Lichen planus (LIE-kun PLAY-nus) is een aandoening die zwelling en irritatie van huid, haar, nagels en slijmvliezen kan veroorzaken. Op de huid verschijnt lichen planus meestal als paarsachtige, jeukende, platte bultjes die zich gedurende enkele weken ontwikkelen. In de mond, vagina en andere door slijmvliezen bedekte gebieden vormt lichen planus kanten witte vlekken, soms met pijnlijke zweren.
De meeste mensen kunnen typische, milde gevallen van lichen planus thuis behandelen, zonder medische zorg. Als de aandoening pijn of aanzienlijke jeuk veroorzaakt, heeft u mogelijk medicijnen op recept nodig. Lichen planus is niet besmettelijk.
Wat is lichen planus?
Lichen planus is een chronische inflammatoire huidaandoening die de huid en slijmvliezen aantast. Er zijn verschillende klinische soorten lichen planus die vergelijkbare kenmerken delen op histopathologie.
- Cutane lichen planus
- Mucosale lichen planus
- Lichen planopilaris
- Lichen planus van de nagels
- Lichen planus pigmentosus
- Lichenoïde drug uitbarsting
Lees ook :- Zwarte kringen onder ogen
Lichen ruber planus : Oorzaken
Cutane LP is een zelfbeperkende aandoening. Het verdwijnt meestal binnen 6 tot 12 maanden. Orale LP is een niet-infectieuze, chronische inflammatoire aandoening waarbij het mondslijmvlies is betrokken en die gepaard kan gaan met huidlaesies. De etiologie van orale LP is onbekend.
Het is niet duidelijk of de mechanismen die geïsoleerde orale LP veroorzaken verschillen van die welke orale LP veroorzaken bij cutane LP. Er is een immuungemedieerd mechanisme voorgesteld waarbij basale keratinocyten als vreemde antigenen worden aangevallen door geactiveerde T-cellen, met name CD8+ T-cellen. Opregulatie van intercellulair adhesiemolecuul-1 (ICAM-1) en cytokinen geassocieerd met T-helper 1-immuunrespons , kan ook een belangrijke rol spelen bij de pathogenese van lichen planus.
Men denkt dat stress een rol speelt bij de pathogenese van orale LP. Patiënten met angst en depressie worden vaker gemeld met orale LP in vergelijking met normale gezonde personen. Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat stressvolle gebeurtenissen LP-laesies kunnen veroorzaken bij overigens gezonde personen. Een causaal verband tussen stress en het ontstaan van orale LP is echter niet aangetoond.
Auto-immuunrespons op epitheliale zelf-antigenen blijft een mogelijkheid. Een enkele studie van cutane LP rapporteerde bewijs ter ondersteuning van auto-immuniteit door in vitro T-cellen geïsoleerd uit de huidlaesies van twee patiënten uit te breiden, gevolgd door het testen van het vermogen van deze T-cellen om autologe keratinocyten te doden (cytotoxiciteit).
Er zijn in de loop der jaren verschillende mogelijke triggers van orale LP voorgesteld, voornamelijk:
- Overgevoeligheidsreactie
Herstelmateriaal (bijv. amalgaam [45] en composiet) of medicijnen kunnen overgevoeligheidsreacties veroorzaken en leiden tot orale LP.
Orale LP verdwijnt meestal na verwijdering van de trigger, net als kenmerken van orale LP
- Virale infectie
Lees ook :- Blaasjes eczeem voet
Lichen ruber planus : Symptomen
De tekenen en symptomen van lichen planus variëren afhankelijk van de getroffen gebieden. Typische tekenen en symptomen zijn:
- Paarsachtige, platte bultjes, meestal op de binnenkant van de onderarm, pols of enkel, en soms op de geslachtsdelen
- jeuk
- Blaren die breken en korsten of korsten vormen
- Kanten witte vlekken in de mond of op de lippen of tong
- Pijnlijke zweren in de mond of vagina
- Haaruitval
- Verandering in hoofdhuidkleur
- Nagelbeschadiging of -verlies
Wanneer naar een dokter gaan?
Raadpleeg uw arts als er zonder duidelijke reden kleine bultjes of een uitslag-achtige aandoening op uw huid verschijnt, zoals een bekende allergische reactie of contact met Poison Ivy. Raadpleeg ook uw arts als u tekenen of symptomen ervaart die verband houden met lichen planus van de mond, geslachtsorganen, hoofdhuid of nagels.
Het is het beste om een snelle en nauwkeurige diagnose te krijgen, omdat een aantal huid- en slijmvliesaandoeningen laesies en ongemak kunnen veroorzaken.
Lees ook :- Plekjes op de huid
Lichen ruber planus : Diagnose
Huid
Patiëntgeschiedenis en klinische presentatie moeten worden genomen om lichen planus te diagnosticeren. Patiënt met vermoedelijke cutane lichen planus moet klinisch worden geëvalueerd door middel van een patiëntinterview en lichamelijk onderzoek. Patiënten moeten worden ondervraagd over hun medicatiegeschiedenis, een voorgeschiedenis van pruritus of genitale pijn en een voorgeschiedenis van dysfagie of odynofagie. Onderzoek van het gehele huidoppervlak, inclusief de hoofdhuid, mondholte en uitwendige genitaliën, moet worden opgenomen. De striae van Wickham kunnen vaak worden gezien tijdens microscopisch onderzoek van huidlaesies van lichen planus.
