Angio-oedeem

Angio-oedeem is een zwelling van de diepe lagen van de huid en het onderhuidse weefsel. Het is meestal een acute mestcel-gemedieerde reactie die wordt veroorzaakt na blootstelling aan medicijnen, insectengif, voedsel, pollen of allergenen van huidschilfers van dieren. Angio-oedeem kan ook een acute reactie zijn op angiotensineconverterende enzymremmers (ACE-remmers), een chronische reactie of een aangeboren of verworven aandoening die wordt gekenmerkt door een abnormale complementreactie. Het belangrijkste symptoom is zwelling, die ernstig kan zijn. De diagnose is klinisch en behandeling is zo nodig met luchtwegbeheer, eliminatie of vermijding van het allergeen en geneesmiddelen om zwelling te minimaliseren (bijv. H1-blokkers).

Wat is angio-oedeem?

Angio-oedeem is een zwelling van het gebied onder de huid, vergelijkbaar met urticaria of netelroos.

Urticaria treft echter alleen de bovenste dermis of de bovenste huidlaag. Angio-oedeem beïnvloedt de diepere lagen, waaronder de dermis, het onderhuidse weefsel, het slijmvlies en het submucosale weefsel.

Het is niet ongebruikelijk om zowel urticaria als angio-oedeem tegelijkertijd te hebben.

Angio-oedeem : Types

Er zijn vier hoofdsoorten angio-oedeem: allergisch, idiopathisch, door geneesmiddelen geïnduceerd en erfelijk.

Allergisch angio-oedeem

Dit is het meest voorkomende type en het treft meestal mensen met een allergie voor een soort voedsel, een medicijn, gif, stuifmeel of huidschilfers van dieren.

In ernstige gevallen kan er een ernstige allergische reactie optreden die bekend staat als anafylaxie. De keel kan opzwellen, waardoor de patiënt moeilijk kan ademen. De bloeddruk kan plotseling dalen. Dit is een medisch noodgeval.

Dit type angio-oedeem is niet chronisch of langdurig. Zodra de persoon identificeert welk item de allergische reactie veroorzaakt, kan hij deze vermijden.

Geneesmiddelgeïnduceerd angio-oedeem

Bepaalde medicijnen kunnen angio-oedeem veroorzaken. Deze omvatten angiotensine-converting enzyme (ACE)-remmers, een behandeling voor hypertensie of hoge bloeddruk.

Volgens de Merck-handleidingen is 30 procent van de gevallen van angio-oedeem die op de afdeling spoedeisende hulp worden gezien, gekoppeld aan het gebruik van ACE-remmers.

Als angio-oedeem voortkomt uit het gebruik van een ACE-remmer, kan een zorgverlener een ander type bloeddrukmedicijn voorschrijven.

Een ander veel voorkomend type medicatie dat angio-oedeem kan veroorzaken, is de niet-steroïde anti-inflammatoire klasse van geneesmiddelen (NSAID’s) zoals ibuprofen of aspirine. Dit zijn veel voorkomende pijnstillers.

Idiopathisch angio-oedeem

Als een ziekte idiopathisch is, is de oorzaak onduidelijk. In dit geval kan de arts mogelijk geen specifieke oorzaak voor angio-oedeem vaststellen na alle gebruikelijke oorzaken te hebben bekeken.

Erfelijk angio-oedeem

Sommige soorten angio-oedeem zijn erfelijk. Dit betekent dat meerdere personen in de familie symptomen kunnen hebben.

In het geval van erfelijk angio-oedeem is er een probleem met het C1-remmer-eiwit. De patiënt zal lage bloedspiegels hebben van het eiwit C1-esteraseremmer (C1-1NH-eiwit).

Bij dit type angio-oedeem zullen episodes van angio-oedeem in de loop van de tijd komen en gaan.

Lees ook :- Gordelroos gezicht beginstadium

Oorzaken van angio-oedeem

Er zijn verschillende soorten angio-oedeem, die elk een andere oorzaak hebben.

Het kan worden veroorzaakt door:

• een allergische reactie, zoals een voedselallergie – dit staat bekend als allergisch angio-oedeem
• een geneesmiddel, zoals angiotensine-converting enzyme (ACE)-remmers voor hoge bloeddruk – dit staat bekend als geneesmiddelgeïnduceerd angio-oedeem
• een genetische fout die u van uw ouders erft – dit is een zeldzame, levenslange aandoening die gewoonlijk in de kindertijd begint en erfelijk angio-oedeem wordt genoemd

Maar in veel gevallen is het niet duidelijk wat angio-oedeem veroorzaakt. Dit staat bekend als idiopathisch angio-oedeem.

