Wat is candida

Candida is een infectie die wordt veroorzaakt door een schimmel die normaal in ons lichaam aanwezig is en die onder bepaalde omstandigheden pathogeen kan worden. De term candida of candidiasis verwijst naar een schimmelinfectie die de slijmvliezen kan aantasten en aanleiding geeft tot duidelijke witachtige laesies met jeuk of irritatie van de mondholte (spruw), van de vagina (vaginale candidiasis), zelden van de penis of van darmsymptomen (opgeblazen gevoel en spijsverteringsstoornissen).

Wat is candida?

Candidiasis is een schimmelinfectie, dus veroorzaakt door schimmels, die specifiek tot het geslacht Candida behoren.

In de meeste gevallen is de veroorzaker van candidiasis de soort Candida albicans.

Zelfs bij perfect gezonde individuen maakt candida deel uit van de normale microbiële flora van het organisme en vermenigvuldigt het zich zonder enige vorm van schade aan te richten. Onder bepaalde omstandigheden kan deze gebruikelijke gastheer van huid, mond, maagdarmkanaal en vagina echter een “win-win”-positie hebben ten opzichte van het immuunsysteem. De candida begint zich dus overmatig te vermenigvuldigen en veroorzaakt schade; met andere woorden, deze schimmels nemen de rol van ziekteverwekkers op zich en creëren een complexe reeks aandoeningen bij zowel mannen als vrouwen.

Wanneer wordt Candida pathogeen?

Mycosen zijn ziekten veroorzaakt door schimmels. Een van de meest voorkomende en bekende is candidiasis, beter bekend als candida, een pathologie die mogelijk elk deel van het lichaam kan aantasten.

De schimmel die candidiasis veroorzaakt (Candida albicans en andere Candida-soorten) is een algemeen, commensaal en saprofytisch (organisme dat zich voedt met dood organisch materiaal) dat leeft op de darmslijmvliezen van veel gezonde individuen. Naar schatting zijn kolonies van Candida aanwezig op de slijmvliezen (orofarynx, maag-darmkanaal, vagina) van 80% van de gezonde personen.

In feite is candida zelf een gist die in sommige opzichten in symbiose leeft met het menselijk organisme en deelneemt aan de vertering van suikers, ook al is het in werkelijkheid correcter om het te definiëren als een saprofytisch organisme. Normaal gesproken vermenigvuldigen de kolonies van deze schimmels zich met de inname van voedsel en vooral suikers. De efficiëntie van het menselijk immuunsysteem is echter voldoende om de proliferatie ervan te beheersen, zelfs in het geval van een dieet met een hoog koolhydraatgehalte.

Zelden wordt candida pathogeen en veroorzaakt het candidiasis. Deze aandoening ontstaat gemakkelijker na langdurig gebruik van antibiotica en tijdens intense psychofysische stress die de immuunafweer van de patiënt verlaagt (zoals HIV-infectie).

Locaties beïnvloed door Candida

Door zijn aanwezigheid in talrijke delen van het lichaam kan Candida op verschillende plaatsen infecties in verschillende mate veroorzaken. Candidiasis omvat in feite verschillende soorten infecties, variërend van het meest oppervlakkige tot het systemische niveau.

Oppervlakkige infecties veroorzaakt door Candida zijn verantwoordelijk voor lokale ontstekingen, die vaak gepaard gaan met intens ongemak. Een voorbeeld van oppervlakkige candidiasis is spruw of orale candidiasis, die wordt gekenmerkt door het verschijnen van witte vlekken op de tong, amandelen en het zachte gehemelte.

Candida kan echter ook vaginitis, enteritis en, in ernstige gevallen, longmoniliasis en chronische endocarditis veroorzaken.

Absoluut zeldzamer, maar veel angstaanjagender, zijn systemische infecties, die meestal individuen met een onderdrukt immuunsysteem treffen en ernstige complicaties veroorzaken, zoals longabcessen, endocarditis of meningitis.

De oorzaken van candida

Candida ontstaat door een infectie met endogene ziektekiemen. Dr. Riva legt uit: “Tegenwoordig wordt algemeen aangetoond dat de vagina zijn eigen bacteriële flora heeft, die in hoge mate bestaat uit lactobacillen (de ‘goede’ micro-organismen), die zich vermenigvuldigen bij een zure pH (4,5 of lager).

Wanneer bijvoorbeeld antibiotica worden gebruikt, wordt deze flora bedreigd, wat leidt tot de eliminatie van lactobacillen en de ontwikkeling van kolonies van verschillende ziektekiemen en bacteriën.

Deze ziektekiemen en bacteriën leiden tot het optreden van vaginitis of vulvo-vaginitis (als het ook de uitwendige geslachtsorganen aantast). Gelukkig strekt candida zich inwendig niet verder uit dan de vagina, dus het tast de baarmoeder of eierstokken niet aan.

De normale hormonale balans van de vrouw zorgt ervoor dat de vagina glycogeen (complexe suiker) ophoopt, wat de voeding is van de lactobacillus; als er geen glycogeen is, groeit de lactobacillus niet, is de bescherming minder en is er dus meer kans op proliferatie van andere ziektekiemen en bacteriën ”.

