Aambei kapot geknapt

Hemorrhoidal syndroom (algemeen bekend als “aambeien”) is een frequente en gemakkelijk te behandelen aandoening, maar wordt vaak niet gediagnosticeerd en over het hoofd gezien vanwege schaamte. De verslechtering van de aandoening kan gevolgen hebben voor de kwaliteit van leven, waardoor het ongemakkelijk wordt om bepaalde activiteiten uit te voeren en de patiënt ertoe aanzet deze te vermijden.

Dit syndroom wordt gekenmerkt door een ontsteking van de aambeien, dat wil zeggen van sommige vasculaire structuren van het anale kanaal, of van de veneuze plexus in het terminale deel van het rectum en in de anus. Ze spelen een rol in het mechanisme van evacuatie en in het behoud van continentie.

Helaas kunnen aambeien, wanneer ze ontstoken raken, opzwellen en pijn, branderigheid, jeuk en bloedingen veroorzaken. Dit laatste vertegenwoordigt een van de meest voorkomende symptomen, die al aanwezig zijn in de beginfase van het syndroom, die aanzienlijk kan verergeren naarmate de ziekte vordert.

Wat zijn aambeien?

Aambeien zijn sponsachtige vaatkussens die bestaan uit een netwerk van slagaders en aders en bindweefsel. Dit netwerk staat ook bekend als de hemorrhoidale plexus. De hemorrhoidale plexus ondersteunt de sluitspier bij het afsluiten van de anus. Als er symptomen optreden, spreekt men van aambeien of symptomatische aambeien.

Aambei kapot geknapt : Oorzaken

Bloedende aambeien zijn een vrij veel voorkomend probleem, dat zowel mannen als vrouwen van verschillende leeftijden treft.

De oorsprong van de hemorrhoidale ziekte is multifactorieel, dat wil zeggen, het herkent meer bijdragende oorzaken.

De predisponerende aandoeningen omvatten in het bijzonder:

• Dieet arm aan water en vezels: als de voeding niet uitgebalanceerd en vezelarm is, kan de darm niet goed functioneren. Het resultaat is veranderingen van de alvus (obstipatie/diarree) die irriterend zijn voor de hemorrhoidal plexus. Bovendien kunnen bepaalde voedingsmiddelen veneuze verwijding veroorzaken en werken als verzwarende factoren voor bloedende aambeien (zoals bijvoorbeeld worsten, alcohol, chocolade, kruiden en hete sauzen).
• Chronische constipatie: langdurige inspanningen tijdens de ontlasting bevorderen de ontsteking van de aambeien.
• Zwangerschap: In sommige omstandigheden worden vrouwen kwetsbaarder voor bloedende aambeien. Vooral het vrouwelijk geslacht kan er last van hebben tijdens de dracht of direct na de bevalling; dit gebeurt zowel voor de toename van de bekkendruk die gepaard gaat met de aanwezigheid van de foetus, als voor de hormonale veranderingen die verband houden met de zwangerschap zelf.
• Bekendheid: onder de factoren die aambeien kunnen bevorderen, is er ook de familiale en persoonlijke aanleg voor de zwakte van de veneuze wanden en de neiging tot spataderen, ook in andere delen van het lichaam.

Andere factoren die bloedende aambeien veroorzaken of ertoe bijdragen zijn:

• Levensgewoonten: zittend leven, gewoonte om tabak te roken en bepaalde sporten te beoefenen, zoals paardrijden of fietsen;
• Obesitas en overgewicht;
• Geneesmiddelen – in het bijzonder anticonceptiva en laxeermiddelen;
• Andere bijkomende pathologieën, zoals portale hypertensie als gevolg van levercirrose, sommige bekkenneoplasmata of prostaathypertrofie.

Verdere predisponerende factoren zijn het langdurig rechtop blijven zitten of de gewoonte om lang op de toiletpot te zitten, bijvoorbeeld om te lezen, maar ook te overhaaste ontlasting of uitstel om verschillende redenen.

De progressie van aambeienziekte treedt op als gevolg van een opstopping van het bloed; in de praktijk hoopt de laatste zich op in de aambeien, waardoor ze verwijden en naar beneden glijden. Dit fenomeen bevordert aan de ene kant de laesie van de vaatwanden (waaruit bloedende aambeien het gevolg zijn) en aan de andere kant heeft het de neiging om de weefsels van het anorectale gebied uit te putten, die gedwongen worden een groter gewicht te dragen dat wordt gegeven door het opgehoopte bloed. Dientengevolge bloeden hemorrhoidale aderen en hebben ze de neiging naar beneden uit te steken en vervolgens te verzakken, waarbij ze het slijmvlies dat ze ermee bedekt meeslepen.

