw arts een incisie maken om de pus te helpen afvoeren, zodat het bloed terug kan stromen naar het kraakbeen. Gedurende de volgende 24-72 uur wordt een kleine drainagebuis op zijn plaats gehouden;
• De vervormende gevolgen van complicaties voorkomen of oplossen: Om perichondritis goed te laten genezen, kan de arts een hechtdraad aanbrengen van het perichondrium naar het kraakbeen. Deze operatie wordt ook uitgevoerd om eventuele misvorming van de oorschelp te voorkomen.

Puisten achter oor : Preventie

Om het risico op ooreczeem te minimaliseren, kunnen bepaalde reflexen worden toegepast:

• krab de laesies niet;
• contact met de betreffende allergene producten dient zo mogelijk te worden geëlimineerd;
• hydrateer en smeer deze kwetsbare huid met speciale producten voor oren;
• droog de oren goed na elk bad;
• aarzel niet om bij twijfel advies in te winnen bij uw apotheker.