Wat is een allergie

De term “allergie” komt uit het Oudgrieks en betekent zoiets als “vreemde reactie”. Deskundigen verstaan ​​hier een verworven, immunologisch geconditioneerde, specifieke overgevoeligheid voor lichaamsvreemde stoffen.

Allergie-opwekkende stoffen zijn bijvoorbeeld pollen, voedsel of andere stoffen die het lichaam binnenkomen via inademing of via de huid. Deze lichaamsvreemde stoffen worden ook wel antigenen of allergenen genoemd, omdat het lichaam specifieke antistoffen tegen deze stoffen aanmaakt. Bij een overeenkomstige erfelijke aanleg en hernieuwd contact met de betreffende stof (het allergeen) kan een allergische reactie optreden.

Des te belangrijker is de diagnose van een allergie, die soms erg moeilijk en tijdrovend kan zijn. Want zelfs als sommige allergieën bijzonder vaak voorkomen, zijn er in principe veel verschillende mogelijke triggers die als de oorzaak van allergieën kunnen worden beschouwd. Desalniettemin is het belangrijk om de activerende allergenen in elk specifiek geval zo nauwkeurig mogelijk te identificeren. Alleen dan kunnen de allergische symptomen effectief worden behandeld.

Vier soorten allergie

De verschillende allergenen veroorzaken vier mechanismen en symptomen. De reacties kunnen onmiddellijk of met een vertraging optreden. Experts maken onderscheid tussen allergietypes.

Onmiddellijke allergie (Type I)
Hier verschijnen de symptomen onmiddellijk of binnen enkele minuten. Dit is meestal op de huid of slijmvliezen. Allergie van het directe type is het meest voorkomende type allergie, zoals pollenallergie, voedselallergie, dierallergie en allergie voor insectengif.

Type II allergie
Het is een zeer zeldzame vorm van allergie. Bloedcellen kunnen beschadigd raken. Type II-allergieën kunnen bijvoorbeeld worden veroorzaakt door medicatie.

Type III allergie
Het speelt vaak een belangrijke rol bij medicijnallergieën. Antilichamen binden aan vreemde stoffen die in het bloed zijn opgelost. Er worden grotere samensmeltingen gevormd, die zich op de vaatwanden van de kleine vaten bevinden, b.v. B. op de huid of nieren en daar een ontstekingsreactie veroorzaken.

Laat-type allergieën (type IV)
Dit is een vertraagde allergische reactie. Het is de enige vorm van allergie waarbij gesensibiliseerde immuuncellen (T-lymfocyten) direct werken tegen allergenen. Type IV-allergenen zijn meestal geen grote moleculen zoals eiwitten, maar eerder metalen of eenvoudiger chemicaliën. Type IV-allergieën komen voor in de vorm van contacteczeem, bijvoorbeeld voor nikkel in kostuumjuwelen of geurstoffen in parfums.

Feiten en cijfers
Ongeveer 35 procent van de Zwitserse bevolking is gevoelig voor allergenen en is daarom vatbaar voor allergieën. Ongeveer 20 tot 25 procent heeft al allergische symptomen vertoond. Deze cijfers komen overeen met de ervaringen van andere geïndustrialiseerde landen. Het allergierisico is ongelijk verdeeld. Kinderen van wie de ouders of broers en zussen al allergieën hebben, hebben ook een hoger risico op het ontwikkelen van allergische reacties.

Lees ook :- Pijn in gewrichten handen en voeten

Allergie : Oorzaken en risicofactoren

De neiging tot een allergie is vaak familiegerelateerd. Experts noemen zo’n neiging “atopie”. Of het daadwerkelijk een allergie is, hangt onder meer af van omgevingsinvloeden. Factoren zoals luchtvervuiling en sigarettenrook kunnen allergieën en secundaire ziekten zoals astma bevorderen.

Bij een allergische reactie reageert het immuunsysteem van het lichaam op bepaalde, eigenlijk ongevaarlijke, vreemde eiwitten (allergenen) zoals een ziekteverwekker of een vreemd lichaam. Huisstofmijten of voedsel vormen meestal geen gevaar voor het lichaam – bij éénallergie veroorzaken ze echter wel klachten. Omdat dat immuunsysteem antistoffen (IgE-antistoffen) vormt tegen deze stoffen omdat het ze schadelijk acht en ze probeert te bestrijden.

