Fistel lies

John
14 Min Read

Met fistels bedoelen we elke vorm van communicatie, van een pathologisch type, tussen twee of meer lichaamsholten of tussen deze en de buitenkant. Fistels kunnen zich via verschillende mechanismen in bijna elk orgaan in het lichaam vormen.

Fistel lies : Invoering

Fistel lies : Invoering

De term fistel is afgeleid van het Latijnse woord “fistel”, wat reis betekent; in de geneeskunde wordt het gebruikt om de ontwikkeling aan te geven van een pathologisch communicatiekanaal tussen twee anatomische structuren die normaal niet met elkaar verbonden zijn; de anale fistel is met name een afwijkende communicatie die wordt gevormd tussen het anale kanaal en de perineale huid, dwz de huid rond de anus.

Soms ook wel perianale fistel genoemd, het is een laesie die zich ontwikkelt als gevolg van infecties van het anorectale gebied of andere pathologieën; uit deze kleine laesie komen bloed, serum en etterig materiaal naar buiten.

Spontane genezing is zeer zeldzaam en kan optreden als gevolg van littekenvorming in de fistelgang met uitwissing van het lumen; integendeel, het natuurlijke beloop van de fistel bestaat in de overgrote meerderheid van de gevallen uit chronisch maken met een continue of intermitterende secretie. Gevallen van neoplastische transformatie zijn mogelijk, wat een niet te verwaarlozen complicatie is van onbehandelde anale fistels.

De enige echte therapeutische optie is daarom de chirurgische.

Lees ook :- Hidradenitis huidziekten

Fistel lies : Oorzaken

Het proces van vorming van de anale fistel is toe te schrijven aan verschillende pathologieën en infecties van het anorectale gebied; het is vaak de evolutie van een perianaal abces (verzameling van pus) dat de huid nabij de anus bereikt, zozeer zelfs dat perianaal abces en fistel als twee fasen van een enkele ziekte kunnen worden beschouwd.

Tijdens acute infectie van een van de klieren van het anale kanaal, in de etteringsfase, zal het perianale abces zich ontwikkelen, terwijl in de chronische fase van de infectie (meestal 4-5 weken na pusdrainage) het de fistel zal ontwikkelen .

Andere mogelijke oorzaken van anale fistels zijn:

  • chronische inflammatoire darmziekte (IBD): ziekte van Crohn en colitis ulcerosa
  • (ongeveer 50% van de patiënten met de ziekte van Crohn ontwikkelt minstens één keer een anale fistel)
  • aanwezigheid van vreemde lichamen
  • colloïd adenocarcinoom van de anus
  • etterende hydroadenitis
  • bekken sepsis
  • tuberculose
  • geslachtslymfogranuloom (en andere seksueel overdraagbare aandoeningen)
  • postoperatieve complicaties.

Classificatie

Voor elke fistel is het mogelijk om te herkennen:

  • een uitwendige huidopening
  • een inwendige slijmopening (moeilijker te herkennen)

Op basis van het pad van de fistel in het anale sluitspierapparaat, worden deze ingedeeld in:

  • Oppervlakkige fistel, het is de eenvoudigste en gaat niet door de spier
  • Intersphincterische fistel, gelegen tussen de interne en externe sluitspier
  • Transphhincter-fistel, is de belangrijkste, beïnvloedt de gehele dikte van de sluitspier (intern en extern)
  • Suprasfincterische fistel, kruist de interne sluitspier
  • Extrasfincter fistel, deel boven de interne anale sluitspier

Lees ook :- Acne betekenis

Fistel lies : Symptomen

Symptomen die door fistels worden veroorzaakt, zijn duidelijk afhankelijk van het gebied waarin ze zich voordoen en de ernst van de schade. In de aanwezigheid van open fistels, of wanneer de canaliculi een inwendig orgaan in verbinding brengen met de huid (een emblematisch voorbeeld zijn de ANORECTALE FISTULEN), beschuldigt de patiënt in het algemeen plaatselijke verbranding, ongemak, duidelijke ontsteking, zwelling, afgifte van bloed of pus uit de fistel.
RECTUMAGINALE FISTULEN kunnen stinkende vaginale afscheiding, terugkerende urineweg-/vaginale luchtweginfecties en pijn tijdens geslachtsgemeenschap veroorzaken (dyspareunie). Als er fistels ontstaan ​​langs de
luchtwegen (bijv. BRONCOESOFAGEA FISTULA), kan het klinische beeld van de patiënt in korte tijd gevaarlijk neerslaan, omdat deze kanalen de doorgang van vaste of vloeibare voedseldeeltjes naar de bronchiën en longen mogelijk maken. Onder dergelijke omstandigheden kan de patiënt een uiterst gevaarlijke longontsteking krijgen.
Sommige FISTULEN VAN HET SPIJSVERTERINGSSYSTEEM kunnen zelfs een zeer sterke en onaangename halitose veroorzaken: dit is het geval van de fistels die worden gecreëerd tussen de transversale colon en het bovenste jejunum: in deze gevallen heeft het fecale materiaal de neiging om van de dikke darm naar de maag te gaan , waardoor een slechte adem ontstaat .
Zelfs DENTAL FISTULAS blijven niet onopgemerkt: aanhoudende kiespijn is in feite een van de kenmerkende symptomen van tandheelkundige fistels, expressie van gecompliceerde cariës, preekstoelen, gangreen, alveolaire abcessen of cysten aan de wortel van de tand.