Om de diagnose van cutane lichen planus te bevestigen, kan een huidbiopsie worden gedaan. Een ponsbiopsie van voldoende diepte tot in het midden van de dermis is meestal significant. Immunofluorescentiestudies zijn niet altijd nodig. Directe immunofluorescentie (DIF) kan nuttig zijn bij patiënten met bulleuze laesies om de aandoening te onderscheiden van een auto-immuun vesiculobulleuze ziekte.
Mond
Een diagnose van orale lichen planus (LP) wordt bevestigd door beoordeling van de geschiedenis van de patiënt, lichamelijk onderzoek en histologische bevindingen.
De klinische evaluatie moet een patiëntgeschiedenis bevatten die het volgende beoordeelt:
- Geschiedenis van LP met andere lichaamslocaties of andere huidaandoeningen die zich kunnen voordoen met vergelijkbare bevindingen (bijv. Auto-immuunziektes met blaarvorming)
- Aanwezigheid van bijbehorende symptomen (bijv. pijn, branderig gevoel)
- Medicatie die de patiënten nemen binnen enkele weken tot maanden na de start van het geneesmiddel, b.v. antihypertensiva, antidepressiva, diuretica, antidiabetica, NSAID’s, enz. om te evalueren op de mogelijkheid van een orale uitbarsting van lichenoïde geneesmiddelen
- Geschiedenis van tandheelkundige restauraties, gebruik van tandheelkundige apparatuur of orale blootstelling aan stoffen die orale lichenoïde contactuitbarstingen kunnen veroorzaken (bijv. tandheelkundige composieten, op kobaltchroom gebaseerde kunstgebitten enz.)
Er moet een volledig onderzoek worden uitgevoerd dat de evaluatie van de mucosale en huidoppervlakken omvat, inclusief de vulva, vagina, penis, hoofdhuid en nagels. Grondig onderzoek kan leiden tot de detectie van extraorale manifestaties van LP die aanvullende ondersteuning bieden voor de diagnose of de identificatie van klinische bevindingen die een andere diagnose suggereren.
Weefselbiopten van orale LP helpen om de diagnose te bevestigen en zijn met name van waarde voor erythemateuze en erosieve LP, die kenmerken gemeen hebben met meerdere andere mucosale aandoeningen, waaronder orale maligniteit. Biopsieën om orale LP te bevestigen zijn minder essentieel bij patiënten met klassieke reticulaire LP, met name bij patiënten bij wie de diagnose LP al is bevestigd door middel van biopsie van een extraorale manifestatie van deze aandoening.
Lichen ruber planus : Behandeling
Behandeling is niet altijd nodig. Lokale behandelingen voor de symptomatische huid- of mucosale ziekte zijn:
- Krachtige lokale steroïden
- Topische calcineurineremmers, tacrolimuszalf en pimecrolimuscrème
- Topische retinoïden
- Intralesionale steroïde-injecties
Systemische behandeling voor wijdverbreide lichen planus of ernstige lokale ziekte omvat vaak een kuur van 1 tot 3 maanden met orale prednison, terwijl een ander middel uit de volgende lijst wordt gestart:
- Acitretine
- Hydroxychloroquine
- Methotrexaat
- azathioprine
- Mycofenolaatmofetil
- Fototherapie
In gevallen van orale lichen planus die het tandvlees aantast met contactallergie voor kwik, kan de lichen planus verdwijnen bij vervanging van de vullingen door composietmateriaal. Als de lichen planus niet te wijten is aan kwikallergie, is het zeer onwaarschijnlijk dat het verwijderen van amalgaamvullingen tot genezing leidt.
Anekdotisch succes wordt gerapporteerd door lange kuren met orale antibiotica en orale antischimmelmiddelen. Van Lichen planopilaris is gemeld dat het verbetert met pioglitazon.
Lichen planus is een inflammatoire aandoening die verschijnt als paarsachtige, afgeplatte bultjes wanneer deze de huid aantast. Hobbels kunnen in clusters of lijnen verschijnen.
De oorzaak van lichen planus is meestal niet bekend, hoewel mogelijke oorzaken zijn: Hepatitis C, een virus dat uw lever aanvalt. Bepaalde geneesmiddelen, waaronder sommige geneesmiddelen die worden gebruikt voor de behandeling van hoge bloeddruk, diabetes, hartaandoeningen en malaria. Reacties op metalen vullingen in je tanden.
Het is mogelijk dat bij sommige mensen orale lichen planus wordt veroorzaakt door bepaalde medicijnen, mondletsel, infectie of allergieveroorzakende stoffen zoals tandheelkundige materialen. Stress kan betrokken zijn bij symptomen die erger worden of terugkeren.
Terwijl lichen planus geneest, laat het vaak donkerbruine vlekken op de huid achter. Net als de bultjes kunnen deze vlekken vervagen zonder behandeling. Als ze niet verdwijnen, kunnen dermatologen de vlekken verlichten met crèmes, lasers of andere behandelingen.