Dit antilichaam vormt zich bij het eerste contact met het allergeen en bindt aan specifieke cellen. Dit proces wordt “sensibilisatie” genoemd. Bij aansluitend contact komen er chemische stoffen vrij uit deze cellen, waaronder het weefselhormoonhistamine. Deze stoffen veroorzaken dan allergische reacties zoals niezen, hoesten of huiduitslag.

Lees ook :- Cetirizine of loratadine

Wat zijn de symptomen van allergie?

Allergische reacties zijn zeer gevarieerd en kunnen erg lijken op symptomen als gevolg van bijvoorbeeld een infectie. Bij twijfel kun je op afstand een arts raadplegen om snel een diagnose te krijgen en te kijken of het inderdaad om een allergische reactie gaat.

Allergieën veroorzaken verschillende reacties afhankelijk van het type allergie of allergeen:

• loopneus, verstopte neus en niezen (allergische rhinitis);
• jeukende ogen, rode ogen, tranende ogen, allergische conjunctivitis;
• ontsteking en zwelling van de huid en het gezicht (angio-oedeem)
• luchtwegklachten (astma-aanval)
• huiduitslag (atopisch eczeem, urticaria);
• spijsverteringssymptomen (diarree, braken, constipatie);
• daling van de bloeddruk (anafylactische shock).

Sommige allergieën kunnen ook orale symptomen veroorzaken, zoals gezwollen lippen of keel met slikproblemen. Ze kunnen ook een risicofactor zijn voor de ontwikkeling van chalazions.

Lees ook :- Haaruitval vrouwen voorhoofd

Allergie cursus

Allergieën beginnen meestal in de kindertijd en adolescentie en duren vaak een leven lang. Bij volwassenen gaat er echter wat achteruit. Bepaalde voedselallergieën, zoals voor melk of kippeneieren, kunnen ook weer verdwijnen – een pinda-allergie meestal niet. Of een allergie weer kan verdwijnen, hangt dus af van de trigger.

De symptomen zijn in het begin vaak slechts mild, maar worden na verloop van tijd erger. Soms zijn er andere ziekten. Hooikoorts kan gedurende vele jaren leiden tot een zogenaamde vloerwisseling. Dit betekent dat de symptomen zich uitbreiden naar de lagere luchtwegen en astma ontstaat. Allergieën kunnen ook neurodermitis bevorderen.

Een allergische reactie op stuifmeel, bijvoorbeeld een allergie tegen bepaalde voedingsmiddelen. Dan spreekt men van een kruisallergie. Een kruisallergie ontstaat doordat de verschillende allergenen vergelijkbare eiwitten bevatten waarop het immuunsysteem reageerde.

Allergie diagnose

De diagnose van een allergie moet worden gesteld door de allergoloog, een gezondheidswerker die gespecialiseerd is op dit gebied. Hoewel sommige allergieën gemakkelijker te diagnosticeren zijn, maakt het zeer grote aantal potentieel allergene agentia, met name in het milieu en voedsel, de mogelijkheid van kruisallergieën en combinaties van allergieën zoals pollen-voedselsyndroom of zelfs het bestaan ​​van echte meervoudige allergieën, bepaalde diagnoses bijzonder ingewikkeld.

Elke allergiediagnose is daarom in de eerste plaats gebaseerd op gedetailleerde observatie. Het type symptomen en de omstandigheden van de reactie stellen de specialist in staat om de juiste tests te bepalen: een combinatie van huidtesten en bloed-IgE-assays. De huidtest bestaat uit het aanbrengen op de huid van de arm van kleine hoeveelheden extracten van de vermoedelijke allergene stof (extract van pinda’s, melk, dierlijke allergenen, pollen, enz.) om de huidreacties te bestuderen. De bloed-IgE-assay bestaat veeleer uit het in contact brengen van een druppel bloed met dezelfde ruwe extracten van de verdachte stoffen om de aanwezigheid van specifiek IgE te detecteren.