Aambei kapot geknapt : Symptomen

Typische symptomen van een ribfractuur zijn pijn die zich verspreidt over de aangedane zijde (flank) en toeneemt bij diep in- en uitademen, hoesten, niezen en bewegen. Op de gebroken rib drukken doet ook pijn. U kunt ook een geluid horen (zoals kraken) en een ophoping van lucht voelen (emfyseem van de huid). In sommige gevallen is de gebroken rib van buitenaf als een richel in de huid te voelen. Dit geldt voor een gesloten fractuur. Bij een open ribfractuur steekt een stukje bot door de huid.

Lees ook :- Wat is schurft

Wat zijn de risicofactoren?

Iedereen kan last hebben van aambeien, maar bepaalde factoren kunnen deze bevorderen of verergeren:

• Constipatie . _ De belangrijke inspanningen die in dit geval worden ondernomen om de ontlasting te verdrijven, zijn gunstig voor de aandoeningen van de aambeien;
• diarree; _
• Overmatige consumptie van alcohol of gekruid voedsel kan een hemorrhoidale crisis veroorzaken gedurende 2 tot 4 dagen;
• Het 3e trimester van de zwangerschap en onmiddellijk na de bevalling;
• veroudering; _
• Sporten of activiteiten waarbij zware lasten worden gedragen.

Wat zijn de waarschuwingssignalen?

Bepaalde symptomen zouden u ertoe moeten brengen een arts te raadplegen:

• Als u een sterke en continue aanwezigheid van bloed in uw ontlasting waarneemt of in geval van anale bloeding na toiletbezoek;
• Als u ernstige anale pijn ervaart die gepaard gaat met koorts boven 38°C;
• Als u meer dan 48 uur geen ontlasting heeft gehad en pijn voelt;
• Als uw ontlasting zwart van kleur is;
• Als de pijn moeilijk te dragen is.

Wat zijn de mogelijke complicaties van aambeien?

Aambei-aanvallen verdwijnen meestal binnen een paar dagen. Ze hebben de neiging om weer te verschijnen. Ze veroorzaken bloedingen. Als ze overvloedig en herhaald zijn, kunnen ze leiden tot bloedarmoede. De echte complicatie is de wurging van aambeien in de anus, een bron van scherpe en aanhoudende pijn, vooral als zich een stolsel vormt (hemorroïdale trombose).

Hoe worden aambeien gediagnosticeerd?

Op zichzelf zijn aambeien een “goedaardige” aandoening. Met behulp van pijnloze proctoscopie of rectoscopie wordt het anale kanaal geïnspecteerd met een buisje. Op deze manier kan de gastro-enteroloog of proctoloog zien in welk stadium de aambeien zich bevinden en de behandeling starten.

Deze onderzoeken kunnen ook worden gebruikt om ziekten te diagnosticeren die symptomen veroorzaken die lijken op die van aambeien, zoals trombose aambeien. Ze worden veroorzaakt door een bloedstolsel in een aambei en manifesteren zich door plotselinge, meestal pijnlijke, onschadelijke knobbeltjes op de anus.

De diagnose “bloed in de ontlasting” moet altijd worden opgehelderd, omdat het ook de oorzaak kan zijn van andere ziekten zoals ontstekingen in de dikke darm, anale fissuren, anale fistels of darmkanker.

Aambei kapot geknapt : Behandeling

Als het stuitbeen daadwerkelijk gebroken is, wordt het meestal conservatief behandeld. Pijnstillers (pijnstillers) zoals tramadol helpen tegen de pijn. Patiënten moeten indien mogelijk ook op bedrust blijven totdat de breuk is genezen. Met behulp van een zitring kan de pijn bij het zitten worden verminderd. Hiervoor kan bijvoorbeeld een licht opgeblazen kinderzwemring worden gebruikt.

Om ervoor te zorgen dat de stoelgang niet te pijnlijk is en geen sterke persing vereist, moeten patiënten een vezelrijk dieet volgen. Dit verzacht de ontlasting en maakt het gemakkelijker om te passeren.

In principe is het ook mogelijk om het stuitbeen operatief te verwijderen. Dit neemt echter niet de symptomen weg, omdat het resulterende litteken pijn kan blijven doen.

Lees ook :- Wat te doen bij waterpokken

Aambei kapot geknapt : Aambeien genezen

Iedereen die last heeft van aambeien weet hoe vervelend en pijnlijk het probleem kan zijn.

