Wat zijn allergenen

Er zijn veel allergenen in ons dagelijks leven: cashewnoten, tabaksrook, pollen, luchtverontreinigende stoffen, latex, huisstofmijt, kattenhaar, aspirine … Dit zijn stoffen die in onze omgeving voorkomen en die de oorzaak kunnen zijn van afweerreacties op het deel van ons lichaam. Daarom “allergische” reacties.

Wat is een allergie?

Onder allergie wordt verstaan een verworven, immunologisch geconditioneerde, specifieke overgevoeligheid voor lichaamsvreemde stoffen. Een allergie ontstaat na herhaald contact met de allergie veroorzakende stof en is gebaseerd op een reactie van het afweersysteem van het lichaam. Stuifmeel, voedsel of andere stoffen die het lichaam binnenkomen via inademing of via de huid zijn lichaamsvreemde stoffen die ook wel bekend staan als antigenen of allergenen. Het lichaam maakt specifieke antistoffen aan tegen deze stoffen. Bij een overeenkomstige erfelijke aanleg en hernieuwd contact met de betreffende stof (het allergeen) kan een allergische reactie optreden.

De verschillende soorten allergieën

• Voedsel allergie

Tussen de 3 en 10% van de bevolking zou last hebben van een voedselallergie. Het aantal getroffen mensen neemt voortdurend toe. Door voedsel veroorzaakte allergische reacties kunnen kort na een maaltijd optreden (binnen twee uur na inname) of tot 48 uur daarna.

De manifestaties van allergie zijn divers:

• netelroos of eczeem;
• allergische rhinitis of astma;
• angio-oedeem;
• anafylactische shock.

De belangrijkste allergenen die verantwoordelijk zijn voor een voedselallergie zijn:

• aardnoot;
• noten;
• koemelkeiwitten;
• vruchten van de latexfamilie (kiwi, kastanje, enz.).

De diagnose voedselallergie wordt gesteld na ondervraging (zoek naar voedsel dat aanwezig is in de gerechten die voorafgaan aan de allergische reactie en die gewoonlijk niet door de persoon worden geconsumeerd). De bevestiging van het allergeen gebeurt door middel van huidtesten. Zodra het allergeen is geïdentificeerd, moet het voedsel uit het dieet worden geweerd.

• Huisstofmijtallergieën

Mijten zijn geleedpotigen die onzichtbaar zijn voor het blote oog. Zeer wijdverbreid, hebben ze een voorliefde voor:

• matrassen, wol, veren;
• stoffen, tapijten, enz.

Huisstofmijtallergie ontstaat door het inademen van huisstofmijtuitwerpselen in huisstof. Het manifesteert zich vaak door allergische reacties van het ademhalingstype, zoals allergische rhinitis of allergisch astma.

Om het risico op het ontwikkelen van huisstofmijtallergie te minimaliseren:

• vermijd ophoping van stof, gebruik een vochtige doek om af te stoffen;
• ventileer regelmatig, vooral als het koud en droog is;
• handhaaf een omgevingstemperatuur van 19 tot 21°C in de kamer;
• was de lakens wekelijks op 60°C;
• geef de voorkeur aan kussens en dekbedden van synthetische materialen en lattenbodems;

• Allergie voor dieren

Er zijn verschillende allergieën voor dieren:

-Allergie voor harige dieren:

• De kat: het allergeen zit voornamelijk in het speeksel dat op de vacht wordt afgezet;
• Het paard: 30% van de mensen met een allergie voor dieren zou voor het paard zijn. Allergenen komen vooral voor in huidschilfers en urine;
• Runderen: allergenen zitten vooral in haar, urine en speeksel;
• Knaagdieren (hamsters, konijnen, cavia’s…): zeer virulente allergenen kunnen verantwoordelijk zijn voor slopende allergieën. De allergenen zitten met name in de urine die, wanneer deze opdroogt, allergene eiwitten in de lucht afgeeft.

-Allergie voor gevederde dieren:

• Vogels: het allergeen zit voornamelijk in de uitwerpselen. De veren zijn van zichzelf niet erg allergeen maar kunnen wel huisstofmijt bevatten.

