Alopecia areata is een vorm van alopecia (haaruitval). Het is een niet-levensbedreigende ziekte van uw immuunsysteem die het haar op uw hoofdhuid aantast. Met deze aandoening beschouwt je lichaam je haarzakjes ten onrechte als een vijand. Je lichaam valt de haarzakjes aan. Hierdoor valt een deel van of al je haar uit. Het begint meestal met het haar op je hoofd. Er zijn drie ernstige vormen van alopecia, waaronder:
- Areata (vlekkerig haarverlies op je hoofd)
- Totalis (volledige haaruitval op je hoofd)
- Universalis (het verlies van al het lichaamshaar)
Alopecia is niet besmettelijk. Het komt voor bij mensen van alle leeftijden. Het komt echter vaker voor bij kinderen en volwassenen van begin twintig.
Alopecia is anders dan telogene effluvian, wat haarverlies is dat kan worden veroorzaakt door fysieke stress, zoals snel gewichtsverlies of zwangerschap. Telogeen effluvian komt vaker voor en meestal groeit je haar terug na dit type haaruitval.
Alopecia areata huidziekten : Definitie
Alopecia areata is een aandoening die wordt gekenmerkt door het plotseling uitvallen van haar en/of haar in kleine gebieden. De exacte oorzaken van oorsprong zijn nog steeds slecht begrepen. Momenteel wordt aangenomen dat alopecia areata een auto-immuunziekte is die wordt gemedieerd door abnormale T-lymfocyten die de haarzakjes aanvallen en de activiteit ervan blokkeren.
Alopecia areata treft mensen met een genetische aanleg en vatbaar voor uitlokkende factoren, zoals een infectie of ernstige emotionele stress. Soms gaat alopecia areata samen met auto-immuunachtige vitiligo of thyreoïditis.
Alopecia areata tast over het algemeen de hoofdhuid aan, maar kan elk met haar bedekt gebied van het lichaam aantasten. Het manifesteert zich met de plotselinge verschijning van volledig haarloze ronde plekken. Aan de rand van deze gebieden is het haar kort en gescheiden. Soms zijn er ook veranderingen in de nagelmatrix, zoals putjes, scheuren of trachyonichia (gekenmerkt door gerimpelde nagels).
Alopecia areata is een vorm van alopecia die geen littekens veroorzaakt, dus het haarzakje wordt niet onherstelbaar beschadigd of vervangen door fibreus weefsel. De ziekte kan spontaan achteruitgaan, chronisch worden of zich uitbreiden tot de gehele hoofdhuid (totale alopecia) of het gehele huidoppervlak (universele alopecia). De risicofactoren voor chroniciteit zijn de leeftijd waarop de eerste manifestaties beginnen (de ziekte is agressiever bij jonge mensen), atopie en betrokkenheid van de periferie van de hoofdhuid.
De diagnose wordt gesteld met klinische inspectie, mogelijk ondersteund door TSH (schildklierstimulerend hormoon), vitamine B12 en circulerende auto-antilichamen als gelijktijdige pathologieën worden vermoed. De differentiële diagnose wordt gesteld met betrekking tot tinea capitis, trichotillomanie, discoïde lupus en secundaire syfilis.
De behandeling is gebaseerd op het gebruik van lokale of intralesionale corticosteroïden (in het geval van kleine pleisters). Systemische immunosuppressiva daarentegen worden gebruikt in snel voortschrijdende of zeer uitgebreide gevallen.
Lees ook :- Syndroom van ehlers-danlos
Wat is de oorzaak van alopecia areata?
Alopecia areata heeft een auto-immuun oorsprong, wat betekent dat de cellen van je immuunsysteem de cellen van je lichaam aanvallen. In het geval van alopecia areata zijn het de haarzakjes die worden aangevallen.
Het motief voor deze auto-agressie is niet volledig begrepen, maar een erfelijke component wordt vermoed. Bovendien zouden mensen met andere auto-immuunziekten, zoals reumatoïde artritis, type 1 diabetes, thyreoïditis of vitiligo, een groter risico lopen om het te ontwikkelen.
Symptomen van alopecia areata
Het belangrijkste symptoom van alopecia areata is haarverlies dat optreedt in kleine, ronde plekken op uw hoofd. Hierdoor blijven gladde, perzikkleurige delen van de hoofdhuid zichtbaar. Een mild geval van alopecia areata begint met een tot twee haarloze plekken ter grootte van een muntstuk. In veel gevallen houdt het daarna op. Soms groeit het haar terug. Er is echter geen garantie. De aandoening is onvoorspelbaar en de cyclus van haaruitval en hergroei kan zich herhalen.
Alopecia areata kan uitgroeien tot een andere vorm van alopecia. In zijn ergste vorm zorgt alopecia universalis ervoor dat je al het lichaamshaar verliest. Dit omvat wenkbrauwen, wimpers, armen, benen, oksels, schaamhaar en borst- en rughaar voor mannen. In zeldzame gevallen kunnen mensen met alopecia een branderig gevoel of jeuk voelen in de gebieden waar ze ooit haar hadden.
Sommige mensen met alopecia areata zien veranderingen in hun vingernagels en teennagels. Nagels kunnen kleine deukjes (pitting) hebben, witte vlekken of lijnen hebben en ruw zijn.
Lees ook :- Rode wangen aandoening
Diagnose van alopecia areata
De diagnose alopecia areata is alleen klinisch. “Over het algemeen zijn er geen onderzoeken of biopsieën nodig: observatie van de plaques en dermatoscopisch onderzoek zijn voldoende om de diagnose te stellen”, geeft Dr. Roux aan.
