Huidziekten schimmel

Huidschimmel (dermatomycose) is een schimmelinfectie van de huid of de aanhangsels (haar, nagels). Welke symptomen optreden op welk deel van het lichaam hangt af van de betreffende ziekteverwekker. Huidschimmel wordt meestal behandeld met antischimmelmiddelen. Huismiddeltjes zoals azijn of etherische oliën kunnen deze medicinale therapie ondersteunen. Lees hier alles wat u moet weten over de oorzaken, symptomen, behandeling en prognose van huidschimmel.

Wat is huidschimmel?

Huidschimmel wordt medisch dermamycose of tinea genoemd. Het kan alle delen van de huid aantasten en is waarschijnlijk de meest voorkomende huidziekte. Tot een derde van de Duitsers heeft er al ervaring mee. De infectie kan de huid en slijmvliezen aantasten, maar ook de nagels. Afhankelijk van het gebied waarin de huidschimmel uitbreekt, wordt de ziekte anders genoemd:

• Tinea pedis: op de voeten (de meest voorkomende vorm van huidschimmel)
• Tinea-capitis: op de hoofdhuid
• Tinea Barbae (Bartil’s): In het berengebied bij de mens
• Tinea faciei: op het gezicht
• tinea manuum: an der Hand
• Tinea inguinalis: van de intieme zone tot de anus en ook op de dij en bij mannen op de testikels
• Vaginale schimmel: in het intieme gebied van vrouwen (in tegenstelling tot tinea inguinalis veroorzaakt door een andere ziekteverwekker)

De huidziekte kan beperkt blijven tot het huidoppervlak. Dan spreekt de dokter van tinea superficialis. Soms kan de infectie echter dieper gaan, wat tinea profunda wordt genoemd. Deze vorm is zeldzamer en treft bijvoorbeeld tinea barbae – dan verspreiden de ziekteverwekkers zich langs de haarwortels.

Wat zijn de oorzaken van huidschimmel?

De oorzaken van de schimmelaanval kunnen verschillend zijn, maar ze houden altijd verband met het verlagen van de immuunafweer:

• Verkeerd dieet;
• Slechte hygiëne;
• Spanning;
• Extreme hitte;
• Overmatig zweten
• Het gebruik van te strakke kleding;
• Langdurig gebruik van immunosuppressiva, antibiotica of op cortisone gebaseerde geneesmiddelen;
• Lijdend aan ziekten die het immuunsysteem aantasten.

Lees ook :- Ontstoken pukkel behandelen

Wat zijn de symptomen van huidschimmel?

Mycose van de huid (ook wel dermatofytose of cutane dermatofytose genoemd) komt het vaakst voor tussen de tenen of in huidplooien, bijvoorbeeld onder de borsten of in de lies. De ziekte begint met een rode vlek, daarna pelt de huid af en wordt witachtig grijs. Naarmate deze eerste uitslag geneest, verspreidt de schimmel zich in een cirkel of guirlande, net als een cirkel die zich in water uitspreidt.

Op de voeten, vooral op een zeer geile huid, kunnen sijpelende en pijnlijke scheuren verschijnen: dit wordt dermatofytische intertrigo van de tenen of “voetschimmel” genoemd. Deze vorm kan zich ook in de hoek van de lippen ontwikkelen (dit wordt angulaire cheilitis genoemd). Een mycose kan ook de slijmvliezen bereiken (waardoor bijvoorbeeld een genitale mycose of een orale mycose ontstaat.

Pityriasis versicolor is een schimmelinfectie die witte, bleekgele of bruine vlekken op de huid van de romp en nek veroorzaakt.

Ringwormen zijn schimmelinfecties die de hoofdhuid en baard aantasten: ze verschijnen als rode, schilferige plekken zonder haar of haar.

Lees ook :- Groene huidziekte

Diagnose van schimmelinfecties van de huid

• huidafkrabsels of culturen

Als een rode of schilferige uitslag met huidirritatie verschijnt op een van de vaak getroffen gebieden, wordt een schimmelinfectie vermoed.

