Ontstoken haarzakje lies

Soms gênant en pijnlijk, een ingegroeide haar kan veranderen in een cyste. Voorkom infectie door de voortgang te volgen en huismiddeltjes toe te passen, zoals warme kompressen en een goede reiniging van de huid.

Wat is ontstoken haarzakje lies ?

Hidradenitis suppurativa (of hidradenitis suppuratief) is een chronische huidaandoening. Het veroorzaakt rode, gezwollen bultjes of knobbeltjes onder de huid (en soms grote abcessen), die vaak erg pijnlijk of gevoelig zijn, en soms waaruit pus wegvloeit, wat een onaangename geur kan veroorzaken. Deze bultjes komen meestal voor in de oksels, liezen en geslachtsdelen, maar ook heel vaak onder de borsten, op de billen en aan de binnenkant van de dijen.

De pijn, ontsteking en pus veroorzaakt door HS kunnen ervoor zorgen dat het eruitziet als “vervelende” puistjes, terwijl de bultjes eruit kunnen zien als diepe acne-cysten. (harde, niet-kankerachtige bultjes die onder de huid verschijnen). HS is echter geen acne, het is een heel andere aandoening.

Wat is de oorzaak van ontstoken haarzakje lies?

Hoewel de exacte oorzaken van hidradenitis suppurativa niet met zekerheid bekend zijn, lijkt het erop dat bepaalde afwijkingen van de haarzakjes de oorzaak zijn van de symptomen. Het is geen besmettelijke ziekte en het heeft niets te maken met slechte hygiëne.

HS-laesies hebben de neiging zich te vormen in gebieden waar we apocriene klieren hebben, zoals de oksels en liezen. Recent onderzoek suggereert dat bultjes, steenpuisten en ontstekingen van de huid optreden wanneer zweet vast komt te zitten in de apocriene zweetklieren, die verbonden zijn met de haarzakjes. De klier zwelt op in de haarzakjes en vormt een abces onder de huid en barst vervolgens open. Soms vermengt het opgesloten zweet zich met bacteriën in de haarzakjes en vormt zich een extreem pijnlijk abces (een geïnfecteerde steenpuist). Het abces kan groter worden totdat de huid rondom en erboven erg ontstoken en pijnlijk wordt. Vaak barst dit type laesie uiteindelijk.

Hoewel het zichtbaar is op het oppervlak van het lichaam, is HS eigenlijk een ontstekingsziekte. Dit betekent dat een disfunctie in het immuunsysteem van de persoon – een afwijking die nog steeds slecht wordt begrepen – verantwoordelijk is voor de ziekte en onregelmatigheden in de huid.

Mensen met hidradenitis suppurativa zijn vaak bang om de ziekte door te geven aan een geliefde. Wees gerust, het is onmogelijk, want hidradenitis suppurativa is geen besmettelijke of besmettelijke ziekte. Het is een genetische ziekte. Mensen met de ziekte kunnen normaal en nauw contact met anderen hebben, inclusief seks, kussen, aanraken, maaltijden delen of dezelfde lucht inademen, zonder het risico van overdracht van de ziekte. Het is ook belangrijk om te onthouden dat HS niets te maken heeft met slechte hygiëne – een veel voorkomende misvatting over de aandoening.

Hoewel de exacte oorzaak van hidradenitis suppurativa onbekend is, zijn er enkele risicofactoren aan verbonden:

• Leeftijd

– HS kan op elke leeftijd voorkomen, maar treft meestal jonge volwassenen van begin twintig.
– Het risico neemt af na de leeftijd van 50 of 55 jaar.

• Seks

– Vrouwen hebben drie keer meer kans dan mannen om HS te hebben.

• Genetisch

– Onderzoek toont aan dat hidradenitis suppurativa erfelijk kan zijn.
– Ongeveer een op de drie mensen met HS heeft een familielid dat ook de aandoening heeft.

• Hormonen

– Omdat de aandoening vaker voorkomt tijdens de vruchtbare jaren, denken onderzoekers dat HS mogelijk verband houdt met geslachtshormonen. Er is momenteel echter geen bewijs van een direct verband tussen de twee.

Medisch onderzoek heeft ook aangetoond dat roken en obesitas geassocieerd lijken te zijn met een verhoogd risico op HS. Onderzoekers weten echter nog niet of obesitas leidt tot HS of juist andersom.

