De enkel is een bijzonder kwetsbaar gewricht en de geringste pijn moet snel worden behandeld om complicaties te voorkomen. Of het nu gaat om bot-, spier-, gewrichts- of ligamenten, het mag op geen enkele manier lichtvaardig worden opgevat.
Pijnlijke enkel, wat betekent het?
Het optreden van enkelpijn kan vele verklaringen hebben. Door de voet met het been te verbinden, is de enkel een bijzonder kwetsbaar deel van het menselijk lichaam. Gezien de complexe structuur van de enkel, kan pijn worden ingedeeld naar het aangetaste deel:
- enkel bot pijn;
- enkelgewrichtspijn;
- enkelband pijn;
- enkelspierpijn;
- enkel pees pijn.
Lees ook :- Stafylokokken aureus gevaarlijk
Enkelpijn, hoe herken je het?
Gezien de nabijheid en verbinding tussen de voet en de enkel, worden enkelpijn en voetpijn vaak geassocieerd. Niettemin kunnen karakteristieke symptomen de diagnose in de richting van een pijnlijke enkel leiden. Dit kan zich manifesteren door specifieke tekenen in de enkel, zoals:
- enkel zwelling;
- het verschijnen van roodheid;
- de ontwikkeling van een hematoom;
- gezamenlijke kraken;
- gewrichts-stijfheid;
- spierpijn;
- gevoeligheid van de enkel, vooral tijdens beweging;
- moeite met het bewegen van de enkel.
Wat veroorzaakt enkelpijn?
Er zijn veel trauma’s die enkelpijn kunnen veroorzaken. We vinden bijvoorbeeld:
De verstuiking van de enkel: het tast de ligamenten aan en manifesteert zich door zwelling en bewegingsmoeilijkheden.
Een instabiliteit van de enkel: het manifesteert zich door een verzwakking van de enkel en een gebrek aan evenwicht “Deze pathologie komt vaak voor als je al meerdere fracturen of verstuikingen hebt gehad. De enkel wordt dan minder sterk”, legt de specialist uit.
Enkelverstuiking: het gebeurt voornamelijk na een fysieke activiteit die de enkelspieren te zwaar heeft belast.
Enkelpeesontsteking: dit is een ontsteking van een pees die nogal scherpe pijn veroorzaakt.
Breuk van de achillespees: het wordt gekenmerkt door zeer plotselinge pijn die lopen onmogelijk maakt.
De breuk van de enkel: dit trauma is heel herkenbaar. Veel pijn, aanzienlijke zwelling en onmogelijkheid om de voet op de grond te zetten… “Bij een zeer gezwollen enkel na een val direct naar de eerste hulp gaan” adviseert de podotherapeut.
Lees ook :- Kramp in voeten
Diagnose: Hoe onderzoekt de arts pijn in het enkelgewricht?
Het zo vroeg mogelijk identificeren van de oorzaken met behulp van moderne diagnostiek en op basis van professionele specialisatie en ervaring is bepalend voor het succes van de behandeling.
Het doel is om bij verstoringen van de gecompliceerde voetmechanica of veranderingen in botten en weke delen tijdig passende maatregelen te nemen. Computerondersteunde onderzoeksmethoden, die de drukverdeling van de voetbelasting bepalen (pedobarografie) en de exacte loopvolgorde analyseren (loopanalyse), helpen bij het kiezen van de juiste individuele behandeling.
Hoe enkelpijn behandelen?
Dringend onderzoek
Een dringende medische consultatie is met name vereist in het geval van:
- enkeltrauma, vooral tijdens een breuk;
- intense pijn in de enkel, waarvan het begin plotseling en brutaal is.
Fysiek onderzoek
Bij aanhoudende of frequente enkelpijn is het ook aan te raden om een gezondheidsprofessional te raadplegen. Een eerste klinisch onderzoek helpt bij het stellen van de diagnose.
Aanvullende tests
Om een diagnose te verdiepen of te bevestigen, kunnen aanvullende onderzoeken worden uitgevoerd. Magnetische resonantie beeldvorming (MRI) wordt vaak gebruikt om structuren in de voet en enkel te visualiseren.
Behandelingen voor enkelpijn
De behandeling van enkelpijn hangt voornamelijk af van de geïdentificeerde oorzaak.