De echte pijn veroorzaken, die slechts een van de symptomen is waarmee de hemorrhoidale ziekte zich presenteert, is de ontsteking van de zakken gevuld met bloedvaten die de aambeien zijn en die zich in het terminale deel van het anale kanaal bevinden.

Overmatige verwijding van aambeien, die in de meeste gevallen gepaard gaat met intensieve inspanningen op het moment van evacuatie als gevolg van constipatie, kan oedeem en bloedingen veroorzaken, naast meer of minder intense pijn, afhankelijk van de ernst van de ziekte.

In tegenstelling tot wat er gebeurt met occult bloed in de ontlasting, is in dit geval de kleur van het bloedverlies helderrood.

Het echte probleem met aambeienziekte is de neiging om chronisch te worden.

Vanaf de leeftijd van 50 jaar, de periode met de grootste incidentie van de ziekte, worden perioden van stille aambeien gevolgd door terugvallen, wat kan leiden tot een progressieve voortgang van de ziekte, tot aan de ernstigste stadia waarin we spreken van verzakking.

Gelukkig zijn er echter tal van remedies, van farmacologische of chirurgische aard, die effectief zijn in het bestrijden van het probleem van aambeien en het voorkomen van het ontstaan ​​van een chronisch type aandoening.

Het kiezen van de juiste behandeling hangt in wezen af ​​van de ernst van het probleem en het type aambei waaraan u lijdt.

Voor diagnostische en therapeutische doeleinden wordt in feite onderscheid gemaakt tussen inwendige en uitwendige aambeien, van I, II, III en IV graad.

Kiest u voor een farmacologische aanpak, dan kunt u gebruik maken van een reeks preparaten voor uitwendig gebruik, met ontstekingsremmende en verdovende eigenschappen.

Dit zijn meestal zalven, op basis van actieve ingrediënten zoals benzocaïne, lidocaïne en dibucaïne, om pijn te verlichten, en hydrocortison, fluocinolon, fluocortolon, om ontstekingen van het darmslijmvlies tegen te gaan.

Er zijn ook tal van zogenaamde natuurlijke preparaten, die in plaats van cortisone de ontstekingsremmende en helende eigenschappen van aloë vera, kamille, kaasjeskruid en haver benutten.

Dit zijn echter niet erg effectieve remedies in gevallen van grotere ernst.

Wanneer de hemorrhoidale ziekte een bepaalde mate heeft bereikt en ongevoelig is geworden voor farmacologische behandelingen, is de beste aanpak de chirurgische.

Laserchirurgie en selectieve cryotherapie zijn de meest gebruikte procedures op het gebied van poliklinische chirurgie, omdat hiermee definitieve resultaten kunnen worden verkregen bij het verwijderen van aambeien, waardoor de risico’s op infectie en postoperatieve complicaties worden geminimaliseerd.

In het geval van selectieve cryotherapie duurt de hele procedure ongeveer een half uur en kan deze op elk moment in de kliniek worden uitgevoerd, omdat er geen speciale voorzorgsmaatregelen van de patiënt nodig zijn.

Goede voeding, rijk aan vezels en water, en een adequate levensstijl kunnen het ontstaan ​​van aambeien helpen voorkomen.

Lees ook :- Uitslag rond mond

Aambei kapot geknapt : Preventie

Het voorkomen van aambeienbloedingen is vooral gebaseerd op het aanpassen van de levensstijl en het aanleren van enkele eenvoudige gewoontes. Een gezonde en evenwichtige voeding, gekoppeld aan regelmatige lichaamsbeweging, zijn in feite fundamentele elementen om de uitputting van de slijmvliezen die de hemorrhoidale kussens bevatten tegen te gaan.

Om een ​​regelmatige darmfunctie te behouden en constipatie te corrigeren, is het noodzakelijk om gedurende de dag minstens 1,5-2 liter water te drinken (een gewoonte die ook nuttig is om de ontlasting zacht te houden) en de voorkeur geeft aan een vezelrijk dieet, volwaardige voeding, fruit en groenten . In plaats daarvan moeten alcoholische dranken, het misbruik van koffie en irriterende voedingsmiddelen, zoals kruiden, worstjes, friet en chocolade, die ook de symptomen van bloedende aambeien accentueren, worden vermeden.

Bovendien is het belangrijk om toe te geven aan de drang om te evacueren en je niet in te houden, om het anorectale gebied niet aan overmatige stress te onderwerpen. Evenzo moet eraan worden herinnerd dat buitensporige en onproductieve inspanningen, die de aandoening zouden kunnen verergeren, worden vermeden.