Eerste symptomen gordelroos

In het geval van gordelroos, of herpes zoster in technische termen, wordt de huid op sommige plaatsen rood en vormt vaak blaren die zeer pijnlijk zijn. De ziekte is een laat gevolg of secundaire ziekte als gevolg van waterpokken, die vaak tientallen jaren oud is. Gordelroos wordt gekenmerkt door pijn, ongemak en roodheid van de huid met blaarvorming, vaak beperkt tot een riemachtige strook huid. De meeste herpes zoster-infecties komen voor op de borst en bij ouderen.

Gordelroos : Definitie

Gordelroos is een populaire uitdrukking die, met betrekking tot het Italiaanse grondgebied, wordt gebruikt om episodes van heropflakkering van herpes zoster-infecties aan te duiden. Dit micro-organisme is in feite hetzelfde verantwoordelijk voor waterpokken en zoekt, na genezing van de ziekte, zijn toevlucht in de lokale zenuwuiteinden, klaar om te profiteren van elke daling van de immuunafweer (koorts, stress, hormonale veranderingen, blootstelling aan de zon, trauma ). Om deze reden zullen degenen die nog nooit waterpokken hebben gehad, nooit gordelroos hebben, terwijl iedereen die het heeft gehad, het risico loopt, zij het matig, om in toekomstige afleveringen van reactivering van herpes zoster (vuur van de heilige Antonius) te gaan.
De symptomen van gordelroos zijn vergelijkbaar met die van waterpokken. De klassieke bubbels hebben echter de neiging om het gezicht te sparen om zich voornamelijk op de rug, borst, buik en armen te concentreren; hun lokalisatie kan echter van persoon tot persoon verschillen, het heeft de neiging slechts één kant van het lichaam te beïnvloeden en de neiging om zich in clusters te verenigen is groter. De uitslag, vaak veel pijnlijker maar minder jeukend, gaat soms gepaard met symptomen zoals koorts, algemene malaise, koude rillingen, hoofdpijn en hevige buikpijn, die een paar dagen vooraf kan gaan en lijkt op abdominale koliek of blindedarmontsteking. Er is ook een concreet risico op complicaties, zoals postherpetische neuralgie, die de aanhoudende pijn en overgevoeligheid van de huid bepalen, zelfs gedurende vele maanden na de regressie van de huidrush.

Lees ook :- Hoe kan je een soa oplopen

Gordelroos : Oorzaken

Als het gaat om de ontwikkeling van gordelroos, komen altijd twee factoren samen. Na een waterpokkeninfectie te hebben overleefd, moet het uitlokkende varicella-zoster-virus zich in het zenuwweefsel hebben ingekapseld. Dit is bij de meeste mensen het geval. Maar slechts enkele van de getroffenen krijgen later in hun leven gordelroos. Hiervoor moet aan een tweede voorwaarde worden voldaan: het ingekapselde zostervirus kan alleen uit zijn rusttoestand ontwaken als het immuunsysteem in ieder geval tijdelijk is verzwakt.

Deze verzwakking van het immuunsysteem van het lichaam kan leeftijdsgebonden zijn. Dit is de reden waarom gordelroos vaker voorkomt bij oudere mensen. Maar ook stressvolle levensomstandigheden, ziektes, aangeboren immuundeficiënties en het nemen van medicijnen die het immuunsysteem dempen (immunosuppressiva) kunnen het uitbreken van gordelroos bevorderen.

Lees ook :- Hoe zien neten eruit

Symptomen en complicaties van gordelroos

In de 2 of 3 dagen voordat gordelroos ontstaat, ervaren de meeste mensen pijn, tintelingen of jeuk in een stukje huid (dermatoom) aan één kant van het lichaam. Op de huidstrook vormen zich dan groepjes kleine, met vocht gevulde blaasjes, omgeven door een kleine rode tepelhof. De blaren verschijnen meestal alleen op het huidgebied dat wordt aangevoerd door de aangetaste zenuwvezels. Ze verschijnen bijna altijd op de stam, meestal slechts aan één kant. Sommige blaren kunnen echter ook op andere delen van het lichaam verschijnen. Blaarvorming duurt meestal 3 tot 5 dagen. Het aangetaste huidgebied is meestal gevoelig voor elke vorm van stimulus, zelfs de lichtste aanraking, en kan erg pijnlijk zijn.

