Puist met vocht en bloed

Wanneer zich een groot, pijnlijk abces onder de huid vormt, is de eerste impuls om erop te duwen. Bij steenpuisten is dit echter een slecht idee, in het ergste geval is er kans op bloedvergiftiging.

Puistjes zijn ongemakkelijk. Kookt is erger. De rode, etterende knopen worden één tot twee centimeter groot. Ze komen voor wanneer een haarzakje en de omliggende huid ontstoken raken door bacteriën. Meestal gebeurt dit in de nek, het gezicht, de oksels, de anus, de schaamstreek of de billen. Een fit immuunsysteem voorkomt meestal dergelijke ontstekingen; als het verzwakt is, neemt het risico op steenpuisten toe.

Een slecht immuunsysteem kan worden veroorzaakt door slecht gecontroleerde diabetes type 2 en huidziekten zoals neurodermitis”, zegt dermatoloog Thomas Volz van de Technische Universiteit van München. Als het immuunsysteem wordt onderdrukt na een transplantatie of door een hiv-infectie, kan dit ook bevordert de ontwikkeling van steenpuisten.

Andere risicofactoren: schurende kleding en onvoldoende persoonlijke hygiëne. Het ontsmetten van de huid na het scheren heeft een preventieve werking.

Meestal verschijnen steenpuisten afzonderlijk. Het komt echter voor dat meerdere zich direct naast elkaar vormen en met elkaar versmelten. Deze uitgebreide ontsteking wordt karbonkel genoemd.

Steenpuisten zijn speciale abcessen die zich alleen op de haarzakjes vormen. Abces is de algemene naam voor ingekapselde verzamelingen pus die op de huid kunnen verschijnen, maar ook op inwendige organen en zelfs in de hersenen.

De puisten zijn kleine verzamelingen pus in de bovenste laag van ‘epidermis of dermis. Ze vormen zich meestal rond haarzakjes of zweetklieren. Ze kunnen zich zowel op het gezicht als op de rug bevinden, op het borstbeen, op de schouders of in de lies, oksels en andere gebieden waar bijzonder veel wordt gezweet.
Puisten worden vaak geassocieerd met acne en kunnen een teken zijn van infectie van de huid. Pus wordt namelijk geproduceerd door de afbraak van ontstekingscellen tijdens de strijd van het lichaam tegen een infectie. De occlusie van de poriën leidt tot de ophoping van talg en bacteriën, wat uiteindelijk resulteert in de vorming van de puist.
De puisten kunnen op zichzelf pijn doen of pijnlijk zijn om aan te raken. Afhankelijk van de oorzaak kunnen ze gepaard gaan met symptomen zoals koorts, koude rillingen, vermoeidheid, pijn in het lichaam, zwelling, roodheid en hoofdpijn.

Puist met vocht en bloed : Oorzaken

Het puistje is de zichtbare manifestatie van een ontstekingsproces dat de haarzakjes aantast, waar pus, bacteriën en celresten zich ophopen; de oorzaken zijn talrijk en heterogeen, maar onder de meest voorkomende vinden we:

• hormonale disbalans
• overmatige productie van talg door de talgklieren
• ophoping van bacteriën
• gebruik van bepaalde medicijnen, zoals corticosteroïden
• gebruik van ondoorzichtige cosmetica
• psychologische stress
• lever disfunctie.

Lees ook :- Ontstekingsremmers homeopatisch

Symptomen : Hoe manifesteert een puist zich?

Met een dik puistje kent iedereen de tekenen:

• de huid is gespannen en pijnlijk bij aanraking (gevoel van spanning en drukpijn)
• de omgeving is rood
• het abces veroorzaakt zwelling
• een opwarming van het betreffende punt is mogelijk
• (bonzende) pijn kan na verloop van tijd optreden

De bult is gevuld met pus en wat bloed. Zodra er een pusprop zichtbaar is en het puistje eruit kan worden gedrukt, verdwijnt het gespannen gevoel en nemen de klachten af.