In sommige gevallen kan de definitieve diagnose van een allergie (of afwezigheid van allergie) alleen worden gebaseerd op een provocatietest, die bestaat uit het toedienen van een preparaat van het vermoedelijke allergeen via de mond (voedselallergie) of door inademing (ademhalingsallergie). Aangezien sommige personen het risico lopen symptomen te vertonen die tot anafylaxie kunnen reiken, spreekt het voor zich dat deze tests alleen kunnen worden uitgevoerd door ervaren personeel in goed uitgeruste klinieken.

Moleculaire allergenen

Allergiespecialisten hebben sinds enkele jaren een extra hulpmiddel om de diagnose te stellen en eventueel allergieën te behandelen: moleculaire allergenen of pure allergische componenten. Zo wordt bij een pinda-allergie altijd huid- of bloedonderzoek gedaan met ruwe pinda-extracten die tientallen of zelfs honderden potentieel allergene componenten bevatten. Onderzoek van de afgelopen jaren heeft het mogelijk gemaakt om de meest verdachte componenten van pinda’s, die “rAra h1”, “rAra h2”, enzovoort worden genoemd, in het laboratorium te isoleren en vervolgens te vervaardigen.

Het is daarom nu mogelijk om te zoeken naar de specifieke IgE’s die reageren op elk van deze zuivere componenten. Er werd dus gevonden dat de meerderheid van de kinderen die allergisch zijn voor pinda’s anti-rAra h1, h2 of h3 IgE’s in hun bloed hadden, terwijl bij kinderen die gevoelig waren voor pinda’s maar niet allergisch, deze IgE’s niet werden gevonden, maar eerder andere soorten IgE zoals anti-rAra h8 (kruisreactie met een eiwit dat ook aanwezig is in berkenpollen) of anti-rAra h9.

Allergie Behandeling

De beste behandeling voor elke allergie is om adequate maatregelen te nemen om blootstelling aan het allergeen te voorkomen. Soms is het echter onmogelijk om elk contact volledig te voorkomen.

Geneesmiddelen om de symptomen onder controle te houden

Geneesmiddelen die allergiesymptomen kunnen verlichten, zijn onder meer:

• Antihistaminica: ze helpen symptomen zoals jeuk, niezen en verstopte neus te verlichten en werken door de vorming van histamine tegen te gaan, geproduceerd door het immuunsysteem en actief tijdens de allergische reactie.
• Lokale corticosteroïden (neussprays): kunnen de symptomen verminderen die gepaard gaan met een ontsteking van de bovenste luchtwegen.
• Decongestiva: Deze kunnen voor korte perioden worden gebruikt om een snelle verlichting van verstopte neus te bieden.
• Antileukotriënen: blokkeren de werking van bepaalde chemicaliën van het immuunsysteem die bepaalde symptomen veroorzaken, zoals overmatige slijmvorming en verstopte neus. Van deze geneesmiddelen is ook aangetoond dat ze effectief zijn bij de behandeling van allergisch astma.

Desensibiliserende therapie of specifieke immunotherapie met allergene extracten

De resultaten van de diagnostische tests kunnen de ontwikkeling van een langdurige (3-5 jaar) desensibilisatiebehandeling tegen het allergeen (vaccin) bevorderen. Met deze therapie kunt u geleidelijk de immuunrespons tegen het allergeen “trainen”, waardoor het aantal en de intensiteit van acute episodes wordt verminderd. Immunotherapie is zeer effectief bij sommige allergieën, maar kan alleen effectief worden toegepast bij bepaalde vormen van overgevoeligheid voor schimmels.

Behandeling van anafylaxie

In het geval van een anafylactische shock is een medische spoedbehandeling bestaande uit intramusculaire toediening van epinefrine vereist.

Kan het worden voorkomen?

Het is heel moeilijk te zeggen of allergieën in het algemeen kunnen worden voorkomen of niet, omdat dit van veel factoren afhangt, zoals de gezondheid van de patiënt en de uitlokkende factor: bijvoorbeeld pollenallergieën zijn erg moeilijk te voorkomen, terwijl voedselallergieën kunnen worden vermeden door kinderen eraan wennen bepaalde voedingsmiddelen te eten die de meest voorkomende allergische reacties veroorzaken.