Sommige risicofactoren voor HS, zoals roken, zwaarlijvigheid, hormonale veranderingen en overmatig zweten, kunnen de symptomen zelfs verergeren bij mensen die de ziekte al hebben.

Lees ook :- Zweetklier

Welke symptomen?

Kenmerkend voor de ziekte van Verneuil zijn pijnlijke en terugkerende ontstekingen in de huidplooien, zoals de lies en oksels, of op plaatsen waar de huid wordt gewreven, zoals onder de borsten, tussen de dijen of rond de geslachtsdelen. De symptomen kunnen variëren naargelang de patiënt: locatie, ernst, intensiteit … De progressie is vaak geleidelijk, wat betekent dat de symptomen in de loop van de tijd steeds heviger worden.

• Mee-eters, kleine oedemen, uitslag die rood/paars wordt, warm en pijnlijk.

• Het oedeem kan zich uitbreiden tot een pijnlijk abces, een holte met pus. Het oedeem kan uiteindelijk opengaan en pus lekken. Dit kan gepaard gaan met een onaangename geur. Abcessen kunnen op dezelfde plaats weer verschijnen.

• De pus zoekt soms een uitweg via andere wegen dan het oorspronkelijke uitscheidingskanaal en er ontstaan holtes of banen (fistels) onder de huid, die in sommige gevallen enkele centimeters verder naar de oppervlakte kunnen stijgen.

• Sommige patiënten hebben voortdurend nieuwe ontstekingen van de haarzakjes, wat kan leiden tot onderhuids oedeem en littekens.

Welke complicaties voor ontstoken haarzakje lies ?

In ernstige vorm kunnen verschillende complicaties optreden. Raadpleeg een arts bij hevige pijn en/of wonden die niet genezen.

Wat kunnen deze complicaties zijn?

• erysipelas (acute infectie van de huid en het bindweefsel)
• bloed vergiftiging
• koorts
• adenoïden van de mitralisklep
• plaveiselcelcarcinoom van de huid of plaveiselcelcarcinoom (kwaadaardige tumor van epitheelcellen) in langdurig ontstoken gebieden

Ernstige hidradenitis en langdurige perioden kunnen gepaard gaan met de aanwezigheid van grote hoeveelheden ontstekingsgerelateerde eiwitten in het bloed, wat kan leiden tot immuunziekte. In zeer zeldzame gevallen kan het ook leiden tot nierziekte.
Patiënten met HS lopen een verhoogd risico op andere ontstekingsziekten, zoals de ziekte van Crohn en artritis. Als u andere symptomen dan huid heeft, is het belangrijk om uw arts te raadplegen.

Lees ook :- Haarzakje ontstoken

Diagnostiek voor ontstoken haarzakje lies

Het klinische beeld leidt de dermatoloog gemakkelijk naar de diagnose; bij twijfel neemt hij een uitstrijkje van de basis van de puist en laat hij de ziekteverwekker met behulp van een kweek in het laboratorium opsporen. In het geval van folliculitis in het baardgebied gebruikt hij ook een geplukte baardhaar.

In het geval van furunculose of karbonkels laat de arts meestal het bloedbeeld, de bloedbezinkingssnelheid (ESR) en de bloedsuikerspiegel controleren om een onderliggende ziekte zoals diabetes mellitus of leukemie uit te sluiten.

Behandeling van ontstoken haarzakje lies

• Clindamycine 1% als lotion of gel

Aangezien de meeste folliculitis wordt veroorzaakt door S. aureus, wordt 1% clindamycine twee keer per dag gedurende 7-10 dagen topisch aangebracht als een lotion of gel. Als alternatief kan een wasoplossing met 5% benzoylperoxide worden gebruikt gedurende 5-7 dagen tijdens het douchen. Bij uitgebreide huidaantasting is vaak systemische therapie nodig (bijv. Cephalexin 250-500 mg oraal 3 tot 4 keer per dag gedurende 10 dagen). Als deze maatregelen niet tot genezing leiden of als de folliculitis terugkeert, wordt de pustuleuze inhoud gram-gekleurd en worden kweken opgezet om een ​​gramnegatieve of methicilline-resistente S. aureus (MRSA) etiologie te identificeren die moet worden uitgesloten. Bovendien wordt een uitstrijkje van de neusgaten gekweekt om een ​​stafylokokkenkolonisatie van de neus uit te sluiten. Om schimmelfolliculitis uit te sluiten, wordt een natuurlijk kaliumhydroxidepreparaat gemaakt van een gescheurd haar.