- Als de oorzaak van traumatische oorsprong is, kan immobilisatie van de enkel noodzakelijk zijn. Het aanbrengen van ijs kan ook enkelpijn verlichten.
- Als de oorzaak inflammatoir is, kunnen ontstekingsremmende medicijnen worden voorgeschreven.
Lees ook :- Zuurstof te kort symptomen
Wanneer moet je naar de dokter voor enkelpijn?
Als er pijn in de enkel is, moet de getroffen persoon vroeg in de acute fase een arts raadplegen, ook als de pijn na zelfmetingen is verdwenen. De oorzaken van pijn in de enkel zijn gevarieerd en moeten door een specialist worden opgehelderd. Als de pijn langer dan drie dagen aanhoudt of zelfs toeneemt, is het zeker zinvol om naar een specialist te gaan. Evenzo, als de enkel ernstig gezwollen en oververhit is of een blauwe plek heeft. Als de patiënt door de pijn niet meer kan staan, moet hij onmiddellijk door een arts worden onderzocht. Nauwkeurige diagnose maakt vroege start van gerichte therapie mogelijk. Het snel starten van de behandeling minimaliseert het risico op blijvende enkelbeschadiging. Dit verkleint bijvoorbeeld de kans dat de enkel blijvend instabiel blijft na blessures aan de banden of dat artrose ontstaat door vroegtijdige kraakbeenslijtage.
Pijn in de enkel zonder schok
Niet-shockpijn in de enkel kan van ligament-, bot- of spieroorsprong zijn.
Ze kunnen worden veroorzaakt door chronische enkelinstabiliteit, een platte voet of een voet die de neiging heeft om naar binnen te gaan.
De 3 bronnen van interne enkelpijn zijn:
- Ontsteking van het deltoideus ligament dat pijn veroorzaakt aan de binnenkant van het scheenbeen
- Tendinitis van de achterste tibiale spier door excentrisch overmatig gebruik
- Een botwrijving van de talus op de tibia bron van talaire osteochondritis
Orthopedische inlegzolen kunnen een grote hulp voor u zijn.
Oefeningen voor enkelpijn
Vanwege de verschillende triggers voor pijn in de enkel, is het vooral belangrijk om de oorzaak met een specialist op te helderen voordat de oefeningen worden uitgevoerd. Want niet elke diagnose is bevorderlijk voor het doen van oefeningen. De volgende oefeningen zijn daarom bedoeld voor patiënten die een passende verduidelijking hebben ondergaan en die conservatieve behandeling moeten en kunnen krijgen.
Als u tijdens of na de oefeningen meer pijn ervaart, raadpleeg dan uw arts of therapeut en pas de intensiteit dienovereenkomstig aan. Let tijdens de oefeningen op de juiste houding en uitvoering.
Oefeningen om de enkelstabiliteit te verbeteren
Als de symptomen te wijten zijn aan instabiliteit van de enkelbanden, zijn oefeningen om de stabiliteit te verbeteren nuttig. Door de efficiëntie en coördinatie van de spieren rond de enkel te vergroten, ontlast u het gewricht en de ligamenten en verbetert u eventuele verkeerde uitlijningen.
Versterkende oefeningen om de buitenste ligamenten te stabiliseren
De volgende oefeningen zijn nuttig voor het stabiliseren van de laterale ligamenten in het geval van ligamentinstabiliteit. Dit kan op lange termijn het gevolg zijn van bijvoorbeeld een scheur in het buitenste ligament.
Oefening 1: Versterking van de musculus peroneus tertius en de teenextensoren
Hulp: oefenband
Uitgangshouding: Zittend op een stoel met gestrekt been: Een rubberen bandlus wordt voor je voet vastgemaakt in het verlengde van je been. Plaats de voet in voorspanning.
Werkwijze: Trek de band met uw voet omhoog. Belangrijk hierbij is de verhoging van de buitenrand van de voet. De voet moet aan het begin van de oefening iets worden gestrekt en vervolgens continu worden vastgedraaid.
Herhaal de oefening 15 keer en doe 2 tot 3 sets. Er moet een pauze van 30 seconden zijn tussen elke set. Doe de oefening 2 tot 3 dagen per week.
Oefening 2: Versterking van de peroneus brevis-spier
Hulpmiddelen: oefenband, klein kussentje
Uitgangshouding: Leg de oefenband als een lus om de bal van de te trainen voet.
