Hoe ziet herpes eruit

Bijna iedereen kent herpes op de lippen: pijnlijke kleine blaren die weer genezen, maar altijd weer terug kunnen komen. Herpes kan ook op andere plaatsen voorkomen, vooral in de genitale en anale gebieden. Koortsblaasjes en genitale herpes worden veroorzaakt door herpes simplex-virussen (HSV).

Er zijn acht soorten herpesvirussen die mensen infecteren, waarvan er twee herpes simplex-virussen (HSV) zijn. Beide typen herpes simplex-virus, herpes simplex type 1 en herpes simplex-virus type 2, kunnen orale of genitale infecties veroorzaken. Meestal veroorzaakt herpes simplex type 1 gingivale stomatitis, koortsblaasjes en herpetische keratitis. Type 2 herpes simplex veroorzaakt over het algemeen genitale laesies.

Overdracht van het herpes simplex-virus vindt plaats door nauw contact met een persoon die het virus actief elimineert. Virale verspreiding vindt plaats vanuit laesies, maar het kan ook optreden als ze niet duidelijk zijn.

Na de eerste infectie blijft het herpes simplex-virus sluimerend in de zenuwganglia van waaruit het periodiek kan reactiveren, wat klinische manifestaties veroorzaakt. Recidiverende herpetische uitbarstingen worden veroorzaakt door:

Overmatige blootstelling aan zonlicht
koorts ziektes
Fysieke of emotionele stress
Immunosuppressie
Onbekende stimuli

Over het algemeen zijn terugkerende huiduitslag minder ernstig en komen ze in de loop van de tijd minder vaak voor.

Wat veroorzaakt herpes?

Vraagt u zich af wat de oorsprong van herpes is? Het optreden van symptomen is te wijten aan de reactivering van het HSV-1- of HSV-2-virus.

• Gezichtsherpes (HSV-1) wordt meestal in verband gebracht met verminderde immuniteit, soms veroorzaakt door stress of zelfs blootstelling aan de zon. Het kan ook worden overgedragen door direct contact met een geïnfecteerde persoon.
• Genitale herpes (HSV-2) wordt beschouwd als een seksueel overdraagbare aandoening, net als een infectie veroorzaakt door chlamydia-bacteriën of HIV. U kunt dus HSV-2 herpes oplopen tijdens intiem contact met een besmette persoon.

Er is geen echte verklaring waarom sommige patiënten immuun lijken voor HSV-1 of HSV-2 en nooit herpes-uitbraken hebben, terwijl anderen ze vaak hebben. Als u ooit opflakkeringen heeft gehad, waaronder een koortslip, kunt u deze opnieuw krijgen. Bovendien zijn er geen voedingsmiddelen die herpes bevorderen ondanks bepaalde overtuigingen.

Lees ook :- Erythema annulare centrifugum

Hoe ziet genitale herpes eruit?

Genitale herpes is asymptomatisch bij veel mensen, die kunnen worden overgedragen tijdens perioden waarin het virus op de slijmvliezen zit. Tijdens een eerste infectie (primo-infectie) kan genitale herpes zich manifesteren door:

• huidlaesies (minimaal tot matig) met kleine blaren in klonten;
• ulceraties wanneer de laesies evolueren;
• jeuk, irritatie;
• tintelingen, branderig gevoel, pijn, ongemak.

Genitale herpes bij vrouwen kan een ontsteking van de vulva en vagina veroorzaken, vulvovaginitis genaamd (niet te verwarren met vaginitis veroorzaakt door vaginose). Herpes kan ook het anale gebied en het rectum (anorectis) aantasten. Zweren doen pijn en kunnen bedekt zijn met een witachtige substantie. Ten slotte kunnen ook koorts, hoofdpijn en pijn bij het plassen (die doet denken aan een urineweginfectie) aanwezig zijn.

Als u deze symptomen heeft, moet u een arts raadplegen. Over het algemeen zijn de beschrijving van de symptomen en het onderzoek van de laesies voldoende om een diagnose te stellen. Indien nodig kan de arts een lokaal monster nemen om te screenen op genitale herpes. In sommige gevallen kan hij ook een serologische test voorschrijven.

Lees ook :- Droge jeukende hoofdhuid

Symptomen en gevolgen van herpes

Initiële infectie

De eerste infectie kan volledig asymptomatisch zijn, vergezeld van de typische vorming van blaren of zelfs met koorts, koude rillingen en gezwollen lymfeklieren.

De kleine blaasjes met waterige inhoud (“koortsblaasjes”) veranderen na enkele dagen in platte zweren, die binnen twee tot drie weken genezen.

Meestal verschijnen de blaren op de lippen of geslachtsdelen, maar ze kunnen ook andere huidgebieden aantasten, zoals dijen, billen, neusgaten, wangen of oorlellen.

Een eerste infectie bij jonge kinderen leidt soms tot een infectie in de mond, ook wel bekend als “mondrot” (omdat de mond dan vies ruikt).

Genitale herpes treft meestal de grote en kleine vulva-lippen (schaamlippen), baarmoederhals, eikel, voorhuid en schacht van de penis. Het anale gebied kan ook worden aangetast. Mogelijke symptomen zijn onder meer moeite met plassen en bloederige afscheiding uit de anus.

