Is een biopsie gevaarlijk

Een biopsie is een onderzoek waarbij weefsel wordt verwijderd voor analyse onder een microscoop. De gebruikte techniek is afhankelijk van het interventiegebied.

Er zijn drie hoofdtypen biopsieën:

• transcutaan
• endoscopisch
• operatie voor diepe laesies die moeilijk toegankelijk zijn (bijvoorbeeld de hersenen).

Nadat de weefsels van de gedetecteerde laesie zijn verwijderd, worden ze onmiddellijk geanalyseerd onder een microscoop of naar een laboratorium gespecialiseerd in histologie gestuurd.

De verschillende soorten biopsie

• Leverbiopsie verwijst naar de bemonstering van een fragment van leverweefsel door een speciale naald, het uiteindelijke doel zal zijn om verschillende leverziekten te identificeren en te karakteriseren. Leverbiopsie wordt gebruikt als er een vermoeden bestaat van een leverziekte die niet op een andere manier kan worden onderzocht. Zoals we hebben gezien, is het ook handig als je de ernst wilt vaststellen als de pathologie al is vastgesteld met andere technieken. Als we het hebben over leverbiopsie, hebben we het over een invasief en potentieel gevaarlijk onderzoek. Het moet daarom worden uitgevoerd wanneer er geen andere, minder invasieve of niet-invasieve methoden zijn om adequate diagnostische informatie te verkrijgen.
• Bij de nierbiopsie wordt een monster van niercellen afgenomen dat vervolgens in het laboratorium wordt geanalyseerd. De meest gebruikelijke procedure is de percutane route: het is een minimaal invasief onderzoek waarbij een naald wordt gebruikt die door de huid wordt gepenetreerd en naar de nier wordt gebracht. Alvorens door te gaan met de nierbiopsie is het noodzakelijk diagnostische tests uit te voeren om complicaties tijdens de operatie te voorkomen. Meestal is de procedure echter veilig en ongecompliceerd. De uiteindelijke resultaten zijn betrouwbaar en bevatten nuttige informatie voor de diagnostische classificatie van de patiënt.
• Borstbiopsie of borstbiopsie wordt gebruikt om een ​​klein stukje borstweefsel te verwijderen. Borstbiopsie wordt beschouwd als de beste manier om te evalueren en te bepalen wanneer kanker wordt vermoed. Het wordt aanbevolen door artsen wanneer ze knobbels of verdikking van het borstweefsel voelen. Patiënten worden goed voorbereid op de biopsie en zullen moeten samenwerken met artsen die hen informeren over bijvoorbeeld allergieën of het gebruik van anticoagulantia.

Lees ook :- Hoe voel je je na een epileptische aanval

Is een biopsie pijnlijk?

In de meeste gevallen is de biopsie een kleine poliklinische procedure en geen grote operatie. Specialisten voeren dit meestal poliklinisch uit in de praktijk of in het ziekenhuis. Het afnemen van het weefselmonster is vaak pijnloos, bijvoorbeeld in het geval van een biopsie als onderdeel van een gastroscopie en colonoscopie. Het weefseluitstrijkje bij de gynaecoloog maakt ook deel uit van de biopsie en is zelden pijnlijk.

Als pijn te verwachten is, krijgt u meestal een plaatselijke verdoving, bijvoorbeeld als opvallende moedervlekken moeten worden verwijderd. Slechts in zeldzame gevallen is een korte anesthesie nodig om het weefselmonster te nemen. In sommige gevallen kan een beenmergbiopsie ondanks anesthesie pijn veroorzaken.

Hoe wordt een biopsie uitgevoerd?

De biopsie wordt altijd voorafgegaan door een klinisch onderzoek. Het interventiegebied wordt vervolgens gedesinfecteerd met steriele kompressen. De anesthesie is lokaal of algemeen, afhankelijk van het type biopsie:

• transcutane biopsie (punctie): de arts neemt het monster met een naald. Het wordt soms geleid door beelden die zijn vastgelegd tijdens een endoscopie of CT-scan. De punctie kan renaal, lever, long, borst, prostaat, pleura…
• endoscopische biopsie: de arts brengt een buisje (endoscoop) in met een minicamera via een natuurlijke weg (mond, baarmoederhals, rectum). Een soort klein haakje maakt het verwijderen van weefsel mogelijk. Endoscopische biopsie kan worden uitgevoerd om het spijsverteringskanaal, de prostaat, de longen, de bronchiën, het borstvlies, de baarmoeder, de eierstokken, de blaas, de lymfeklieren…
• chirurgische biopsie: dit is een echte operatie waarbij de chirurg meestal één of meerdere incisies maakt om het staal te nemen.

Het genomen monster wordt vervolgens schoongemaakt met zoutoplossing, in een soort container gedaan en naar het laboratorium gestuurd. In de meeste gevallen duurt het ongeveer tien dagen om de resultaten te kennen.

Lees ook :- Chronisch verstopte neus vermoeidheid

Wat zijn de risico’s van de biopsie?