Folliculitis in een bubbelbad geneest meestal als het niet wordt behandeld. Het water in het zwembad moet echter voldoende gechloreerd zijn om herhaling te voorkomen en anderen te beschermen tegen infectie.

Lees ook :- Tips voor donkere kringen onder ogen

Waarvoor Preventie ontstoken haarzakje lies?

Infectie van de haarzakjes kan worden voorkomen. Allereerst moet de huid altijd schoon en droog worden gehouden. Ja, ook voor losse katoenen kledingstukken omdat ze het lichaam laten ademen. Het ideaal is om wegwerpscheermessen te gebruiken en deze slechts één keer te gebruiken.

“Ik raad mannen aan terug te gaan naar de tradities van de kappers uit het verleden”, benadrukt Di Pietro. «Een katoenen doek gedrenkt in heet water moet een paar minuten op het gezicht worden aangebracht. Hierdoor verwijden de poriën, waardoor scheren minder traumatisch wordt. Om dezelfde reden moet ontharing worden uitgevoerd nadat een handschoen van cellulosevezel gedrenkt in warm water op de huid is aangebracht. Zo worden onder andere dode cellen verwijderd en wordt het risico op haren onder de huid vermeden ».

Ten slotte moet amandelolie na het scheren of ontharen op de huid worden aangebracht, omdat het een kalmerende werking heeft en ook helpt bij het opnieuw opbouwen van de lipidenlaag. Voor wie neigt naar ingegroeide haren, is het advies om een crème aan te brengen op basis van 2% salicylzuur.

De cyste kan diep onder de huid of op het oppervlak groeien. Hij kan een witte kop hebben, zoals een acnepuistje, of een gele kop. Hoewel de meeste vanzelf verdwijnen, kun je het genezingsproces versnellen door enkele huismiddeltjes toe te passen:

• houd het cystegebied te allen tijde schoon door het te desinfecteren of elke dag etherische olie van theeboom aan te brengen;
• vermijd het scheren van dit gebied, omdat dit de toegang tot bacteriën kan vergemakkelijken en infectie kan veroorzaken;
• breng meerdere keren per dag gedurende 10 tot 15 minuten warme kompressen op de cyste aan om deze dichter bij het huidoppervlak te krijgen of om de ingegroeide haartjes te helpen groeien;
• Vermijd het openen van de cyste door erop te drukken. Door het te laten knappen, kun je het uit de vloeistof (keratine) halen, maar niet uit de haarzakjes, en de cyste kan weer groeien. U kunt ook bacteriën introduceren die een infectie veroorzaken;
• Als de ingegroeide haartjes onder de huid zichtbaar zijn en een deel ervan naar buiten komt, kunt u proberen deze te verwijderen met een gedesinfecteerd pincet, maar zonder te graven of de huid te verwonden.

Welke natuurlijke remedies kunnen nuttig zijn tegen folliculitis?

• Fytotherapie: het is vooral nuttig in gevallen van niet-infectieuze of idiopathische folliculitis. Veel producten worden ook gebruikt bij de behandeling van acne (die in sommige opzichten lijkt op folliculitis):

• Natuurlijke crème met ontstekingsremmende, capillarotrope, vaatbeschermende, samentrekkende en verzachtende werking op basis van:

-Bardana (Arctiumboor).
-Ippocastano (Aesculus hippocastanum).
-Biancospine (Crataegus monogyna).
-Amamelide (Hamamelis virgiliana).
-Aloë (Aloë vera).

• Kleitoepassingen: hebben een antibacteriële en ontgiftende werking. Ze hebben een groter effect wanneer ze worden verrijkt met extracten van klis, echinacea, artisjok en fumarin.
• Verpakkingen met essentiële oliën : deze oplossingen, verdund in een beetje water, bestrijden infecties en vergemakkelijken de ontgifting van de huid. De planten in kwestie zijn: tijm, oregano, citroen, salie, mirte, geranium, bittere sinaasappel, bergamot, ceder en kamfer.
• Reiniging met citroensap of azijn: ze hebben een licht antibacteriële en verzachtende werking.
• Warmwater- en zoutpakketten: worden gebruikt in de beginfase van folliculitis, ze blokkeren de bacteriële werking en versnellen de rijping van de puisten.