Pijn in scheenbeen

Pijn in het scheenbeen tijdens de training of na het hardlopen geeft meestal aan dat de spieren overbelast zijn. Bij hardlopers komt scheenpijn vrij vaak voor als symptoom van een andere blessure. Een bekende vorm van scheenbeenpijn bij hardlopers is shin splints.

Pijn in scheenbeen : Invoering

Met periostitis bedoelen we een ontsteking van het buitenste deel van het bot, dat de naam periosteum aanneemt; Tibiale periostitis is waarschijnlijk de meest voorkomende oorzaak van pijn in het scheenbeen (de voorkant van de onderbenen) en wordt meestal veroorzaakt door lichamelijke activiteit.

Het kenmerkende symptoom van de aandoening is een doffe pijn langs de rand van het scheenbeen, soms gepaard gaand met een lichte zwelling; het kan optreden tijdens en na lichamelijke activiteit en verergeren bij druk. Periostitispijn is meestal gelokaliseerd langs het binnenste deel van het onderste tweederde deel van de tibia, terwijl in het geval van een stressfractuur het ongemak acuter en gelokaliseerd is op de plaats van de fractuur.

Deze inofrtunio komt vaak voor bij mensen die vaak gaan hardlopen of die andere activiteiten beoefenen die herhaaldelijk hun benen belasten, zoals tennis of basketbal. Dit is geen ernstige aandoening, maar het kan fysieke activiteit nog steeds belemmeren en verergeren als het wordt verwaarloosd.

Het is belangrijk om niet te rennen als je pijn hebt, maar het is een aandoening die meestal thuis kan worden behandeld en die binnen een paar weken verbetert.

Lees ook :-Pijn buitenkant knie

Pijn in scheenbeen : Oorzaken

De oorzaken zijn niet altijd duidelijk, maar periostitis is meestal te wijten aan sporten zoals hardlopen of oefeningen die frequente ondersteuning en belasting van de benen vereisen; Aangenomen wordt dat deze herhaalde microtrauma’s leiden tot ontsteking en zwelling van het weefsel rond het scheenbeen, het belangrijkste bot van het scheenbeen.

De kans op het ontwikkelen van periostitis neemt toe in aanwezigheid van specifieke factoren, waaronder:

• een plotselinge verandering in het activiteitenniveau, zoals een nieuw trainingsprogramma of een sterke toename van de hardloopafstand of -snelheid (toename van het trainingsvolume),
• lopen op harde of oneffen oppervlakken,
• hardlopen met ongeschikte of versleten schoenen die de voet niet dempen of voldoende ondersteunen,
• overgewicht,
• platte voeten of voeten die de neiging hebben om naar binnen te rollen (een aandoening die bekend staat als overpronatie),
• samengetrokken kuiten en zwakke enkels, of een overdreven uitgerekte achillespees (de weefselband die de hiel verbindt met de kuitspieren),
• rook,
• vitamine D-tekort (bron).

Waar komt de pijn vandaan?

Het been doet pijn waar de kuitspieren aansluiten op het scheenbeen. In technische termen, waar de achterste tibialis- en soleus-spier de tibia kruisen door het periosteum (het membraan dat het buitenoppervlak van de botten bedekt). Deze spieren houden de nodige spanning in de voetboog en zijn onmisbaar bij het hardlopen.

Als ze pijnlijk of overbelast zijn, verharden de spiercellen en kunnen ze uitstralende pijn in het onderbeen veroorzaken. Daarom is het moeilijk om de oorzaak van scheenbeenpijn nauwkeurig te beschrijven en te lokaliseren.

Symptomen en tekenen van pijn in scheenbeen

Meestal is er een gevoel van druk aan de binnenkant van de schenen. Waar de spier hecht aan het periosteum van het scheenbeen. Na langdurige inspanning kan vaak een aanzienlijke drukpijn worden gevoeld. De pijn verspreidt zich dan zodanig dat deze direct optreedt na het begin van een run en weer afneemt na het einde van de oefening. Later blijft de pijn goed na het einde van de run – het kan tenslotte zo ver komen dat trainen niet meer mogelijk is.

Lees ook :-Rode bultjes op huid

Wanneer moet u contact opnemen met uw arts?

Als de pijn ondanks de beschreven maatregelen niet verbetert, is het de moeite waard om uw arts te raadplegen, die mogelijk:

• de symptomen analyseren en de benen onderzoeken om de oorzaken van de pijn vast te stellen,
• een röntgenfoto of andere beeldvorming van de benen voorschrijven; de röntgenfoto kan normaal lijken, waardoor andere onderzoeksmethoden nodig zijn om diagnose te stellen of andere oorzaken van pijn in de benen te identificeren,
• zelden botscans en/of nucleaire magnetische resonantie nodig om een differentiële diagnose te stellen met de stressfractuur,
• het gebruik van fysiotherapie aanbevelen; een fysiotherapeut kan de schade beoordelen, enkele oefeningen illustreren en een passend activiteitenprogramma voorstellen,
• consultatie aanvragen bij een orthopedisch chirurg of een sportgeneeskundig deskundige.

Andere oorzaken van scheenpijn

Scheenpijn kan ook worden veroorzaakt door:

• Stressfracturen (subtiele scheurtjes in het bot); de pijn is meestal eenzijdig, maar kan soms beide benen aantasten. Meestal is het beperkt tot een klein gebied en kan er zwelling zijn.
• Verstuiking of scheuren; ze kunnen zwelling, blauwe plekken en pijn veroorzaken die in rust aanhoudt
• peesblessure; de symptomen bestaan uit

–pijn,
-stijfheid,
-zwakheid
-en een krijsend gevoel bij het verplaatsen van het getroffen gebied.