Om de diagnose van een schimmelinfectie van de huid te bevestigen, kunnen artsen een monster van de bovenste huidlaag schrapen, het onder een microscoop onderzoeken of een kweek creëren waarin de schimmel kan groeien en geïdentificeerd kan worden.

Lees ook :- Verschillende ontstekingen

Behandeling van huidziekten schimmel

Schimmelinfecties van de huid worden behandeld met antischimmelmiddelen. Dit zijn medicijnen die specifiek gericht zijn op schimmels. Patiënten kunnen de medicamenteuze behandeling ondersteunen met algemene tips en huismiddeltjes.

Behandeling van huidschimmel: medicatie

Antimycotica kunnen ofwel de groei en vermenigvuldiging van schimmels remmen (fungistatisch effect) of de schimmels doden (fungicide effect). Ze worden bijna altijd uitwendig (plaatselijk) aangebracht in de vorm van zalven, crèmes, poeders, sprays, tincturen of shampoos. Behandeling met tabletten is alleen nodig in zeer zeldzame, ernstige gevallen.

Actuele antischimmelmiddelen omvatten nystatine, clotrimazol, miconazol, isoconazol en amorolfine. Voor intern gebruik worden amfotericine B, itraconazol, ketoconazol, terbinafine en flucytosine gebruikt.

In het geval van ernstige jeuk of huidverbranding kunnen naast de antimycotica ontstekingsremmende glucocorticoïden (“cortison”) in crème- of zalfvorm op de aangetaste delen van de huid worden aangebracht.

Behandeling van huidschimmel: algemene tips

Als patiënt kunt u medicamenteuze therapie ondersteunen door de typische oorzaken en risicofactoren van een schimmelinfectie te vermijden. In het geval van de wijdverbreide voetschimmel betekent dit bijvoorbeeld:

• Draag geen niet-ademende schoenen.
• Sokken, kousen en ondergoed dienen dagelijks te worden verschoond en op minimaal 60 graden Celsius te worden gewassen.
• Tijdens en direct na de voetschimmelbehandeling helpt het om kousen, sokken en schoenen te ontsmetten met een antischimmelmiddel.
• Droog de ruimte tussen je tenen altijd goed af na het douchen of baden (gebruik een aparte handdoek!), schimmels houden namelijk van vochtig en warm.
• Op plaatsen met een verhoogd risico op schimmelinfecties (zoals zwembaden, sauna’s, enz.) moet u bijzondere aandacht besteden aan hygiëne en niet blootsvoets gaan.

In principe is het belangrijk om bedreigde of reeds aangetaste lichaamsdelen zoals oksels, geslachtsdelen en voeten altijd droog te houden. Gebruik ook altijd een aparte handdoek om je af te drogen. Dit voorkomt dat de schimmelinfectie zich verspreidt naar andere delen van het lichaam of andere mensen.

Nog een waardevolle tip: Ondersteun je immuunsysteem in de strijd tegen schimmels door voldoende te slapen, gezond te eten, stress te vermijden en regelmatig een frisse neus te halen.

Welke preventie voor huidziekten schimmel

De belangrijkste regels voor het voorkomen van een mogelijke huidschimmelinfectie zijn:

• Gebruik persoonlijk linnengoed (handdoeken, kleding, enz.), om de overdracht van schimmels van een geïnfecteerd persoon niet te riskeren.
• Draag altijd pantoffels in gemeenschappelijke douches, zwembaden en openbare diensten, omdat vochtigheid de verspreiding van schimmels bevordert.
• Gebruik geen nauwsluitende kleding gemaakt van kunstmatige vezels, omdat deze de verdamping van zweet belemmeren, de pH van de huid wijzigen en de stagnatie van de vochtigheid bevorderen.
• Kies de juiste reinigingsmiddelen om de beschermende eigenschappen van de huid tegen schimmels te behouden (bijv. eudermische reinigingsbasis in plaats van zeep) en droog ze goed af na het douchen.
• Misbruik de medicijnen niet: antibiotica en corticosteroïden mogen alleen op medisch advies en voor een beperkte tijd worden ingenomen, omdat ze het immuunsysteem kunnen verzwakken en de aanval van micro-organismen, zoals huidschimmels, kunnen bevorderen.