Symptomen zijn over het algemeen minder ernstig bij kinderen dan bij volwassenen.

Ongeveer vijf dagen na hun verschijning beginnen de blaren op te drogen en korsten ze af. Tot die tijd zijn ze besmettelijk en bevatten ze varicella-zoster-virussen, die waterpokken kunnen veroorzaken als ze worden overgedragen op een vatbaar persoon. Als er buiten het aangetaste dermatoom meerdere blaren verschijnen, of als blaren langer dan 2 weken aanhouden, geeft dit meestal aan dat het immuunsysteem niet goed functioneert.

In zeldzame gevallen wordt het aangetaste huidgebied aangevallen door bacteriën. Krabben op de blaren vergroot dit risico. Bacteriële infecties verhogen het risico op littekens.

Als de zenuw die naar het oog leidt, wordt aangetast door gordelroos, kan het oog geïnfecteerd raken. Ooginfecties komen vaker voor als er laesies zijn op het voorhoofd, in de buurt van het oog en vooral op het puntje van de neus. Deze infectie (zoster oftalmicus genoemd) kan ernstig zijn. Zelfs met behandeling kan het gezichtsvermogen worden beïnvloed.

De zenuw die naar het oor leidt, kan ook worden aangetast. Deze infectie (zoster oticus of Ramsay Hunt-syndroom genoemd) kan blaren in de gehoorgang, pijn, gedeeltelijke verlamming van het gezicht, gehoorverlies, oorsuizen (tinnitus) en soms duizeligheid veroorzaken.

Littekens of hyperpigmentatie van de huid kunnen optreden, maar de meeste patiënten herstellen zonder blijvende schade. Pijn houdt aan lang nadat de uitslag is genezen (postherpetische neuralgie), vooral bij oudere mensen.

Over het algemeen ontwikkelt echter slechts ongeveer 10 procent van de gordelroospatiënten postherpetische neuralgie. Het komt vaker voor bij oudere mensen. Bij postherpetische neuralgie blijven mensen met gordelroos nog lang pijn ervaren nadat de uitslag is verdwenen. Deze pijn komt voor in delen van de huid die worden gevoed door zenuwen die zijn geïnfecteerd met herpes zoster. Postherpetische neuralgie kan zeer ernstig en zelfs slopend zijn.

Lees ook :- Rode wallen onder ogen

Gordelroos: Diagnose

Gordelroos is bijna altijd te herkennen aan de typische symptomen. Het is slechts af en toe nodig om het oorzakelijke varicella-zoster-virus te bewijzen om de diagnose te stellen – bijvoorbeeld wanneer er geen duidelijke symptomen zijn.

Een bloedtest kan ook aanwijzingen geven voor gordelroos: iedereen die besmet is met het varicella-zoster-virus, vormt antilichamen tegen het virus. Dit verhoogde aantal antistoffen kan in het bloed worden gedetecteerd.

Als gordelroos symptomen veroorzaakt zoals een verminderd bewustzijn of verlamming, kan dit duiden op een aanval op de hersenen of het ruggenmerg – een onderzoek van het hersenvocht (drank) wordt dan aanbevolen. Want bij een infectie met varicella vermenigvuldigen de cellen in het hersenvocht zich en neemt het eiwitgehalte iets toe. Als herpes zoster ongecompliceerd is, is onderzoek van het hersenvocht niet nodig.

