Wat is krentenbaard

Impetigo is een bacteriële huidinfectie die meestal voorkomt bij kinderen onder de vijf jaar, maar die ook kwetsbare volwassenen kan treffen. Deze besmettelijke ziekte resulteert in het verschijnen van korsten, zelfs blaren, die zich kunnen verspreiden zonder behandeling. Hoewel het meestal vanzelf geneest, moet impetigo worden behandeld om complicaties te voorkomen en de verspreiding van deze infectie naar andere kinderen te beperken.

Wat is krentenbaard?

Impetigo is een veel voorkomende huidinfectie bij kinderen. Het wordt meestal veroorzaakt door een bacterie, groep A streptococcus of Staphylococcus aureus (staphylococcus aureus). Infectie treedt op wanneer de bacteriën in krassen of insectenbeten komen.

Een persoon met impetigo is niet onrein. Impetigo treft zelfs vaak kleuters of schoolgaande kinderen, vooral degenen van wie de huid al geïrriteerd is of die andere huidproblemen hebben, zoals eczeem of gifsumak.

Wat zijn de verschillende vormen van krentenbaard?

Er zijn twee hoofdvormen van impetigo.

• Crusty impetigo, de meest voorkomende vorm van de ziekte, is goed voor 70% van de gevallen. Het treft vooral kinderen en meer zelden volwassenen. Puisten vormen zich op een gezonde of beschadigde huid die geïnfecteerd raakt door krabben (we spreken van impetiginisatie van de laesies). Deze puisten maken plaats voor een sijpelende erosie die opdroogt in de vorm van gelige korsten.
• Bulleuze impetigo is de vorm die bij zuigelingen wordt gezien. Het resulteert in het optreden van zachte en transparante bubbels (soms in een halo) op bepaalde delen van het lichaam. Bulleuze impetigo is besmettelijker dan knapperige impetigo en kan, in tegenstelling tot de laatste, gepaard gaan met algemene symptomen (koorts, vermoeidheid, diarree, enz.).

Ecthyma is een zeldzamere vorm van krentenbaard, meestal gelokaliseerd in de onderste ledematen. Het resulteert in holle ulceraties en treft in het algemeen immuungecompromitteerde patiënten. Het komt soms ook voor als een complicatie van reeds bestaande knapperige of bulleuze impetigo. Laesies kunnen littekens achterlaten. Ecthyma wordt veroorzaakt door Staphylococcus aureus en/of streptokokkenbacteriën.

Lees ook :- Wat te doen tegen haaruitval

Krentenbaard : Wat zijn de mogelijke oorzaken?

Krentenbaard wordt veroorzaakt door bacteriën die in de meeste gevallen gebieden infecteren die al zijn aangetast door eerdere inflammatoire dermatosen en huidtrauma. Deze bacteriën koloniseren het huidoppervlak en kunnen, onder bepaalde omstandigheden die de afweermechanismen van de huid minder effectief maken, de weefsels binnendringen en een infectie veroorzaken.

Het toegangspunt van infectieuze agentia wordt voornamelijk vertegenwoordigd door gebieden die meer zijn blootgesteld aan de huid (zoals het gezicht, armen en benen) of onderhevig zijn aan elk type verwonding, zoals een snee, een schaafwond of een insectenbeet.

Bacteriën: welke zijn betrokken bij het ontstaan?

De bacteriën die het meest verantwoordelijk zijn voor impetigo zijn streptokokken (zoals Streptococcus pyogenes) en stafylokokken (bijv. Staphylococcus aureus), alleen of in combinatie met elkaar.

De huid is kwetsbaar voor aanvallen door deze ziektekiemen wanneer de mechanismen die haar normaal gesproken beschermen falen. De factoren die deze “toestand van zwakte” veroorzaken, kunnen verschillend zijn en omvatten warme vochtige omgevingscondities, de aanwezigheid van andere ziekten, toestanden van immunosuppressie, de effecten van medicamenteuze therapieën, voedingstekorten en ongepaste persoonlijke hygiëne.

Impetigo: verzwarende en predisponerende factoren

• De proliferatie en penetratie van de bacteriën die verantwoordelijk zijn voor impetigo kan worden bevorderd door het ontbreken van een adequate huidbarrièrefunctie. Deze situatie kan bijvoorbeeld afhangen van een dunner dan normaal stratum corneum, het verlies van integriteit van de huid en veranderingen in de hydrolipidenfilm. Een grotere kwetsbaarheid voor het ontwikkelen van impetigo kan ook het gevolg zijn van algemene immuundeficiënties.
• Impetigo kan het gevolg zijn van andere ziekten van verschillende soorten. In de meeste gevallen wordt de aanleg voor infectie gevonden bij dermatologische aandoeningen van inflammatoire aard , vooral bij allergische of jeukende manifestaties (let op: de jeuk en krabben die volgt, kan de integriteit van het huidoppervlak aantasten). Als de triggerende oorzaak niet wordt aangepakt met een ontbindende therapie, kunnen recidieven optreden.
• Impetigo komt vaker voor tijdens de zomermaanden, een indicatie dat bacteriële proliferatie wordt bevorderd door hoge vochtige temperaturen.
• Andere risicofactoren, die het begin van impetigo aanzienlijk beïnvloeden, zijn slechte hygiëne en promiscuïteit (begrepen als het delen van drukke omgevingen). Zelfs een hoge huid-pH (> 7) lijkt de proliferatie en penetratie van de bacteriën die verantwoordelijk zijn voor de ziekte te bevorderen.
• Impetigo treft vooral, maar is niet beperkt tot, kinderen tussen twee en vijf jaar.

Impetigo: hoe wordt het ingenomen?