Werkwijze: Gebruik uw voet om de band naar buiten te duwen. De voet moet licht gestrekt zijn. Laat je tenen hangen. Deze moeten bijna onbeweeglijk blijven.
Controle: Het gemarkeerde gebied aan de buitenkant van het onderbeen moet gespannen zijn tijdens de oefening. Dit kan worden aangeraakt.
Herhaal de oefening 15 keer en doe 2 tot 3 sets. Er moet een pauze van 30 seconden zijn tussen elke set. Doe de oefening 2 tot 3 dagen per week.
Versterkende oefeningen om de binnenbanden te stabiliseren
Na een blessure aan de binnen- en buitenband treden vaak enkelproblemen op. Met de volgende oefeningen wordt u beter beveiligd tegen het verdraaien van uw enkel in beide richtingen.
Oefening 3: Versterking van de achterste tibialis-spier
Hulp: oefenband
Uitgangshouding: zittend. Bevestig de oefenband aan de zijkant op voethoogte. Wikkel de band om de voorvoet zodat de band van buitenaf komt. Plaats uw voet in voorspanning.
Werkwijze: Trek de band met uw voet naar binnen. De voet moet aan het begin van de oefening iets gestrekt zijn. Ook de tenen kunnen geactiveerd worden. Klauwen is mogelijk.
Controle: Het gemarkeerde gebied aan de binnenkant van het onderbeen moet gespannen zijn tijdens de oefening. Dit kan worden aangeraakt.
Herhaal de oefening 15 keer en doe 2 tot 3 sets. Er moet een pauze van 30 seconden zijn tussen elke set. Doe de oefening 2 tot 3 dagen per week.
Oefening 4: Zijdelings trekken met de oefenband
Doel: Verbetering van de stabiliteit van de voet en het been
Hulp: oefenband
Uitgangspositie: Bevestig de gymnastiekband aan een stabiel vasthoudpunt (bijv. verwarming) dicht bij de vloer. Neem het andere uiteinde van de weerstandsband in uw hand. Ga nu zijwaarts naar het ankerpunt staan zodat de hand met de weerstandsband verder weg is van het ankerpunt dan de andere hand. Til het been van de vloer dat zich niet aan de kant van de vastgehouden weerstandsband bevindt.
Uitvoering: Trek met je arm de oefenband schuin omhoog en naar buiten. Zorg ervoor dat de knie van het steunbeen altijd loodrecht op de voet blijft staan en niet naar binnen valt. Buig je voet ook niet naar binnen.
Draai je om en herhaal de oefening aan de andere kant. Het andere been is nu het staande been en de andere hand houdt de weerstandsband vast.
Herhaal 10 keer voor elk been, doe 2 tot 3 sets. Er moet een pauze van 30 seconden zijn tussen elke set. Doe de oefening 2 tot 3 dagen per week.
De malleolus zijn benige structuren van de enkel. Aan elke kant is er een mediale of interne malleolus en een laterale of externe malleolus. De mediale malleolus (of interne malleolus) bestaat uit de apofyse die zich aan het onderste uiteinde van de tibia bevindt.
Een volwassen enkel is, vanuit benig oogpunt, samengesteld uit de onderste epifyse van de tibia (inwendige malleolus en dak), de onderste epifyse van de fibula (of fibula) (externe malleolus) en de talus (of astragalus). Ligamenten houden de enkel en voet bij elkaar door de botten met elkaar te verbinden.
ontstekingsremmend Sindsdien is de plant het onderwerp geweest van talrijke onderzoeken die het mogelijk hebben gemaakt te ontdekken dat zwarte bes hormonen bezit die tot de cortisone-familie behoren. Resultaat: de plant dwingt ons lichaam om hormonen met ontstekingsremmende eigenschappen aan te maken.
Als je steeds meer gezwollen enkels of voeten ziet, moet je zeker een arts raadplegen! Hartfalen is een ernstige aandoening die medische behandeling vereist. Let op: Een trombose (bloedstolsel) kan ook zwelling in het been veroorzaken – maar het blijft aan één kant.
Gezwollen benen en voeten en andere tekenen van veneuze ziekten zoals spataderen of spataderen moeten serieus worden genomen en u moet een arts raadplegen. Zij kunnen de oorzaak ophelderen en weten welke behandeling voor u geschikt is.