Voor grotere abcessen of abcesvormen in het lichaam kan koorts het enige symptoom zijn omdat het abces niet zichtbaar is. Af en toe kunt u koude rillingen krijgen. Maar ook ernstige ziekteverloop met een algemeen gevoel van ziekte, uitputting of zelfs shocksymptomen zoals circulatiestilstand zijn mogelijk.

Lees ook :- Acne besmettelijk

Welke ziekten kunnen worden geassocieerd met puisten?

De pathologieën die kunnen worden geassocieerd met puisten zijn de volgende:

• Acne
• blefaritis
• candidiasis
• dermatofytose
• Folliculitis
• Koortsblaasjes
• Impetigo
• Hand-mond-klauwzeer
• Kattenkrabziekte
• Sty
• Psoriasis
• Rosacea
• Schurft
• Pokken
• Waterpokken

Houd er rekening mee dat dit geen volledige lijst is en dat het altijd beter is om uw arts te raadplegen als de symptomen aanhouden.

Lees ook :- Roos huidziekten

Risico op bloedvergiftiging

Wanneer zich een kook vormt, is alles wat je aan het begin kunt zien een diepgewortelde knoop. “Weefsel sterft in het midden van de kook, zodat de pus zich daar concentreert en een puist zichtbaar wordt”, zegt Volz. De aanblik verleidt je om het eruit te persen als een puistje. Maar Volz beschrijft dit als het meest onredelijke wat je kunt doen. Zo worden de bacteriën verdeeld op de huid, vingers en in het weefsel, zodat elders snel nieuwe steenpuisten kunnen ontstaan. Men moet niet rommelen met steenpuisten. Als een kookpunt nog onvolwassen is, bestaat het risico dat de bacteriën in de bloedbaan terechtkomen.

“Dit kan leiden tot bloedvergiftiging of sepsis”, zegt Volz. Om deze gevaarlijke complicatie te voorkomen, schrijven artsen soms antibiotica voor.

“Bijzonder gevaarlijk zijn kookplekken op het gezicht boven de bovenlip. Bacteriën kunnen gemakkelijk met het bloed in de hersenen komen en daar meningitis veroorzaken”, zegt de dermatoloog. In het geval van een kookpunt in het gezicht zou zelfs een antibioticum intraveneus worden toegediend, omdat het in grotere hoeveelheden de cruciale regio’s zou bereiken. Als er klontjes zijn in minder kritieke gebieden, kunt u desinfecterende crèmes en antibioticatabletten proberen.

“Zodra de kook rijp is, openen we hem zodat de pus eruit kan stromen. Het is belangrijk om goed op de hygiëne te letten.” Met andere woorden: de dermatoloog snijdt het ontstoken gebied open.

Kan het rijpingsproces worden versneld met het trekken van zalf die de bloedsomloop stimuleert? “De medische meningen verschillen. Er zijn net zoveel voorstanders als tegenstanders”, zegt Volz. Hij is een van de laatste.

Ook nadat de kook is geopend, is hygiëne een belangrijk punt. Ze kunnen weer verschijnen. Artsen spreken dan van een furunculose. “Als steenpuisten steeds terugkeren, betekent dit dat de bacteriedichtheid erg hoog is en dat er een ernstige immuundeficiëntie is, waarvan de oorzaak zeker moet worden opgehelderd”, zegt Volz. Het is een langdurig proces omdat bacteriën zich steeds opnieuw kunnen verspreiden. Steenpuisten ontwikkelen zich vaak als gevolg van een uitstrijkje. “Tegelijk moeten alle begeleidende factoren zoals slecht gecontroleerde diabetes mellitus worden geëlimineerd.”

Hoe een bloedblaar onder de huid te genezen?

Bloedblaren onder de huid zijn het gevolg van huidtrauma – bijvoorbeeld heftig knijpen in de huid. Het resultaat is een rode, met vocht gevulde bult die soms extreem pijnlijk is om aan te raken. Hoewel de meeste bloedblaren niet ernstig zijn en vanzelf genezen, is het belangrijk om te weten hoe u ze moet behandelen om ongemak te minimaliseren en mogelijke infecties te voorkomen.

