Auto-immuunziekten van de huid worden gekenmerkt door immuunreacties in de huid of in het bloed, die gericht zijn tegen endogene structuren. Deze chronische ziekten zijn complexe, soms levensbedreigende ziekten die naast de huid en slijmvliezen vaak ook andere orgaansystemen aantasten. Voor diagnostiek en therapie werken wij dan ook nauw samen met andere specialismen.
Tot de meest voorkomende auto-immuunziekten van de huid behoren in het bijzonder de blaarvorming van auto-immuundermatoses en collagenose. Patiënten met een van deze ziekten worden opgevangen in ons auto-immuunspreekuur.
Soorten auto-immuun huidziekten
- Lupus erythematosus van de huid:
- Strikt cutane vorm
- Gemengde vorm
- Systemische vorm waarbij het lichaam betrokken is
- Dermatomyositis: tast de huid en spieren aan
- Systemische sclerose: verdikking van het bindweefsel met huidverlies en vaak wittere vingers in de beginfase
- vasculaire ontsteking
- blaarziektes
- Graft-versus-host (afstotingsreacties)
- Onduidelijke, gemengde auto-immuunsyndromen
Lees ook :- Doorzichtig bultje op ooglid
Auto-immuunziekten: Wat zijn de tests om te doen?
Bij een vermoeden van auto-immuunziekte moet een bloedonderzoek (serologische test) worden gedaan om de aanwezige auto-antilichamen te bepalen en om de specifieke auto-immuunziekte te identificeren en te classificeren.
De methoden voor de serologische bepaling van auto-antilichamen zijn talrijk en er kunnen meer technieken worden gebruikt voor de bepaling van dezelfde antilichamen.
Wat zijn de oorzaken van auto-immuunziekten?
Het immuunsysteem van iemand met een auto-immuunziekte maakt geen onderscheid tussen gezonde weefsels in het lichaam van virussen of bacteriën, waardoor een immuunreactie ontstaat die gezonde weefsels vernietigt. De oorzaken van dit fenomeen zijn nog niet opgehelderd. Volgens één hypothese kan de storing van het immuunsysteem worden veroorzaakt door externe factoren (bijvoorbeeld een infectie, een medicijn dat niet wordt verdragen), vooral bij mensen met genen die vatbaar zijn voor het ontstaan van auto-immuunziekten.
Lees ook :- Herpes zoster gelaat
Wat zijn de symptomen van auto-immuunziekten?
De symptomen van auto-immuunziekten variëren afhankelijk van de weefsels die betrokken zijn bij de pathologie in kwestie. In veel gevallen gaan ze gepaard met algemene symptomen zoals vermoeidheid, koorts en een algemeen gevoel van onwel zijn.
Auto immuunziekten huid : Diagnose
Alvorens te beslissen over de therapeutische benadering, is een zorgvuldige classificatie van de ziekte noodzakelijk. Naast huidbiopten wordt het serum van aangetaste patiënten onderzocht, waarin vaak circulerende auto-antilichamen kunnen worden opgespoord.
Lees ook :- Overmatig zweten oksels
Auto immuunziekten huid : Welke behandelingen?
- Wij bieden gepersonaliseerde therapieconcepten, gebaseerd op de huidige kennis op dit gebied, medische richtlijnen en de meest recente ontwikkelingen
- Externe behandeling van aangetaste huidgebieden (crèmes, gels, enz.)
- Systemische immunosuppressie (geneesmiddelen die de overproductie van triggerende stoffen remmen), waaronder corticosteroïden, methotrexaat, azathioprine, ciclosporine
- Immunomodulatie met orale geneesmiddelen en biotherapieën (ook wel gerichte therapieën genoemd, bijv. rituximab, anti-IL-1, anti-TNF-alfa, anti-IL-17-remmers, enz.)
- Tips voor algemene maatregelen (inclusief het vermijden van triggers)
- Deelname aan nationale of internationale klinische studies en wetenschappelijke studies
Hoe auto-immuunziekten voorkomen?
Er zijn geen strategieën bekend om het ontstaan van een auto-immuunziekte te voorkomen.
Onder auto-immuunziekten wordt verstaan een storing van het immuunsysteem, waarbij lichaamseigen structuren – cellen en organen – worden aangevallen. Dit resulteert in een breed scala aan symptomen, van type 1 diabetes en multiple sclerose tot psoriasis en reuma.
Auto-immuunziekten ontstaan wanneer het immuunsysteem componenten van zijn eigen lichaam ten onrechte als vreemd beschouwt en afweerreacties tegen hen initieert. Dit zijn onder meer veel voorkomende aandoeningen zoals diabetes type 1, verschillende vormen van reuma, multiple sclerose en inflammatoire darmziekten.
De twee meest voorkomende vertegenwoordigers zijn de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa. Type 1 diabetes mellitus: vernietiging van de insulineproducerende cellen in de pancreas. Hashimoto’s thyroïditis: auto-immuun hypothyreoïdie. Lupus erythematosus (vlinder jeuk): Kan elk orgaan aantasten.
Auto-immuunziekten zijn chronische ontstekingsprocessen. Ongeveer 5-8% van de wereldbevolking wordt momenteel getroffen door ongeveer 80-100 verschillende auto-immuunziekten. Ze vormen de derde meest voorkomende groep van ziekten na hart- en vaatziekten en tumorziekten.