Na genezing zijn de virussen “sluimerend” in bepaalde zenuwcellen, maar kunnen weer actief worden en symptomen veroorzaken.

Reactivering

Herpesvirussen kunnen niet uit het lichaam worden verwijderd. Ze kunnen weer actief worden als het immuunsysteem verzwakt is of als gevolg van bepaalde triggers.

Voorbeelden van herpes-triggers zijn onder meer:

• verkoudheid of andere infectieziekten
• sterk zonlicht, zonnebrand
• Spanning
• Menstruatie, zwangerschap, andere hormonale veranderingen
• verwondingen.

Als herpes opnieuw optreedt, zijn de eerste tekenen meestal tintelingen, een gevoel van spanning, jeuk, een rode huid of een branderig gevoel voordat de typische blaren verschijnen.

Deze barsten na een paar dagen open en laten platte, pijnlijke zweren achter die binnen ongeveer twee weken genezen.

Complicaties van herpes

Hoewel een herpes pijnlijk kan zijn, is het meestal niet gevaarlijk.

Soms is er een bacteriële infectie van de herpeszweer. De symptomen kunnen dan sterker zijn of langer aanhouden.

Als het oog is aangetast, bestaat er een risico op verminderd gezichtsvermogen.

In het geval van neurodermitis of psoriasis kunnen grotere delen van de huid worden aangetast door herpes.

In zeldzame gevallen tast het virus ook inwendige organen, het zenuwstelsel of de hersenen aan.

De ziekte is meestal ernstiger bij mensen met een verzwakt immuunsysteem (bijvoorbeeld als gevolg van chemotherapie of na een orgaantransplantatie).

Lees ook :- Begin krentenbaard herkennen

Hoe ziet herpes eruit : Diagnose

De diagnose van een koortslip wordt over het algemeen gesteld door de huisarts, door het aangedane gebied te observeren.

In verdachte gevallen is het mogelijk om de aanwezigheid van de infectie te bevestigen met een bloedtest om antilichamen tegen het herpes simplex-virus te detecteren. Bovendien kan directe isolatie van het virale middel in celculturen en amplificatie van viraal DNA door PCR worden gebruikt. Normaal gesproken zijn deze tests echter niet nodig.

Hoe ziet herpes eruit : Behandeling

Geen enkel huidig medicijn kan het herpesvirus doen verdwijnen. De beschikbare medicijnen, antivirale middelen, hebben als belangrijkste effect dat ze de duur van aanvallen verkorten en hun symptomen verminderen.
De drie belangrijkste gebruikte antivirale middelen zijn famciclovir, aciclovir en valaciclovir. Ze moeten oraal worden ingenomen of zelfs worden geïnjecteerd. Ze zijn alleen op medisch voorschrift verkrijgbaar.

Behandeling tijdens primaire herpesinfectie

Wanneer een antiviraal middel wordt ingenomen binnen de eerste 5 dagen na het verschijnen van de eerste tekenen van herpes, vermindert dit de duur van de episode met een week. Inname tijdens deze primaire infectie heeft geen effect op toekomstige herpesuitbraken. Met andere woorden, het is niet omdat tijdens de primaire herpesinfectie een antivirale behandeling is gegeven dat er meer of minder recidieven zullen zijn, of dat deze meer of minder ernstig zullen zijn.

Behandeling voor recidieven van genitale herpes

Het antivirale middel dat tijdens deze aanvallen wordt toegediend, verkort de duur van deze aanvallen enigszins. Het moet zo snel mogelijk uit de prodromes worden ingenomen.

Suppressieve therapie voor genitale herpes

Mensen die 6 of meer recidieven per jaar ervaren, kunnen een preventieve antivirale behandeling krijgen, genaamd “suppressor”. Het zal de frequentie van aanvallen met 70-80% verminderen, wat de kwaliteit van leven aanzienlijk verbetert.

Om de herpesepisode draaglijker te maken, is het mogelijk om pijnstillers te nemen die de pijn verzachten. Lokaal zal een geschikt antisepticum worden aangebracht, hetzij als een spray, of met behulp van kompressen, of door een zitbad.

Hoe ziet herpes eruit : Preventie

Het risico op overdracht van genitale herpes kan worden verminderd door condooms correct en consequent te gebruiken. Condooms bedekken echter niet alle gebieden die door het virus kunnen worden aangetast en beschermen daarom niet volledig tegen infectie. Mensen met genitale herpes moeten zich onthouden van seksuele activiteit wanneer blaren of andere symptomen aanwezig zijn.

De begeleiding van besmette personen en hun partners moet gericht zijn op bewustwording van het voorkomen van seksuele en perinatale overdracht van het virus.

Screening op HSV-1- en HSV-2-infectie bij zwangere vrouwen wordt niet aanbevolen. Voor vrouwen die een eerste episode van herpeticisme hebben tijdens het derde trimester van de zwangerschap, moet een keizersnede worden uitgevoerd en, indien niet mogelijk, moeten zowel moeder als kind antivirale therapie krijgen.