• Onmiddellijk handelen

– Verwijder de druk van de bloedblaar. Begin met het verwijderen van eventuele vernauwingen en het blootstellen van de bel aan lucht. Zorg ervoor dat het niet wordt blootgesteld aan wrijving of druk. Door het aan de lucht bloot te stellen, kan het op natuurlijke wijze beginnen te genezen. Als er geen compressie is, blijft de bubbel intact en wordt de kans kleiner dat deze scheurt, barst of geïnfecteerd raakt.

-Breng ijs aan als u direct na het letsel pijn voelt. Laat 10-30 minuten intrekken en herhaal indien nodig. Met het ijs kunt u de pijn verminderen en het onderdeel verlichten als het heet en kloppend is. U kunt de toepassing zelfs later herhalen, zonder u te beperken tot het moment dat volgt op het letsel.

• Breng geen ijs aan op de blote huid, anders loopt u het risico verbrand te worden door de intense kou. Plaats een handdoek tussen het ijs en je huid om de pijnlijke plek te beschermen.
• Breng de aloë vera-gel aan op de bloedbel en maak lichte en zachte bewegingen; het zal zwelling en pijn verlichten.

-Onder normale omstandigheden is het het beste om de bloedblaar niet te laten barsten. Het idee is misschien verleidelijk, maar het kan ook een infectie veroorzaken en het natuurlijke genezingsproces van het lichaam vertragen. Als de blaar op één voet zit, doe dan je best om deze niet aan langdurige druk bloot te stellen.

• Laat het vanzelf genezen

-Houd het blootgesteld aan de lucht. De meeste bloedblaren zullen na verloop van tijd vanzelf genezen. Om dit zelfgenezingsproces te versnellen, is het belangrijk om het gebied droog en schoon te houden. Door het aan de lucht bloot te stellen, kan het genezen en wordt het risico op infectie beperkt.

-Verminder eventuele wrijving of druk. Als de blaar zich in een gebied bevindt waar normaal gesproken wordt gewreven, zoals de hiel of tenen, neem dan de nodige voorzorgsmaatregelen om wrijving te beperken. Intens wrijven tegen een vreemd oppervlak, zoals een schoen, vergroot de kans op scheuren. Het gebruik van een pleister is de eenvoudigste en meest praktische oplossing.

• Donut-vormige beschermende pleisters zijn in de handel verkrijgbaar, die wrijving kunnen verminderen terwijl de bloedblaar wordt blootgesteld aan lucht, om snellere genezing mogelijk te maken.

-Bescherm het met een verband. Bloedblaren die regelmatig tegen een oppervlak wrijven, zoals die op de voeten en handen, kunnen worden afgedekt met een zacht verband, wat extra bescherming biedt. Gebruik gaas om de wrijving en druk op de bloedblaar te verminderen en zo bij te dragen aan een veilige genezing en het verminderen van het risico op infectie. Zorg ervoor dat het gebruikte materiaal steriel is en vervang het verband regelmatig.

• Maak het onderdeel zorgvuldig schoon voordat u het gaat verbinden.

-Ga door met het genezen van de bloedblaar totdat deze volledig is genezen. Als het bijzonder groot is, bezoek dan uw arts. Soms moeten grotere blaren worden geleegd en in deze gevallen is het het beste om een professional te raadplegen om onaangename infecties te voorkomen.

Wat zijn de remedies voor puisten?

Kleine puisten verdwijnen meestal zonder de noodzaak van een specifieke behandeling. Het is belangrijk om ze niet te knijpen en het gebruik van op vet gebaseerde producten op het aangetaste deel van de huid te vermijden. In sommige gevallen kunnen reinigingsmiddelen en producten voor uitwendig gebruik (crèmes, lotions), bijvoorbeeld op basis van salicylzuur of zwavel, nuttig zijn, die de genezing helpen versnellen. Sommige producten zijn echter behoorlijk agressief en kunnen de huid uitdrogen en exfoliëren. Het is daarom beter om aandacht te besteden aan wat er op de huid wordt aangebracht, vooral als het gevoelig is: het risico is om de situatie te verergeren.
In meer ernstige gevallen kan het in plaats daarvan nodig zijn om medicijnen (crèmes of zelfs tabletten) op basis van antibiotica of lasertherapie te gebruiken.