Gordelroos komt vaak voor bij mensen met een verzwakt immuunsysteem. Het is daarom in het algemeen raadzaam om bij herpes zoster op zoek te gaan naar onderliggende en bijkomende ziekten. Gordelroos is niet aangifteplichtig.

Gordelroos: Behandeling

Voor gordelroos is de behandeling gericht op het verlichten van de symptomen en het verkorten van de duur van de ziekte. Herpes zoster geneest meestal uiterlijk na vier weken.

Als u in een vroeg stadium medicatie voor herpes zoster slikt, verbeteren de pijn en roodheid van de huid meestal sneller. Zoek daarom bij het eerste teken van gordelroos zo snel mogelijk medische hulp zodat de behandeling het beste effect kan hebben. Hoe groter de kans dat de symptomen snel afnemen.

In de regel schrijven artsen medicijnen voor gordelroos voor die specifiek werken tegen herpesvirussen: deze antivirale middelen bestrijden de virussen door hun vermenigvuldiging te remmen. De actieve ingrediënten zijn bijvoorbeeld geschikt voor de behandeling van herpes zoster

• brivudine,
• aciclovir,
• famciclovir of
• valaciclovir.

Daarnaast kunnen pijnstillers worden gebruikt om de brandende pijn van gordelroos te behandelen: bijvoorbeeld niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen zoals diclofenac of ibuprofen. Neem de pijnstillers consequent om postherpetische pijn te voorkomen. Deze hevige pijn kan optreden als gevolg van herpes zoster en lang aanhouden.

Een combinatie van pijnstillers en krampstillers (anticonvulsiva) is geschikt voor het verlichten van zenuwpijn bij gordelroos. Als deze behandeling niet effectief genoeg is, kunnen artsen ook tricyclische antidepressiva voorschrijven: deze medicijnen helpen niet alleen bij psychische aandoeningen, maar ook tegen chronische pijn zoals herpes zoster.

Naast medische herpes zoster therapie zijn er ook enkele dingen die u zelf kunt doen tegen gordelroos:

• Eerst en vooral moet je rusten en je lichaam rust gunnen.
• Ook is het raadzaam om de ontstoken huid zorgvuldig te verzorgen.
• Om te voorkomen dat de huidblaren geïnfecteerd raken met bacteriën, is het belangrijk dat u:
• let op voldoende hygiëne (bijv. regelmatig handen, kleding en beddengoed wassen) en:
• nooit de blaren krassen, doorboren of schuren.

Er zijn ook verschillende oplossingen die de symptomen van gordelroos kunnen verlichten. Het is het beste om het kantoor van uw arts of een apotheek te raadplegen: zij kunnen geschikte remedies aanbevelen.

Gordelroos : Preventie

Immuungecompromitteerde mensen die nooit zijn blootgesteld aan het varicella-zoster-virus, moeten uit de buurt blijven van kinderen met waterpokken en, indien mogelijk, worden gevaccineerd, evenals hun nauwe contacten.

In onderzoeken hadden mensen die waren ingeënt tegen waterpokken minder kans om herpes zoster te ontwikkelen dan degenen die een natuurlijke waterpokkeninfectie doormaakten.

Sinds enkele jaren is er een speciaal zostervaccin op de markt. Het is bedoeld om de vaccinbescherming op te frissen, vooral bij oudere mensen, en hen te beschermen tegen gordelroos. Het vaccin wordt als veilig en effectief beschouwd. In studies namen uitbraken met ongeveer de helft af. Postherpetische neuralgie kwam ook minder vaak voor. Duur en pijn daarentegen namen niet af. Het vaccin is vrij duur en het is onduidelijk hoe lang het beschermende effect zal aanhouden. Het Federaal Bureau voor Volksgezondheid (BAG) heeft het daarom niet opgenomen in het Zwitserse vaccinatieplan. Het benadrukt dat vaccinatie desgewenst nog steeds kan worden gegeven, waarbij de patiënt alle kosten draagt.