• Verminderde bloedtoevoer naar de benen (perifere arteriële ziekte); lichamelijke activiteit veroorzaakt meestal aanhoudende pijn die verdwijnt na een paar minuten rust.
• Zwelling van de spieren in het been (compartimentsyndroom) veroorzaakt krampachtige pijn in de spieren die zich geleidelijk ontwikkelt tijdens inspanning en snel verdwijnt in rust.

Vroege diagnose is essentieel

Wanneer het beschreven pijnbeeld verschijnt en de symptomen aanhouden, is het raadzaam om een arts te raadplegen, vooral als u ’s ochtends pijn voelt zodra u opstaat. Als de ontsteking van het periost niet op tijd wordt behandeld, kan deze chronisch worden en gepaard gaan met een lang genezingsproces. Vroege diagnose is daarom belangrijk. Voor de behandeling van deze aandoening wordt fysiotherapie aanbevolen.

Dit zijn allereerst ontstekingsremmende maatregelen (bijvoorbeeld met behulp van echografie), vervolgens, in het verdere genezingsproces, algemene spierversterking van de voeten en benen en trainingsoefeningen. uitrekken. Het is meestal onvermijdelijk om de training te verminderen totdat de pijn is verdwenen. Andere behandelingsopties zijn ACP-therapie, waarbij plasma uit het eigen bloed van de patiënt in het periost wordt geïnjecteerd, wat een ontstekingsremmend effect heeft.

Welke behandeling zal helpen bij scheenbeenpijn?

Behandeling van scheenbeenpijn is afhankelijk van de diagnose die door een arts of fysiotherapeut wordt gesteld. In veel gevallen, afhankelijk van de oorzaak, helpt het strekken van de kuitspieren of het strekken van de voorste scheenbeenspier bij scheenbeenpijn. Een fysiotherapeut kan u na voorafgaand onderzoek uitleggen welke oefeningen u het beste en het snelst helpen. Manuele lymfedrainage, lichte massages en triggerpointtherapie kunnen de behandeling ondersteunen en genezing bevorderen. Regelmatige stabilisatieoefeningen voor de bekken- en voetspieren en indien nodig een aanpassing van het trainingsplan zijn belangrijk.

Lees ook :-Gesprongen ader in oog

Pijn in scheenbeen : Natuurlijke remedies

Periostitis kan meestal thuis worden behandeld. Hier leest u hoe u pijn kunt verlichten en het been kunt laten genezen:

• rust : stop de activiteit die de pijn veroorzaakt gedurende minstens twee of drie weken, dan zal het mogelijk zijn om deze geleidelijk te hervatten;
• ijs : oefen de eerste paar dagen regelmatig ijspakken (zelfs een bevroren voedsel gewikkeld in een handdoek is prima) op de schenen gedurende ongeveer 10 minuten, dit zal de pijn en zwelling helpen verminderen,
• pijnstillers: neem indien nodig vrij verkrijgbare pijnstillers en ontstekingsremmers, zoals Tachipirina of ibuprofen, om pijn te verlichten,
• het beoefenen van low-impact activiteiten: Tijdens het herstellen zijn hometrainers, zwemmen en yoga voorbeelden van activiteiten die je helpen fit te blijven zonder je schenen te veel te belasten.

Zo voorkom je pijn in scheenbeen

Gelukkig kun je zelf verschillende maatregelen nemen zodat er geen sprake is van uitval van de training door scheenbeenproblemen. Een heel belangrijk criterium zodat de scheenbeenpijn niet terugkomt of in de eerste plaats ontstaat tijdens het hardlopen is de keuze van de juiste hardloopschoenen. Het gaat niet alleen om goed vakmanschap en goed materiaal, maar vooral om je loopstijl en je mate van pronatie. Dit beschrijft hoe ver je je voeten draait. U kunt beide ontdekken in een hardloopanalyse in winkels voor medische artikelen, hardloopwinkels of bij de dokter. Vaak zijn inlegzolen die een verkeerde uitlijning helpen compenseren wanneer de voetboog te plat is, ook nuttig.

Tijdens het hardlopen moet u oppassen dat u uw bewegingsapparaat niet overbelast. Verhoog langzaam en plan pauzes en regeneratiefasen in uw trainingsplan.

Daarnaast moet je je spieren rond de enkel versterken met kracht- en coördinatieoefeningen.

• Hoppend rennen: In plaats van naar voren te sprinten, gaat het huppelende rennen omhoog. Trek een been omhoog zodat je dij in een rechte hoek staat met je romp. Daarbij strek je je armen omhoog om je te ondersteunen. Schakel dan over op de andere voet. Deze oefening verbetert je voetafdruk.
• Hiellift: De hiellift versterkt uw kuitspieren. Ga rechtop staan en til je hielen op. Je tenen drukken nu de grond in en je bouwt spanning op in je kuiten. Houd deze positie een paar seconden vast. Dan rol je af en druk je je hielen in de grond, de toppen van je tenen gaan omhoog.
• Opvallende stappen: Om je looptechniek en vooral je afzetgedrag te perfectioneren, zijn stootpassen geschikt. Ga hiervoor met je voeten bij elkaar op de grond staan. Ga naar voren door een been recht naar voren te tillen. Gebruik de andere voet om jezelf stevig van de grond te duwen.

Naast deze specifieke oefeningen helpt het ook om het hele lichaam te trainen om scheenpijn te voorkomen. Dit omvat bijvoorbeeld stabiliteitsoefeningen voor het heup- en ruggebied. Voldoende strekken voor een run dient ook als voorzorgsmaatregel.