Actinische keratose, ook bekend als zonnekeratose, is een precancereuze huidlaesie die vooral optreedt na de leeftijd van 40 jaar als gevolg van het cumulatieve effect van blootstelling aan de zon. De laesies waarmee deze aandoening optreedt, bedekt met schubben of korsten die ruw aanvoelen, verschijnen over het algemeen op de delen van het lichaam die het vaakst aan de zon worden blootgesteld: gezicht, oren, hoofdhuid, lippen, handrug, onderarmen, schouders en nek.
Wat is actinische keratose?
De laesie verschijnt aanvankelijk als een kleine erythemateuze plaque bedekt met roodbruine schubben of korsten. De ontwikkeling is erg traag en elke plaat kan de afmetingen van 1-2,5 cm in diameter bereiken en overschrijden. Actinische keratose presenteert zich vaak met meerdere laesies. Volgens schattingen gaat 26% van de actinische keratosen spontaan achteruit, terwijl ongeveer 60% kan evolueren tot plaveiselcelcarcinomen.
Actinische keratose : Oorzaken
Actinische keratose wordt veroorzaakt door ultraviolette stralen, dit zijn elektromagnetische straling die wordt uitgezonden door de zon waaraan we het hele jaar worden blootgesteld. In de zomer beïnvloeden deze stralen echter directer en voor een langere tijd, waardoor hun schade mogelijk groter wordt.
Ultraviolette stralen kunnen zowel op korte als op lange termijn schade veroorzaken, op korte termijn bij overmatige blootstelling aan de zon zijn ze de oorzaak van typische zonnebrand (in het jargon “zonnebrand”) of roodachtige en pijnlijke plekken in blootgestelde gebieden zoals gezicht, schouders, borst, buik en benen.
Ze versnellen ook het huidverouderingsproces met de mogelijke vroege verschijning van:
- Rimpels,
- Ephelides (Kleine bruine vlekken op het gezicht, vooral op de wortel van de neus en jukbeenderen),
- Zonnesproeten (Onregelmatig gevormde roodgele of bruinachtige vlekken, die zich als sproeten op het gezicht concentreren).
De redenen voor deze gevolgen zijn te vinden in het vermogen van ultraviolette stralen om het DNA van huidcellen te beschadigen. Na verloop van tijd accumuleren cellen verschillende genetische schade in de meest blootgestelde gebieden, wat in de eerste plaats leidt tot de ontwikkeling van actinische keratose.
Als deze laesie niet wordt herkend en behandeld, kan in de loop van de jaren een verdere accumulatie van DNA-schade deze laesie leiden tot kwaadaardige neoplastische transformatie in basaalcel- of plaveiselcelcarcinoom.
Lees ook :- Seborroïsch eczeem gezicht
Actinische keratose : Symptomen en complicaties
AK-laesies zien eruit als kleine platte of licht verhoogde schilferige plekken. Hun kleur varieert sterk van normale huidskleur tot roodbruin. Ze hebben een diameter van ongeveer 3 mm tot 10 mm en kunnen geleidelijk groter worden. De huid rond de laesie vertoont andere tekenen van schade door de zon, zoals donkere vlekken, gebroken bloedvaten en gelige verkleuring.
Na verloop van tijd kunnen AK-laesies dikker en harder worden. Het komt voor dat hun kleur verandert van rood naar bruin. Soms verschijnt een kegelvormige groei ter hoogte van de laesie; dit fenomeen wordt huidhoorn genoemd.
AK wordt meestal op het gezicht gevonden, maar in feite kunnen laesies verschijnen op elk deel van het lichaam dat chronisch is blootgesteld aan de zon, zoals de armen, benen en handruggen. Bij zonnebaders zijn deze laesies bijvoorbeeld soms ook op andere delen van het lichaam aanwezig.
De ernstigste complicatie van AK is huidkanker. Als de keratotische laesie de diepe huidlaag (dermis) binnendringt, wordt het geclassificeerd als plaveiselcelcarcinoom, een vorm van kanker. Indien onbehandeld, kan de kanker zich uitbreiden naar andere delen van het lichaam. Verhoogde laesies, die er roder, verheven en steviger uitzien dan andere laesies, lopen meer risico om kanker te worden.
Lees ook :- Atopisch eczeem baby
Actinische keratose : Diagnose
In het geval van seborrheic keratosen is de klinische diagnose vrij eenvoudig, maar met behulp van dermoscopie wordt het zeker, waar de afwezigheid van pigmentair reticulum (typisch voor naevi) en de aanwezigheid van comedo-achtige uitlaten en hoornvliesparels ze onmiskenbaar maken. De differentiële diagnose wordt gesteld bij solar lentigos, bij melanoom (wanneer ze sterk gepigmenteerd zijn, “melanoacanthoma”) en bij basaalcelcarcinoom.
De diagnose van actinische keratosen is ook niet erg moeilijk, vooral als het wordt uitgevoerd met dermoscopie (de studie van bloedmicrovaten is van grote hulp). Basaalcelcarcinoom en seborrheic keratosen kunnen soms verward worden met actinische keratosen. De echte moeilijkheid is om te begrijpen wanneer en of de overgang tussen actinische keratose en plaveiselcelcarcinoom plaatsvond, met een belangrijke therapeutische terugval.
Lees ook :- Processie rups uitslag
Hoe herken je een huid met actinische keratose?