-Insectenallergie:

• Vlooien, teken en kakkerlakken: het is vooral na hun beet dat de allergie optreedt;
• Hymenoptera (bijen, wespen, horzels, enz.): het allergeen zit in hun gif. Hun beet kan gevaarlijk zijn bij iemand met allergieën.

• Pollenallergieën

Pollenallergie, ook wel pollinose genoemd, is een allergie die wordt veroorzaakt door stuifmeel van bomen, struiken en planten die door wind of insecten in de lucht zweven. Pollen kunnen door de wind enkele tientallen kilometers van hun bron worden meegevoerd. Pollenallergie komt vaker voor in bepaalde periodes van het jaar, vooral in de lente tijdens de bloei.

Er zijn 3 hoofdsoorten stuifmeel:

• bomen;
• grassen;
• kruidachtig.

Pollenallergieën manifesteren zich voornamelijk door allergische rhinitis en conjunctivitis. Zodra de persoon in contact komt met het allergeen, niest, huilt hij, heeft hij een verstopte neus en jeukende ogen en neus. Een pollenallergie kan echter andere symptomen veroorzaken, zoals netelroos, eczeem, allergisch astma of zelfs anafylactische shock.

Pollenallergie is een veel voorkomende allergie: het treft bijna een kwart van de bevolking. Het komt vaker voor bij adolescenten en jonge volwassenen.

Symptomen van pollenallergie, waaronder allergische rhinitis en conjunctivitis, kunnen worden verminderd met behandelingen zoals antihistaminica. Het wordt aanbevolen om niet naar buiten te gaan wanneer de bestuivingsperiode in volle gang is. Er is een behandeling die de aanvallen van pollenallergie aanzienlijk kan verminderen of zelfs kan laten verdwijnen: desensibilisatie. De allergoloog stelt vooraf vast voor welke pollen de persoon allergisch is, met name dankzij huidtesten.

Lees ook :- Netelroos door stress

Waarom treedt een allergie op?

Wanneer zich een allergie ontwikkelt, reageert het immuunsysteem overdreven op eigenlijk onschadelijke vreemde eiwitten zoals plantenpollen, speeksel van huisdieren of de uitwerpselen van huisstofmijten of koemelkeiwit. In plaats van deze te negeren – zoals het hoort – vormt het immuunsysteem zogenaamde IgE-antilichamen als afweerstoffen tegen deze allergenen (“sensibilisatiefase”).

Wanneer het lichaam weer in contact komt met dit eiwit, komen boodschapperstoffen, waaronder histamine, vrij (“triggerfase”). Deze en andere chemische stoffen in het lichaam veroorzaken dan symptomen. Bijvoorbeeld een loopneus, hoesten of huiduitslag. Bij andere vormen van allergie kunnen de cellen van het immuunsysteem ook direct een allergie uitlokken zonder hulp van antistoffen (viaT-lymfocyten).

Een neiging tot allergie is vaak genetisch bepaald. Dit betekent dat als de moeder of vader een allergie heeft, het risico voor de kinderen ook groter is. Artsen noemen deze tendatopie ook. Het hangt van verschillende factoren af ​​of er daadwerkelijk een allergie ontstaat als gevolg van deze neiging. Zo zijn omgevingsinvloeden.roken en luchtvervuiling zijn risicofactoren voor zowel allergieën als allergische astma.

Voor meer informatie over risicofactoren, zie de website van de Duitse allergie-informatiedienst. De meeste allergieën beginnen in de kindertijd of jeugd. Ze kunnen voor het leven bestaan. Soms verdwijnen de allergieën echter tijdens de volwassenheid.

Welke allergietriggers zijn er?

Er zijn veel mogelijke triggers voor allergieën. Dit worden allergenen genoemd. Typische allergenen zijn onder meer:

• stuifmeel
• huisstofmijt
• mallen
• dierenhaar
• voedsel
• insecticide
• contactallergenen (bijvoorbeeld in cosmetica of sieraden)
• medicatie

Lees ook :- Huisstofmijt allergie symptomen

Andere oorzaken van allergische reacties

Andere mogelijke oorzaken van allergische reacties, altijd bij gesensibiliseerde personen, zijn bijen- of wespensteken, sommige medicijnen en rubberlatex.