Het haarzakje is nog aanwezig en aan de rand van de plaat zien we zogenaamde “uitroepteken”-haren, het resultaat van een beschadigd slot waarvan het schijfuiteinde ontbreekt.
Lees ook :- Droge huid benen
Behandeling van alopecia areata huidziekten
De meeste van de bestaande behandelingen zijn gebaseerd op het onderdrukken van de lymfocyten die de haarzakjes aanvallen. Dit type therapie beschermt de patiënt echter niet tegen recidieven.
De meest gebruikte behandelingen zijn:
- Cortison, een medicijn dat veel wordt gebruikt voor de behandeling van ontstekings- en auto-immuunziekten. Het kan lokaal, via injectie of oraal worden aangebracht;
- Preparaten op basis van antraline of dioxyantranol kunnen kort op de aangetaste gebieden worden aangebracht. Deze behandeling is irritant;
- Minoxidil helpt hergroei te verdikken;
- Fototherapie (vaak PUVAtherapie, de combinatie van een medicijn en UVA-stralen). Het is de dermatoloog die ervoor kiest deze therapie al dan niet aan te bieden. Niet alle alopecia areata kunnen inderdaad op deze manier worden behandeld. De behandeling wordt uitgevoerd door de dermatoloog met behulp van een daarvoor bestemde cabine;
- Immunotherapie kan worden aangeboden. Het wordt uitgevoerd in bepaalde gespecialiseerde centra en bestaat erin patiënten allergisch te maken voor een chemische stof die vervolgens wordt aangebracht op de gebieden van alopecia areata. Op deze manier bevordert het veroorzaakte eczeem de hergroei. Deze behandeling wordt echter alleen in bepaalde speciale gevallen toegepast;
- Methotrexaat is een immunosuppressivum. Het wordt oraal toegediend (tabletten) of intramusculair geïnjecteerd. Dermatologen gebruiken het soms alleen voor gevallen van ernstige en hardnekkige alopecia areata.
Er zijn andere behandelingen waarvan de effectiviteit nog steeds ter discussie staat of die in de uitgevoerde onderzoeken onvoldoende effectief zijn gebleken.
Ten slotte zijn er manieren om alopecia areata te camoufleren. Ze worden aanbevolen voor mensen van wie de psychologische toestand sterk wordt beïnvloed door de ziekte.
Het is mogelijk om een haarprothese (of pruik, of haarstukje) te gebruiken wanneer de alopecia areata uitgebreid is. Een gedeeltelijke terugbetaling (op basis van 125 euro) door de Sociale Zekerheid, min of meer aangevuld volgens de onderlinge waarborgmaatschappijen, kan op doktersrecept verkregen worden. De prijzen zijn variabel en afhankelijk van de kwaliteit, het type haar (synthetisch of natuurlijk), de drager en de wijze van implantatie van het haar op de drager.
Tatoeëren, vooral van de wenkbrauwen of de vrije rand van de oogleden, behoort ook tot de mogelijkheden. Het verdient de voorkeur om foto’s mee te brengen die voorafgaan aan de alopecia areata om een zo realistisch mogelijk resultaat te krijgen. Ten slotte moet u weten dat de tatoeage de hergroei absoluut niet hindert.
Een consult bij een psycholoog kan ook worden voorgesteld. Let op, bij dit type pathologie bestaat er geen twijfel over alopecia areata te koppelen aan een psychologische oorzaak. Inderdaad, geen enkel wetenschappelijk bewijs impliceert dat stress of enig ander psychologisch element de ziekte veroorzaakt. Het doel hier is om de patiënt te helpen zich beter te voelen ondanks deze aandoening die zeer destabiliserend kan zijn.
Alopecia areata huidziekten : Preventie
De aandoening kan niet worden voorkomen of vermeden. De oorzaak is onbekend en verschilt per persoon. Alopecia areata is niet gebonden aan stress, zoals sommige mensen denken. Sommige mensen hebben een familiegeschiedenis van alopecia areata. Het hebben van een familielid met alopecia areata en een andere ziekte van het immuunsysteem kan het risico op het krijgen ervan verhogen. Andere ziekten van het immuunsysteem zijn onder meer diabetes type 1, reumatoïde artritis, schildklieraandoeningen, lupus, de ziekte van Addison en atopische dermatitis. Het komt zelden voor dat een ouder de aandoening doorgeeft aan een kind.
Een arts kan misschien alopecia areata diagnosticeren door simpelweg te kijken naar de omvang van uw haarverlies en door enkele haarmonsters onder een microscoop te onderzoeken. Uw arts kan ook een hoofdhuidbiopsie uitvoeren om andere aandoeningen uit te sluiten die haarverlies veroorzaken, waaronder schimmelinfecties zoals tinea-capitis.
Wat veroorzaakt alopecia areata? Alopecia areata is een auto-immuunziekte. Dit betekent dat je immuunsysteem per ongeluk een deel van je lichaam aanvalt. Als u alopecia areata heeft, omringen en vallen cellen in uw immuunsysteem uw haarzakjes (het deel van uw lichaam dat haar maakt) aan.
Er is geen remedie voor alopecia areata. Als je een paar kleine plekjes haarverlies op je hoofd hebt, is de kans groot dat je haar binnen een paar maanden terug zal groeien. Uw arts kan in die gevallen geen behandeling voorschrijven. Voor grotere gebieden met haaruitval kan uw arts steroïde-injecties onder uw hoofdhuid voorschrijven.
Overmatige fysieke of emotionele stress, zoals stress die gepaard gaat met letsel, ziekte of operaties, kan een van de twee soorten haarverlies veroorzaken: Alopecia areata: dit door stress veroorzaakte haarverlies omvat een aanval van witte bloedcellen op de haarzakjes.