Andere risicofactoren die het ontstaan van candida kunnen bevorderen zijn:

• de consumptie van voedingsmiddelen met een te hoog suikergehalte;
• geslachtsgemeenschap met geïnfecteerde partners (deze uitwisseling van schimmels is in feite de meest voorkomende oorzaak van de ontwikkeling van candidiasis bij mannen).

Candidiasis mag echter niet worden beschouwd als een seksueel gerelateerde ziekte, aangezien het, zoals uitgelegd, ontstaat door een infectie met endogene ziektekiemen.

Lees ook :- Co2 laser behandeling

Wat zijn de risicofactoren voor candidiasis?

De risicofactoren voor candidiasis zijn:

• spanning; _
• suikerziekte; _
• aids;
• verminderde immuniteit;
• ziekenhuisopname;
• bepaalde medicijnen (antibiotica, immunosuppressiva, corticosteroïden, enz.);
• zwangerschap; _
• hormonale veranderingen;
• slechte hygiëne of juist een teveel aan hygiëne;
• het gebruik van een te agressieve zeep;
• kleding die te strak zit;
• transpiratie…

Lees ook :- Fenomeen van raynaud

Symptomen van candidiasis

Symptomen van een Candida-infectie zijn afhankelijk van de locatie. Op de huid is het eerder een rode plaat, goed gedefinieerd, die jeukt en een vloeistof laat parelen. Het kan worden bekleed met korsten en puisten. Vaginale candidiasis kan afscheiding veroorzaken van een dikke, witte, klonterig uitziende substantie zoals kwark met weinig of geen geur. Ze manifesteren zich in de vagina door een jeukend of branderig gevoel, vooral tijdens de afgifte van urine of geslachtsgemeenschap, wat vaak pijn of een onbehaaglijk gevoel veroorzaakt. Op spijsverteringsniveau zijn er nogal buikpijn en een branderig gevoel van de hele slokdarm.

Candida : De diagnose.

De diagnose candidiasis wordt gesteld met het uitvoeren van een vaginaal uitstrijkje bij de vrouw en een urethrale uitstrijkje bij de man om de schimmel op te sporen. Waarvoor het noodzakelijk is om een dermatoloog of een gynaecoloog te raadplegen.

Hoe candida te genezen?

Om candida te behandelen is het noodzakelijk om het evenwicht van de vaginale bacteriële flora te herstellen en, in geval van terugval, kan het nuttig zijn om antischimmelmiddelen te gebruiken.

Hoe de vaginale bacteriële flora te herstellen?
Hoe herstel je de lactobacillen als ze falen? In dit opzicht zijn er lokale preparaten, vooral vaginale kaarsen, die lactobacillen bevatten en die absoluut in staat zijn om het lichaam te helpen de juiste balans te herstellen.

Meestal is een therapie van 7/10 dagen, één gloeibougie per dag, voldoende. Het is vaak raadzaam om de therapie van een week gedurende 3 maanden te herhalen.

Hoe terugval te genezen?
In het geval van frequente recidieven dient in het algemeen een antischimmeltherapie te worden gegeven, evenals profylaxe met orale preparaten in cycli met lage doses.

Lees ook :- Pijnlijke zwelling onder oog

Behandeling van candidiasis

• antischimmelmiddelen

Als candidiasis beperkt is tot de huid, mond of vagina, kan het worden behandeld met antischimmelmiddelen die rechtstreeks op het aangetaste gebied worden aangebracht (zoals clotrimazol en nystatine). De arts kan ook een antischimmel, oraal fluconazol voorschrijven.

Voor infectie in de slokdarm schrijven artsen antischimmelmedicijnen (zoals fluconazol of itraconazol) via de mond voor. Als deze medicijnen niet effectief zijn of de infectie ernstig is, worden andere antischimmelmiddelen gebruikt. Keuzes zijn onder meer: ​​intraveneus anidulafungine, caspofungine, micafungine of amfotericine B, oraal of intraveneus voriconazol, oraal isavuconazol en oraal posaconazol.

Candidiasis die zich door het lichaam heeft verspreid, wordt gewoonlijk behandeld met intraveneuze toediening van anidulafungine, caspofungine of micafungine of fluconazol, dat intraveneus of oraal kan worden toegediend.

Candidiasis is ernstiger en moeilijker te behandelen bij patiënten met bepaalde aandoeningen zoals diabetes. Bij diabetici vergemakkelijkt een goede controle van de glycemie (bloedsuikerspiegel) de genezing van de infectie.

Hoe candida voorkomen?

Candidiasis kan ook optreden bij afwezigheid van geslachtsgemeenschap, maar de overdracht naar de partner vindt plaats via de seksuele route. Door een condoom te gebruiken tijdens geslachtsgemeenschap kunt u dit vermijden. Een juiste intieme hygiëne speelt ook een belangrijke rol bij het voorkomen van candidiasis, bij voorkeur met behulp van zure reinigingsmiddelen. Het is ook aan te raden om katoenen linnen te verkiezen en te strakke kleding te vermijden.
Het wordt ook aanbevolen om lactobacilen (melkzuurfermenten) vaginaal en/of oraal in te nemen telkens wanneer een antibiotische therapie nodig is.