Allergie voor bijen- of wespengif veroorzaakt meestal onmiddellijke en ernstige symptomen (anafylaxie) die zo snel mogelijk moeten worden ingegrepen, zelfs door de patiënt zelf.

De interventie bestaat uit het toedienen van adrenaline, het enige levensreddende medicijn dat de snelle evolutie van symptomen kan voorkomen en de patiënt naar een medische faciliteit kan vervoeren.

Lees ook :- Allergische reactie symptomen

Wat voor soort reacties kunnen allergenen veroorzaken?

Allergenen kunnen variabele klinische manifestaties geven, zowel qua presentatie als qua lokalisatie, met symptomen die zich gewoonlijk kunnen manifesteren met:

• misselijkheid, braken, diarree, huiduitslag bij inname van voedselallergenen;
• conjunctivale roodheid, ongecontroleerde tranenvloed, hoesten, jeuk, loopneus en verstopte neus worden meestal geassocieerd met allergenen uit de omgeving, die vaak oraal of nasaal worden ingeademd;
• urticaria, huiduitslag gelokaliseerd of verspreid over het hele lichaam, ongecontroleerd niezen, oogirritatie: ze treden op na contact met allergenen van dierlijke oorsprong;
• anafylactische shock: in de ernstigste gevallen van wijdverbreide immuunreactie bij de allergische persoon, kan het in de ernstigste gevallen hartstilstand tot de dood veroorzaken.

De symptomen veroorzaakt door de genoemde allergenen hebben over het algemeen immunologische activeringsroutes die bij gepredisponeerde personen worden gekenmerkt door de hyperproductie van IgE-antilichamen (specifiek voor elk allergeen) en door de afgifte in de bloedbaan van grote hoeveelheden van een stof genaamd “histamine”.

Wat zijn de symptomen van een allergie?

Symptomen van een allergie zijn onder meer:

• loopneus/nies,
• Hoesten,
• tranerige ogen,
• Huiduitslag,
• jeuk,
• zwelling van de slijmvliezen ook
• kortademigheid.

Deze symptomen kunnen ook optreden bij andere ziekten. Daarom is een nauwkeurige diagnose noodzakelijk als een allergie wordt vermoed. Kenmerkend voor een allergie is het volgende: De lichaamsdelen die in direct contact zijn geweest met de allergieveroorzaker (bijv. huid bij contactallergie voor een cosmetica, jeuk en zwelling van het speeksel van huisdieren) vertonen symptomen. Bovendien begunstigt menneurodermitishet optreden van allergieën.

Allergieën kunnen soms ernstige symptomen veroorzaken en zich door het hele lichaam verspreiden. Zwelling van het aangezicht kan bijvoorbeeld ook de luchtwegen belemmeren. In zeldzame gevallen kan een allergie voor insectengif, voedsel of bepaalde actieve ingrediënten in medicijnen leiden tot een anafylactische reactie. Dit is een medisch noodgeval dat meestal onverwachts optreedt, onmiddellijke medische aandacht vereist en levensbedreigend kan zijn. Binnen enkele minuten na de schok kunnen de symptomen escaleren tot bewustzijnsstoornissen, braken, kortademigheid of een daling van de bloeddruk. Voor meer informatie en het verlenen van eerste hulp.

Hoe wordt een allergie gediagnosticeerd en behandeld?

Bepaalde allergietesten bevestigen de diagnose als er een vermoeden is. Therapeutische maatregelen omvatten het vermijden van allergietriggers, medicatie en specifieke immunotherapie (“desensibilisatie”).