Impetigo wordt gemakkelijk van de ene persoon op de andere overgedragen, door direct of indirect contact, door het gemengde gebruik van linnengoed, handdoeken en andere persoonlijke spullen. Vochtige plaatsen die door veel mensen worden bezocht, bevorderen ook de verspreiding van de infectie (bv. zwembaden, sportscholen, enz.).

Lees ook :- Is hooikoorts besmettelijk

Wat zijn de symptomen van krentenbaard?

Symptomen van knapperige impetigo
Crusty impetigo wordt gekenmerkt door het verschijnen van kleine etterende blaren en vervolgens puisten gevuld met pus die jeuken en scheuren, en plaats maken voor sijpelende erosie. Vervolgens drogen de laesies op en krijgen ze een knapperig uiterlijk. De korsten kunnen talrijk zijn (in de kast) en kunnen zich verspreiden door zelfbesmetting.

Krokante impetigo kan op elk deel van het lichaam verschijnen en meestal op die met reeds bestaande laesies die verband houden met jeuk. In dit geval is impetigo inderdaad een complicatie door superinfectie van deze eerste laesies. Het kunnen laesies zijn van waterpokken, schurft, herpes, eczeem, een wond, een brandwond…

Soms verschijnt impetigo voor het eerst in bepaalde gebieden, zoals rond de ogen, neus, mond, anus, vulva of zelfs in gebieden die vatbaar zijn voor maceratie (oksels, tenen, enz.).

Impetigo kan zich verspreiden naar andere delen van het lichaam en/of de hoofdhuid door zelfbesmetting tijdens het krabben.

Knapperige impetigo wordt zelden geassocieerd met algemene symptomen zoals koorts. Aan de andere kant is zwelling van de lymfeklieren in de buurt van de laesies (regionale lymfadenopathie) gebruikelijk.

Symptomen van bulleuze impetigo
Bulleuze impetigo treft vooral zuigelingen. De laesies komen voor op de romp, het perineum of de extremiteiten van de ledematen. Ze worden gekenmerkt door grote bellen (1 tot 2 cm in diameter) en zijn omgeven door een rode halo (perifere erytheem).

Deze bubbels duren 48 tot 72 uur voordat ze breken. Bulleuze impetigo wordt zelden geassocieerd met algemene symptomen, maar het kind kan lichte koorts, vermoeidheid en diarree hebben. Bulleuze impetigo is besmettelijker dan knapperige impetigo.

Symptomen van ecthyma
Ecthyma is een zwerende vorm van impetigo, meestal gelokaliseerd op de onderste ledematen in gevallen van immunosuppressie of optredend als een complicatie van een reeds bestaande korstige of bulleuze impetigo.

Het ecthyma bestaat uit kleine, etterende, ondiepe, uitgestanste zweren bedekt met dikke, bruinachtige korsten, omgeven door een erythemateuze halo. Het wordt meestal geassocieerd met ongemak en jeuk.

Lees ook :- Symptomen auto-immuunziekte

Wat zijn de complicaties van krentenbaard?

Impetigo als gevolg van streptokokken kan gecompliceerd worden door nierbeschadiging, acute glomerulonefritis . Het is te wijten aan de afscheiding van een toxisch eiwit door bepaalde streptokokken.

Zonder behandeling kan impetigo ook gecompliceerd worden door een abces, lymfangitis, longontsteking, artritis of sepsis.

Behandeling van Krentenbaard

Impetigo moet worden behandeld met lokale of systemische antibiotica. Bovendien is het noodzakelijk om de handen, het linnengoed en, in het algemeen, voorwerpen die in contact zijn geweest met de getroffen persoon regelmatig te wassen.

Impetigo: hoe wordt het behandeld?

Impetigo-behandeling omvat het gebruik van:

• Antiseptica: plaatselijke kompressen met ontsmettingsmiddelen (zoals bijvoorbeeld chloorhexidinegluconaat of jodopovidon) zijn nuttig voor het reinigen van het geïnfecteerde gebied en het verwijderen van korsten;
• Topische antibiotica : de keuze van het medicijn hangt af van de oorzaak die de impetigo veroorzaakte; in het algemeen kan antibiotische therapie erytromycine, gentamicine of bacitracine omvatten. De toediening van antibiotica moet minimaal 10-15 dagen duren; na deze periode zal de arts de respons op de therapie moeten evalueren.

De vormen van impetigo die bijzonder wijdverbreid zijn en resistent zijn tegen plaatselijke behandeling, moeten worden behandeld met systemische antibiotica.

Bruikbare tips

Naast de juiste therapieën speelt de zorg voor persoonlijke hygiëne een fundamentele rol bij het beheersen van de infectie. In het bijzonder is het noodzakelijk om regelmatig handen, linnengoed en, in het algemeen, voorwerpen die in contact zijn geweest met de persoon die door impetigo is getroffen, te wassen.

Preventie van krentenbaard

Om de effectiviteit van de behandeling te garanderen, maar ook om nieuwe besmettingen bij uw kind of zijn omgeving te voorkomen, is het noodzakelijk om een aantal regels van gezond verstand te volgen:

• Houd uw kind thuis om de verspreiding van infecties in de gemeenschap te voorkomen;
• Geef dagelijks een bad, regelmatig handen wassen, korte vingernagels. Om te vechten tegen het dragen van ziektekiemen, wast u zorgvuldig de natuurlijke openingen en plooien van uw kind,
• Vermijd zoveel mogelijk dat uw kind zijn laesies aanraakt, op zijn duim zuigt of op zijn nagels bijt om besmetting van andere delen van het lichaam te voorkomen;
• Was uw handen na plaatselijke verzorging of elk contact met de laesies;
• Verander regelmatig mogelijk besmet linnengoed en kleding.