De risico’s van biopsie variëren afhankelijk van de gebruikte techniek. Bij sommige kankerpatiënten kan de tumor groeien en kunnen kankercellen nabijgelegen structuren binnendringen. Er is ook een risico op bloedingen, infectie en zenuwbeschadiging.

Hoe gevaarlijk is een biopsie?

Een biopsie is meestal een kleine ingreep en is zelden gevaarlijk of gecompliceerd voor mensen met een stabiele gezondheid. Meestal is er geen verdoving nodig, en zo ja slechts een korte, wat minder belastend is voor het lichaam.

Een kleine incisie is meestal voldoende om het weefselmonster te nemen. Op de donorplaats kunnen bloedingen en dus blauwe plekken (hematoom) optreden. Om de kans op secundaire bloedingen te verkleinen, kan vooraf bloed bij u worden afgenomen om de stollingswaarden te bepalen.

Als u anticoagulantia gebruikt, is het belangrijk dat u dit aan uw arts vertelt. Ze vragen er meestal expliciet om.

In zeldzame gevallen kan er een infectie optreden op de donorplaats. Afhankelijk van waar het monster is genomen en het risico op infectie, kan de arts een antibioticum voorschrijven om de ontsteking te behandelen.

Als de arts tijdens de biopsie hele lymfeklieren verwijdert, kan zich lymfevocht ophopen in het omliggende weefsel (lymfoedeem). Aangezien dit risico vooraf bekend is, wordt achteraf een passende behandeling uitgevoerd.

Bij kanker of het vermoeden van kanker is het risico op verspreiding van kankercellen als gevolg van het afnemen van het weefselmonster slechts bij enkele typen tumoren aanwezig en wordt deze over het algemeen als laag geclassificeerd. Zelfs bij de twee meest voorkomende vormen van biopsie van kanker – borstkanker en prostaatkanker – zien experts geen bewijs dat de kanker zich via de biopsie naar andere weefselgebieden heeft verspreid.

Lees ook :- Lage rugpijn ontlasting

Hoe lang duurt het om de resultaten te krijgen?

Een biopsie is vaak gebaseerd op een vermoeden van kanker. De vraag hoe lang patiënten moeten wachten op de uitslag van het onderzoek is dan ook erg belangrijk voor haar. U wilt natuurlijk zo snel mogelijk weten of het een ongevaarlijke weefselverandering is of mogelijk kanker. Hoe lang je moet wachten op de definitieve resultaten van een biopsie hangt af van hoe de monsters precies worden geïnterpreteerd. Uw arts zal u vertellen wanneer u de testresultaten kunt verwachten.

Voor routinetests om vermoedelijke kanker op te helderen, duurt het gewoonlijk twee tot drie dagen voordat de resultaten beschikbaar zijn. Aanvullende onderzoeken kunnen één tot twee weken of langer duren. De duur kan variëren afhankelijk van het type tumor. Om een ​​diagnose te stellen of uit te sluiten, kan nader microscopisch of moleculair biologisch onderzoek nodig zijn. Hiervoor kunnen de stalen ook naar één of meerdere gespecialiseerde referentielaboratoria gestuurd worden.

Een uitzondering is het vriescoupe-onderzoek. Pathologen onderzoeken de weefselmonsters die tijdens een operatie zijn genomen. De monsters worden diepgevroren in vloeibare stikstof, binnen enkele minuten verwerkt en direct onderzocht. Ze kunnen aangeven of een tumor goedaardig of kwaadaardig is. Op deze manier kunnen artsen ook zien of de tumor al volledig is verwijderd. Snelle sectiediagnostiek heeft echter een hoger foutenpercentage dan andere histologische onderzoeken. Het is daarom bijzonder belangrijk dat een ervaren patholoog de vriescoupe beoordeelt. Dit type evaluatie vervangt echter niet de gebruikelijke tests. Het verwijderde weefsel wordt na de operatie verwerkt en opnieuw onderzocht.

Weefselmonsters van de huid kunnen bijzonder snel worden onderzocht met een specifieke microscopietechniek (confocale lasermicroscopie). Een voorbeeld is het controleren van het randgebied van een verwijderde tumor. Dit onderzoek laat zien of een tumor volledig is verwijderd. Dankzij confocale lasermicroscopie duurt dit onderzoek slechts ongeveer vijf minuten per opname. Opvallende huidveranderingen kunnen ook direct op de patiënt worden onderzocht met behulp van confocale lasermicroscopie zonder huid te verwijderen. U kunt bijvoorbeeld beslissen of een moedervlek verwijderd moet worden of niet. Tot nu toe is confocale lasermicroscopie slechts in enkele gespecialiseerde centra uitgevoerd.

De wachttijden voor de respectievelijke testresultaten kunnen zeer stressvol zijn en gevoelens van angst en onzekerheid oproepen. Omgaan met deze gevoelens is heel individueel. Een beetje afleiding helpt bij sommige mensen, zoals leuke bezigheden of een taak waar je je intensief mee bezig kunt houden. Misschien is praten met vrienden, familie of uw arts de beste ondersteuning voor u. Professionele psychologische ondersteuning kan ook erg nuttig zijn. Meer hierover leest u in het artikel Angst voor kanker.