Diagnose

De arts verduidelijkt de symptomen en medische geschiedenis (anamnese) in gesprek met de patiënt. De arts regelt dan verder onderzoek als een allergie wordt vermoed. Waaronder:

• Priktest: Bij deze test worden mogelijke allergietriggers op de onderarm aangebracht. De huid wordt dan op deze punten licht bekrast. Op deze manier komen de allergietriggers direct in de huid. Als de huid in deze gebieden rood en gezwollen wordt, wordt een “onmiddellijke” (“Type 1” allergie) allergische reactie bevestigd.
• Patchtest: Deze test wordt ook wel patchtest genoemd. In het bijzonder worden allergietriggers opgehelderd, die pas na enkele uren of dagen symptomen veroorzaken. Een pleister met de mogelijke allergietrigger wordt gedurende één tot twee dagen op de rug geplakt. Daarna wordt gekeken of de huid rood, jeukend en gezwollen is. Als dit het geval is, wordt een allergische reactie van het “vertraagde type” (“type 4” allergie) bevestigd.
• Provocatietest: Bij deze test wordt, als een pollenallergie wordt vermoed, een spray of druppel van de mogelijke trigger op het neusslijmvlies aangebracht. Als allergieën of intoleranties voor medicijnen of voedsel worden vermoed, is dit soms de enige manier om een ​​diagnose te stellen. Symptomen van een lichte loopneus of huiduitslag duiden op een allergie. De toets wordt alleen uitgevoerd als de overige toetsen niet tot een concreet resultaat komen.

Op basis van het vermoeden van bepaalde allergietriggers bepaalt de arts welke diagnostische methode kan worden gebruikt. Indien nodig is een bloedonderzoek in het laboratorium (vooral IgE-specifieke antistoffen) noodzakelijk. Eventueel worden ook longfunctietesten uitgevoerd.

Behandeling

De belangrijkste pijlers van allergietherapie zijn:

• De allergie-trigger vermijden: bijvoorbeeld bepaalde voedingsmiddelen of cosmetica.
• Geneesmiddelen om allergische symptomen tegen te gaan: Afhankelijk van de allergie worden bijvoorbeeld antihistaminica (“anti-allergische middelen”) of cortison gebruikt.
• Specifieke immunotherapie (hyposensibilisatie, “desensibilisatie”): Bij deze therapie wordt een kleine dosis van een allergietrigger toegediend als tablet of in de vorm van druppels onder de tong of in de huid geïnjecteerd. Het wordt voornamelijk gebruikt bij allergieën voor pollen, insectengif en huisstofmijten.

Hoe allergenen vermijden?

Allergenen kunnen van natuurlijke oorsprong zijn: huisstofmijt, voedsel, planten of pollen… Maar er zijn ook steeds meer allergieën voor chemische stoffen die aanwezig zijn in veel alledaagse producten:

• Bewerkte voedingsmiddelen: kunstmatige smaak- en kleurstoffen, additieven, conserveermiddelen…. Ze verschijnen meestal op de ingrediëntenlijst van het product met de letter E.
• Cosmetische en hygiënische producten: bepaalde parfums, conserveringsmiddelen en emulgatoren in doekjes, crèmes, vernissen, lakken, deodorants, shampoos, zepen, haarontspanners, enz.;
• Huishoud- en schoonmaakproducten: wasmiddelen, wasverzachters, luchtverfrissers, wasmiddelen, parfums en interieurkaarsen, enz.

Om de blootstelling aan allergenen voor baby’s en moeders te beperken, is het ideaal om producten te kiezen met een zo eenvoudig mogelijke samenstelling (een korte lijst met natuurlijke ingrediënten).

Hoe kan ik voorkomen?

Alle maatregelen die contact met het insect in kwestie of de irritatie ervan aan de angel vermijden, zijn nuttig. Studies hebben aangetoond dat wespensteken vaak voorkomen in afvalbakken buiten, of overal waar desserts of vlees en worstjes buiten worden gegeten. Flessen/glazen/drankblikjes moeten buiten zeker worden afgedekt en gecontroleerd voordat ze worden gedronken. Kleding kan hier ook aan bijdragen: insecten verwarren felle, felle kleuren voor een bloeiende zomerbloem en trekken ze op magische wijze aan!
Wespen en vele andere insecten zijn ook erg ontvankelijk voor geurverleidingen en “vliegen” op bepaalde parfums, deodorants of aftershaves.
Wees voorzichtig als u blootsvoets over weiden of grasvelden loopt: wespen zoeken hier vaak naar voedsel en bouwen soms hun nesten in de grond. Hier zijn ze bijzonder agressief en steken ze snel.
Voor de getroffenen is het belangrijk dat insectensprays nooit volledige bescherming kunnen bieden.