Actinische keratosen verschijnen als erythemateuze plaques of papels. Ze komen vooral voor in gebieden die chronisch aan de zon zijn blootgesteld:
het gezicht,
● de oren,
● de schouders,
● de rug van de handen,
● de kale hoofdhuid.
Keratosen variëren meestal in grootte van enkele millimeters tot meer dan 2 centimeter. Bij aanraking geven ze een kenmerkend gevoel van “schuurpapier”, zozeer zelfs dat het soms gemakkelijker is om ze aan te raken dan door ze te zien.
Hun kleur varieert van roze tot bruinachtig in het geval van gepigmenteerde keratosen.
Ze zijn meestal asymptomatisch, hoewel sommige patiënten klagen over jeuk en tintelingen.
De evolutie van actinische keratosen is variabel: ze kunnen spontaan achteruitgaan of onveranderd blijven, maar in 10% van de gevallen kunnen ze veranderen in kwaadaardige formaties. Tekenen van progressie zijn onder meer verharding van de laesie, toename in omvang, bloeding en erytheem.
Behandelingsopties voor actinische keratose
Hoewel preventie het beste wapen is tegen actinische keratose, zijn er verschillende soorten behandelingen die de schade kunnen beperken en het risico op progressie naar kankerachtige spinocellulaire cellen kunnen verminderen. Een dermatoloog kan u de beste behandeling bieden, afhankelijk van het aantal te behandelen laesies en hun locatie, maar ook van uw leeftijd en uw algehele gezondheidstoestand.
- Cryotherapie: techniek waarbij vloeibare stikstof wordt gebruikt om de laesie te bevriezen om deze te vernietigen. Deze techniek wordt meestal gebruikt wanneer er slechts enkele gelokaliseerde laesies zijn. Deze techniek behandelt alleen zichtbare laesies op het huidoppervlak en kan bij sommige mensen blijvende depigmentatie (verkleuring) van de huid in de behandelde gebieden veroorzaken.
- Chirurgie : Techniek die bestaat uit het verwijderen van de actinische keratose door middel van excisie, onder plaatselijke verdoving. Deze techniek wordt meestal gebruikt bij twijfel over huidkanker en maakt een analyse van de uitgesneden laesie mogelijk. Deze techniek maakt het mogelijk om alleen laesies te behandelen die zichtbaar zijn op het huidoppervlak.
- Dynamische fototherapie: techniek die bestaat uit het aanbrengen van een fotosensibiliserende crème, gevolgd door verlichting met een rode LED-straal, waardoor een fotochemische reactie wordt veroorzaakt die actinische keratose vernietigt. Deze techniek maakt het mogelijk om zowel zichtbare laesies op het huidoppervlak te behandelen als die welke niet zichtbaar zijn.
- Topische behandelingen: Er zijn verschillende crèmebehandelingen voor actinische keratose. Crèmes worden meestal gebruikt als er meerdere laesies aanwezig zijn. De crèmes bieden ook een completere behandeling van zichtbare en niet-zichtbare laesies. Uw dermatoloog zal u helpen bij het kiezen van de juiste plaatselijke behandeling voor uw aandoening.
Concluderend, actinische keratose is het resultaat van intense en langdurige blootstelling aan de zon in de loop van de tijd. In sommige gevallen zullen actinische keratose-laesies evolueren naar huidkanker, dus het is belangrijk om actinische keratose te behandelen en te voorkomen dat nieuwe laesies verschijnen.
Actinische keratose : Voorkomen
Om het optreden van actinische keratose te voorkomen, is de meest effectieve manier om uzelf tegen de zon te beschermen. Hier zijn enkele regels om te volgen:
- Stel jezelf op een verantwoorde manier bloot aan de zon door beschermende kleding, zonnebrillen, hoeden te dragen en voor de onbedekte delen een natuurlijke mineraal reflecterende foto aan te brengen. Vermijd blootstelling aan zonlicht tijdens de heetste uren van de zomermaanden, d.w.z. tussen 11 en 16 uur.
- Vermijd brandwonden en kunstmatige bruining.
- Onderzoek regelmatig het gehele oppervlak van het lichaam – zonder de hoofdhuid te verwaarlozen – en zoek medische hulp in het geval een huidletsel: pijn, jeuk of brandwonden veroorzaakt; sijpelt of bloedt; wordt schilferig; het heeft veranderingen in grootte, vorm, kleur of hoogte.
Actinische keratose verschijnt aanvankelijk als een kleine erythemateuze papel of plaque bedekt met droge schubben die ruw aanvoelen. De laesies die optreden op het huidoppervlak zijn in reliëf, met slecht gedefinieerde randen en omgeven door een rode halo en teleangiëctasieën.
Actinische keratose (of zonnekeratose) is een huidlaesie die het gevolg is van langdurige en overmatige blootstelling aan de zon en UV-stralen, wat leidt tot de vorming van huiduitslag en erythemateuze schilfers op de huid.
De oorzaak van de ontwikkeling van deze ziekte is nog steeds onbekend, maar men denkt dat het te wijten is aan een huidfactor die zich niet goed of nog steeds om genetische redenen ontwikkelt, dus met een natuurlijke aanleg voor deze ziekte, hebben de onderzoeken helaas nog geen uitsluitsel gegeven. reden zeker.
Actinische keratose (AK) is de meest voorkomende prekanker die zich vormt op de huid die is beschadigd door chronische blootstelling aan ultraviolette (UV) stralen van de zon en/of door zonnebank binnenshuis. Deze aandoening wordt ook wel zonnekeratose genoemd.