Lees ook :- Ontstoken haarzakje hoofd

Hoe wordt een anale fistel gediagnosticeerd?

Uw arts kan meestal een anale fistel diagnosticeren door het gebied rond de anus te onderzoeken. Hij of zij gaat op zoek naar een opening (het fistelkanaal) in de huid. De arts zal dan proberen te bepalen hoe diep het kanaal is en in welke richting het gaat. In veel gevallen zal er drainage zijn vanuit de externe opening.

Sommige fistels zijn mogelijk niet zichtbaar op het huidoppervlak. In dit geval moet uw arts mogelijk aanvullende tests uitvoeren:

  • Een anoscopie is een procedure waarbij een speciaal instrument wordt gebruikt om in uw anus en rectum te kijken.
  • Uw arts kan ook een echo of MRI van het anale gebied bestellen om het fistelkanaal beter te kunnen zien.
  • Soms moet uw chirurg u in de operatiekamer onderzoeken (onderzoek onder narcose genoemd) om de fistel te diagnosticeren.

Als er een fistel wordt gevonden, wil uw arts mogelijk ook verdere tests doen om te zien of de aandoening verband houdt met de ziekte van Crohn, een ontstekingsziekte van de darm. Ongeveer 25% van de mensen met de ziekte van Crohn ontwikkelt fistels. Tot deze onderzoeken behoren bloedonderzoek, röntgenfoto’s en colonoscopie. Een colonoscopie is een procedure waarbij een flexibel, verlicht instrument via de anus in de dikke darm wordt ingebracht. Het wordt uitgevoerd onder bewuste sedatie, een soort lichte verdoving.

Fistel lies : Complicaties

Het is niet ongebruikelijk dat de stoffen die in de fistels worden afgezet (zoals urine, uitwerpselen, pus, speeksel, bloed, enz.) het getroffen gebied nog meer infecteren, waardoor grotere schade ontstaat die zich overdreven kan uitbreiden. In feite mag niet worden vergeten dat een onbehandelde fistel chronisch kan worden tot het punt van degenereren tot gangreen.

Fistel lies : Behandeling

De behandeling van de fistel is uitsluitend chirurgisch, met als doel al het weefsel dat door het infectieuze proces is aangetast, te verwijderen om mogelijke terugval te voorkomen; helaas stabiliseert het slagingspercentage van de eerste operatie zich gemiddeld rond de 60%, maar door vervolginterventies worden percentages dicht bij 100% bereikt.

De keuze van het type interventie hangt strikt af van factoren zoals:

  • kenmerken van de patiënt en fistel,
  • ervaring van de chirurg.

De belangrijkste benaderingen zijn:

  • Fistuolotomie : operatie die bestaat uit het openen van de fistel door een chirurgische incisie, met een scalpel of laser, waardoor een optimale omgeving kan worden teruggewonnen voor de proliferatie van microben en de infecties die daaruit zouden voortvloeien. Het is een haalbare interventie voor oppervlakkige fistels en wordt uitgevoerd in een daghospitaal.
  • Seton-methode: het is praktisch voor intersferische en transphinterische fistels en bestaat uit het hechten van het deel van de spier waarin de fistel zich bevindt. De chirurg plaatst inwendig een elastische hechtdraad en wordt in de volgende maanden gesloten door middel van tractie, om trauma aan de spier te voorkomen en de continentie van de sluitspier te beschermen. Door in de loop van de tijd een geleidelijke tractie uit te oefenen, is het mogelijk om het spierweefsel langzaam te ontleden, waardoor de littekens van de vorige incisie geleidelijk worden aangetast. Een ander voordeel is de continue drainage van de fistel, waardoor het gebied schoon kan worden gehouden. Het is een tijdrovende methode, het duurt meer dan twee maanden voordat de fistel volledig is verwijderd en de seton op natuurlijke wijze is verwijderd, maar de slagingspercentages zijn zeer hoog.
  • Fistulectomie: Als de fistel een beperkt deel van de sluitspier aantast, is het mogelijk over te gaan tot een enkele operatie door deze en bloc te verwijderen, op voorwaarde dat de anale continentie gegarandeerd kan worden.
  • Anaalplugmethode: er wordt een fibrinekussentje gebruikt dat wordt aangebracht om de fistelpassage te vernietigen, waardoor een correcte genezing wordt gegarandeerd zonder dat tussenkomst van het sluitspiersysteem nodig is.
  • Inerte medicinale doppen: Bestaat uit het sluiten met inerte medicinale doppen die resistent zijn tegen infecties, die de aanmaak van nieuw weefsel stimuleren en vervolgens spontaan door het lichaam worden opgenomen. Er is een goed therapeutisch succespercentage, tussen de 40 en 80%, hoewel er een belangrijk risico op terugval blijft bestaan.