Lees ook :- Wat te doen tegen puistjes

Symptomen van angio-oedeem

Angio-oedeem is vrij eenvoudig te detecteren, omdat het zich manifesteert door een min of meer significante zwelling van de huid. Over het algemeen wordt het oedeem geactiveerd zodra u in contact komt met de trigger en neemt het geleidelijk toe. Het gezicht is vaak het eerste dat wordt aangetast, maar ook andere gebieden kunnen worden aangetast, zoals de handen, voeten of zelfs het genitale gebied. Afhankelijk van de vorm gaat angio-oedeem soms gepaard met huiduitslag (netelroos), oogontsteking (conjunctivitis), spijsverteringsstoornissen (diarree, buikpijn) of ademhalingsmoeilijkheden. Angio-oedeem kan een van de symptomen zijn die voorafgaan aan anafylactische shock, de ernstigste vorm van allergie, aangezien de afloop soms fataal is. Volgens het National Institute of Health and Medical Research (Inserm) wordt bijna 5% van de allergische mensen getroffen door dit type reactie, wat een absoluut medisch noodgeval vormt.

Lees ook :- Wit puntje op ooglid

Diagnose van angio-oedeem

• Klinische evaluatie

Bij patiënten met plaatselijke zwelling zonder urticaria is het noodzakelijk om te vragen naar het gebruik van ACE-remmers.

De oorzaak van angio-oedeem is vaak duidelijk en diagnostisch onderzoek is zelden nodig, aangezien de meeste reacties zelfbeperkend zijn en recidieven niet optreden. Geen van beide tests is bijzonder nuttig bij acuut angio-oedeem. Als de ziekte chronisch is, is een grondige evaluatie van het medicijn en de voeding gerechtvaardigd.

Als er geen duidelijke oorzaak is of als familieleden urticaria hebben, moeten clinici overwegen de C1-remmerspiegels te meten om C1-remmerdeficiëntie en C4-spiegels te detecteren om erfelijk of verworven angio-oedeem te detecteren. Lage C4-waarden helpen de diagnose van erfelijk angio-oedeem (type 1 en 2) of verworven C1-remmerdeficiëntie te bevestigen.

Erytropoëtische protoporfyrie kan allergische vormen van angio-oedeem nabootsen; beide kunnen leiden tot oedeem en roodheid na blootstelling aan de zon. De twee kunnen worden onderscheiden door bloedonderzoek en onderzoek van fecale porfyrines.

Complicaties van angio-oedeem

De gevaarlijkste complicatie van angio-oedeem is zwelling van de keel en luchtwegen.

De aandoening is normaal gesproken mild, maar als het snel vordert, of als het de keel aantast, kan het verstikking veroorzaken. Dit leidt tot de volgende signalen:

• plotselinge of snel escalerende ademhalingsproblemen
• flauwvallen of duizeligheid
• instortende

Behandeling van angio-oedeem

Angio-oedeem wordt meestal binnen een paar dagen vanzelf beter. Als u behandeling nodig heeft, kan deze het volgende omvatten:

• Geneesmiddelen om zwelling en ontsteking te verminderen, zoals antihistaminica en orale corticosteroïden
• Geneesmiddelen om uw immuunsysteem te vertragen als antihistaminica en corticosteroïden niet werken
• Andere geneesmiddelen die pijn en zwelling verlichten, zoals leukotrieenantagonisten (een groep ontstekingsremmende geneesmiddelen die geen steroïden zijn)
• Bloedeiwitcontrollers als u erfelijk angio-oedeem heeft

Als uw angio-oedeem door geneesmiddelen wordt veroorzaakt, zal uw arts u gewoonlijk overschakelen op een ander geneesmiddel dat u beter aan kunt.

Voor een ernstige aanval heeft u mogelijk een injectie met epinefrine (een soort adrenaline) nodig. Voor herhaalde sterke aanvallen moet u mogelijk een penachtig apparaat bij u hebben, zodat u uzelf in geval van nood met epinefrine kunt injecteren.

Hoe angio-oedeem voorkomen?

De beste manier om angio-oedeem te voorkomen is om elke vorm van blootstelling aan de uitlokkende factor te vermijden wanneer deze duidelijk is geïdentificeerd. Het zou kunnen:

• ter vervanging van een medicinale stof die een allergische of ontstekingsreactie veroorzaakt;
• voedsel dat allergenen bevat uit hun dieet bannen;
• het dragen van geschikte kleding (lange mouwen, broek, etc.) om het risico op insectenbeten te beperken;
• een aanpassing of een omscholing overwegen als de uitlokkende factor verband houdt met de professionele activiteit (blootstelling of manipulatie van latex)…

Aan de andere kant moeten mensen die lijden aan gediagnosticeerd erfelijk bradykinisch angio-oedeem een specifieke zorg- en noodkaart (Ministerie van Volksgezondheid en Solidariteit) bij zich hebben waarin de hulpdiensten cruciale informatie kunnen krijgen over hoe ze de juiste behandeling kunnen geven. Een tweede deel bevat ook informatie die bestemd is voor de patiënt zelf, om zijn ziekte dagelijks beter te begrijpen. In alle gevallen is het noodzakelijk om naasten, maar ook de verschillende geraadpleegde gezondheidswerkers op de hoogte te brengen, zodat ze de gegevens bij de hand hebben om hun therapeutisch protocol aan te passen en/of correct te reageren in geval van acute crises.