De belangrijkste risicofactoren die verband houden met chirurgie zijn onder meer:

  • Diabetes, die de herstelprocessen vertraagt en kan decompenseren vanwege het aanhoudende ontstekingsproces;
  • Aanwezigheid van chronische inflammatoire darmziekten;
  • Gevorderde leeftijd (bij oudere patiënten is het sluitspiersysteem kwetsbaarder en gemakkelijk aangetast)
  • Vrouwelijk geslacht, geassocieerd met de aanwezigheid van een minder ontwikkeld spierstelsel dan mannen en vaak verder verzwakt door geboortetrauma, vooral in het geval van meerlingzwangerschappen.

De postoperatieve risico’s worden voornamelijk vertegenwoordigd door:

  • Ontwikkeling van nieuwe infecties
  • Herhaling van de fistel (15-20% van de gevallen)
  • Fecale incontinentie (de wil is om de voorkeur te geven aan interventies met minimaal invasieve technieken om te proberen de sluitspierfunctie te redden).

Fistel lies : Preventie

Je kunt een aangeboren arterioveneuze fistel die terug te voeren is op een abnormale ontwikkeling in de baarmoeder niet voorkomen. Hetzelfde geldt als de AV-fistel optreedt als onderdeel van een genetische ziekte, zoals erfelijke hemorragische telangiëctasie.

Tegen sommige soorten verworven AV-fistels kunt u zich tot op zekere hoogte beschermen. Vermijd gewelddadige confrontaties van welke aard dan ook en voorkom mogelijke verwondingen aan de bloedvaten (en andere organen!). Blijf altijd uit de buurt van mensen die met gevaar worden bedreigd en die u bij gevechten kunnen betrekken. Er zijn geen preventieve maatregelen voor arterioveneuze fistels in de hersenen.

Er zijn geen speciale vroege detectiemaatregelen voor AV-fistels in de spreekkamer bekend. Daarbij geldt altijd: ga naar uw arts als u ongebruikelijke klachten krijgt waar u geen verklaring voor kunt vinden. En bij verwondingen van welke aard dan ook is medisch advies sowieso vereist. Als de arterioveneuze fistel vroeg wordt gediagnosticeerd, is deze vaak gemakkelijker te behandelen. Ook wordt de kans op complicaties, zoals hartfalen of hersenbloedingen, verkleind.

Als uw familie genetische aandoeningen heeft, zoals erfelijke hemorragische telangiëctasie (HHT), zijn er enkele vroege detectiemaatregelen voor eerstegraads familieleden. Bij deze onderzoeken kunnen ook arterioveneuze fistels worden gevonden.

Wat is een fistelteken in het oor?

De fisteltest (FT) is een vestibulaire onderzoeksmethode aan het bed die het bestaan van een abnormale communicatie tussen het midden- en binnenoor detecteert. Zoals beschreven door Lucae in 1881, worden bij het uitoefenen van druk in het uitwendige oor duizeligheid en nystagmus opgewekt en blijven deze gedurende een bepaalde tijd bestaan.

Hoe herken je een fistel?

De CT-scan kan helpen bij het lokaliseren van een fistel en het vaststellen van de oorzaak. Magnetische resonantie beeldvorming (MRI). Deze test maakt beelden van zachte weefsels in uw lichaam. MRI kan de locatie van een fistel laten zien, of er andere bekkenorganen bij betrokken zijn of dat u een tumor heeft.

Wat is een fisteltest?

De fisteltest is bedoeld om symptomen en tekenen van een abnormale verbinding (fistel) tussen het labyrint en de omliggende ruimten op te wekken. Fistels kunnen worden verkregen, meestal als gevolg van cholesteatoom of, minder vaak, als een openspringing van bot dat over het superieure halfcirkelvormige kanaal ligt.

Hoe pijnlijk is een fistel?

Het abces dat de fistel veroorzaakt is behoorlijk pijnlijk. Het kan intense pijn en zwelling rond de anus veroorzaken. Deze pijn wordt erger met stoelgang.

Share This Article
Leave a comment